Υπόθεση Κατσουρή: Νέα στοιχεία από τη μήνυση Γιαννούλη

Πέπλο συγκάλυψης για την υπόθεση της δολοφονίας Κατσουρή στο OPAP Arena / Η ΕΛΑΣ γνώριζε μέρες πριν για τους Κροάτες

Τα ερωτήματα γύρω από τον τρόπο που δεκάδες Κροάτες οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ διέσχισαν τη χώρα για να φτάσουν ανενόχλητοι στη Νέα Φιλαδέλφεια, παραμένουν αναπάντητα, παρά την τυπική αρχειοθέτηση της σχετικής δικογραφίας. Η δικαστική κατάληξη, ωστόσο, δεν συνοδεύτηκε από πειστικές απαντήσεις, αντίθετα ανέδειξε αντιφάσεις και κενά. Στο φόντο αυτό, η στάση του αστυνομικού διευθυντή Ματθαίου Γιαννούλη ξεχωρίζει, γιατί επέμεινε —με θεσμικό τρόπο— στην απόδοση ευθυνών.

Γνώριζαν, μέρες πριν…

Τι αποδεικνύεται από τη δεύτερη δικογραφία που σχηματίστηκε, μετά από τη μήνυση του Ματθαίου Γιαννούλη. Τις αποκαλύψεις έφερε στο φως με πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα «Δημοκρατία» και ακολούθησαν και άλλα αθηναϊκά μέσα (newsbreak.gr κλπ). Σημειωτέον ότι είναι απορίας άξιον γιατί η δικογραφία αυτή, δεν συσχετίστηκε με την αρχική δικογραφία που είχε σχηματιστεί για τα αιματηρά επεισόδια!!!

Ο κ. Γιαννούλης (είχε διατελέσει και αστυνομικός δ/ντης Κέρκυρας), ως διευθυντής της Διεύθυνσης Γενικής Αστυνόμευσης, εξέδωσε σειρά προειδοποιητικών διαταγών πριν τα γεγονότα της 7ης Αυγούστου 2023, βάσει πληροφοριών της Interpol και ελληνικών υπηρεσιών. Τόσο στις 3 όσο και στις 4 Αυγούστου, η διεύθυνσή του εξέδωσε κατεπείγουσες διαταγές προς την ηγεσία της ΕΛΑΣ για την επικινδυνότητα του επερχόμενου αγώνα, τις οποίες η ηγεσία αρχειοθέτησε!!

Αλλά και στις 7 Αυγούστου, ημέρα των επεισοδίων, ενέκρινε επείγουσα διαταγή για την αποτροπή έκνομων ενεργειών, η οποία όμως κοινοποιήθηκε με καθυστέρηση πέντε ωρών (άγνωστο γιατί…).

Τα όσα ακολούθησαν είναι πλέον γνωστά: Όταν η ΕΛΑΣ αποφάσισε να αντιδράσει ήταν πλέον αργά. Το κομβόι των Κροατών Bad Blue Boys.έφτασε ανενόχλητο στο OPAP Areana, βίαια επεισόδια σημειώθηκαν και ο Μιχάλης Κατσουρής έπεσε νεκρός, με την οικογένειά του να ζητά μέχρι σήμερα δικαίωση.

Άντε να βρεις το δίκιο σου…

Για τα επεισόδια κατηγορήθηκαν επιτελικοί αξιωματικοί της ΕΛΑΣ, ανάμεσα στους οποίους και ο Γιαννούλης, ο οποίος υπέστη πρόστιμο και πειθαρχική δίωξη. Και εκεί ξεκινά η περιπέτεια του αξιωματικού. Προσέφυγε στη δικαιοσύνη, με στοιχεία για να δικαιωθεί, καταθέτοντας μηνυτήρια αναφορά κατά ανώτατων αξιωματικών της ΕΛΑΣ, ανάμεσα στους οποίους και ο τότε αρχηγός της αστυνομίας και ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Τάξης. Προσέφυγε προσκομίζοντας τις κρίσιμες εντολές που είχε αποστείλει η Υπηρεσία του προς τους ανωτέρους του εγκαίρως και είχαν αρχειοθετηθεί.

Και η συσκότιση της αλήθειας δεν σταματά εδώ…

Οι δύο δικογραφίες και οι αντιφάσεις

Παρά τις σοβαρές καταγγελίες, η δικογραφία που σχηματίστηκε με αφορμή τη μήνυση του κ. Γιαννούλη δεν συσχετίστηκε ποτέ με την κύρια υπόθεση και παρέμεινε ουσιαστικά άγνωστη στο κοινό.

