Δεκαπέντε χρόνια μετά την επιβολή των μνημονιακών δεσμών στην χώρα, έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε όλους τους …‘Γερά Γερούν’ και τους ‘αντιπάλους’ τους της κωλοτούμπας του 2015:
-σε τί άλλαξε η οικονομική βάση της χώρας;
-ποιος ‘εκσυγχρονισμός’ επιτεύχθηκε στους δείκτες οικονομικής κατεύθυνσης;
-ποιες μεταβολές έχουν επέλθει στο ‘παραγωγικό μοντέλο της χώρας;
Και όλα αυτά με όρους αστικής σκόπευσης…
Κάποιος βέβαια, θα πρέπει να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει γιατί οι ‘άθλοι’, που επιβραβεύονται από τους στημένους οίκους αξιολόγησης αδυνατούν να κρύψουν την κλιμακούμενη επιδείνωση σε όλους τους τομείς κοινωνικής δραστηριότητας και ασφάλειας (Υγεία, Παιδεία, συγκοινωνίες, εργασιακή ασφάλεια κ.λ.π.)…
Στην πραγματικότητα συμπληρώνουμε μία γεμάτη δεκαετία αυστηρής λιτότητας, που έχει αποκεφαλίσει οικονομικά ένα τεράστιο αριθμό πολιτών, που έχει ανοίξει τους διαδρόμους της φυγής νεανικού και ιδιαίτερα επιστημονικού δυναμικού, που έχει θεσμοποιήσει τον υποβιβασμό ή την εξαφάνιση κοινωνικών κεκτημένων και πολιτικών δικαιωμάτων…Που έχει επιβάλλει έναν επερχόμενο δημογραφικό εφιάλτη για την Ελλάδα.
Κύρια φροντίδα των οικονομικών επιτελείων ‘πρωτηφοραριστερών’ και νεοφιλελεύθερων ήταν η άγρια φορομπηχτική επίθεση στους μικρομεσαίους, που απέφερε το αρχικό μέγα ΣΥΡΙΖΑικό πλεόνασμα και στην συνέχεια την εφαρμογή επιδοματικών πολιτικών…
Ούτε νύξη για τον παραγωγικό αναπροσανατολισμό της χώρας σε τομείς, που πάσχει ολοκληρωτικά στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα… Ούτε κουβέντα για υποδομές σύγχρονων μεταφορών…
Φυσικά, οι εις την Εσπερίαν εντολείς του οικονομικού και κοινωνικού ολέθρου κουβέντα δεν λένε στους απολογισμούς του έργου που εφάρμοσαν οι περισσότεροι ή ολιγότερο πρόθυμοι εκτελεστές …εντός των τειχών. Γι’ αυτό και κάθε δύο τρία – χρόνια χαρίζουν αστεράκια αξιολόγησης στο ‘πειθαρχημένο’ πολιτικό προσωπικό…
Είναι πια ηλίου φαεινότερο, πως η αγωνία των Ευρωπαίων για την …δημοσιονομική ευταξία της Ελλάδας ήταν απλά και κυνικά ένα ισχυρό μάθημα υποταγής στους λαούς της Ηπείρου.
Εν τω μεταξύ χωρίς κανένα σχεδιασμό, κανένα προγραμματισμό το ‘μοντέλο’ του υπερτουρισμού καλπάζει από μόνο του αφηνιασμένα. Με συγκλονιστικές ορατές και αόρατες ακόμη αλλά επερχόμενες δυσμενέστατες επιπτώσεις στην περιβαλλοντική, κοινωνική, πολιτική ισορροπία του τόπου…
Ένα νέο πλεόνασμα θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις νέων επιδοματικών παροχών χωρίς κοινωνική και υπαρξιακή προοπτική για τους πολίτες της χώρας… Οι χορηγήσεις θα γίνονται με τέτοιο ρυθμό και σε τέτοιο ύψος ποσών ώστε μαζί με την επικουρία όλων των …’υπναγωγών’ μηχανισμών (ΜΜΕ, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κόμματα της ‘λογικής’ αντιπολίτευσης) να προλαμβάνουν, -έστω και στο παραπέντε- τις όποιες κοινωνικές εκρήξεις…
Κι όλα μοιάζουν μαγικά… είναι μαζικά και προπαντός Αμερικανο-Ευρωπαϊκά !!!