Και ω! του θαύματος: Η ΕΔΕ ανατέθηκε σε αξιωματικό που ο ίδιος είχε κατονομάσει ως υπεύθυνο, γεγονός που εγείρει εύλογες επιφυλάξεις για την αμεροληψία της διαδικασίας.

Αλλά έχουμε και άλλες αντιφάσεις: Η μήνυση απορρίφθηκε ως «αβάσιμη» από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών, με το σκεπτικό ότι οι οδηγίες Γιαννούλη ήταν ασαφείς και οι ευθύνες αφορούσαν περιφερειακές αστοχίες.

Ωστόσο, στην ίδια την πρόταση αρχειοθέτησης της κύριας υπόθεσης, η εισαγγελέας είχε κρίνει την ίδια διαταγή ως απολύτως σαφή και ικανή να προληφθούν τα επεισόδια, καταγράφοντας αντίφαση στην αποτίμηση των στοιχείων.

Ο κ. Γιαννούλης άσκησε έφεση, αλλά και αυτή απορρίφθηκε. Ο αντιεισαγγελέας Εφετών Χαράλαμπος Τζώνης δεν εντόπισε λόγο παρέμβασης, ενώ θεώρησε την επιχείρηση αντιμετώπισης της εισόδου των Κροατών ως “συνηθισμένη”.

Η παράδοξη λογική της ΕΔΕ και η αποδόμηση της σοβαρότητας

Η ίδια ΕΔΕ αποτέλεσε και τη βάση για την αρχική αρχειοθέτηση της κύριας υπόθεσης, παρότι δεν εστίασε στους ανώτατους αξιωματικούς αλλά σε κατώτερα στελέχη, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Γιαννούλης. Παρά την αναγνώριση ευθυνών, η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, προκαλώντας ερωτήματα για τις εσωτερικές διαδικασίες λογοδοσίας της Αστυνομίας — και για τις πολιτικές ευθύνες που ποτέ δεν αναζητήθηκαν.

Το αποκορύφωμα των αντιφάσεων ήρθε όταν ο εισαγγελέας Εφετών Δημήτρης Ζημιανίτης, που έλαβε την εισαγγελική πρόταση για αρχειοθέτηση, την απέρριψε. Ανέδειξε εύστοχα το κενό λογικής: από τη μία παραδέχεται κανείς πως υπήρξε σειρά παραλείψεων· από την άλλη, κανείς δεν κρίθηκε υπεύθυνος γιατί «δεν υπήρξε δόλος». Υπέδειξε ότι η εισαγγελέας μπορούσε να αναζητήσει κι άλλα αδικήματα πέρα από την παράβαση καθήκοντος και ότι η φύση της προκαταρκτικής εξέτασης της επέτρεπε πλήρη ελευθερία διερεύνησης.

Πολλά ερωτήματα

Σε ένα σύστημα όπου κυριάρχησε η συγκάλυψη, δεν είναι μικρό πράγμα ότι ένας ανώτερος αξιωματικός τόλμησε να πάει κόντρα, ακόμη και με προσωπικό κόστος. Αλλά για την κοινή γνώμη, υπάρχουν ερωτήματα: Ποιος τελικά πληρώνει το τίμημα για μια αποτυχημένη επιχείρηση που στοίχισε τη ζωή ενός ανθρώπου —και ποιος προστατεύεται;

Γιατί δεν ελήφθησαν υπόψη οι αποδείξεις που προσκόμισε ο Γιαννούλης και γιατί υπάρχει έντονη οσμή συγκάλυψης (και σε αυτή την υπόθεση);

Όσο «ασαφής» και αν ήταν η ενημέρωση της Υπηρεσίας του Γιαννούλη προς την ανώτατη ηγεσία, η επανειλημμένη αποστολή ενημέρωσης για το ίδιο γεγονός, γιατί δεν κινητοποίησε κανέναν;

Γιατί επέτρεψαν σε αξιωματικό που είχε κατονομαστεί ως υπεύθυνος, να αναλάβει τη διενέργεια της ΕΔΕ, καταπατώντας κάθε έννοια αμεροληψίας και ανεξαρτησίας της διαδικασίας;

Γιατί η δικαιοσύνη με συνεχείς αντιφατικές αποφάσεις, εντέλει αρχειοθέτησε άρον-άρον την υπόθεση;

Γιατί «προστατεύτηκε» η ηγεσία της ΕΛΑΣ και από ποιον/ποιους;

Το Υπουργείο θα κάνει επιτέλους κάτι ή θα παρατηρεί ως απλός θεατής;

Η προσφυγή του Γιαννούλη, σήμερα, παραμένει σε κάποιον φάκελο στον Άρειο Πάγο, με τη σκιά της αρχειοθέτησης να βαραίνει —όχι μόνο για όσα έγιναν, αλλά για όσα αποσιωπήθηκαν….