Ανακοίνωση της Επιτροπής Ισότητας & Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ Κέρκυρας.
Η ανακοίνωση
8 Μάρτη 2024 – Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας
Η 8η του Μάρτη δεν είναι η γιορτή της γυναίκας. Είναι ημέρα μνήμης και τιμής στις υφάντριες της Νέας Υόρκης που το 1857 εξεγέρθηκαν για τα εργασιακά τους δικαιώματα κι άνοιξαν το δρόμο για περισσότερο από ενάμιση αιώνα αγώνες των γυναικών. Η επέτειος έχει πλέον συνδεθεί σε όλον τον κόσμο με το αίτημα για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Ωστόσο σήμερα εξακολουθούμε να διαπιστώνουμε υστέρηση ή και οπισθοδρόμηση στα γυναικεία δικαιώματα.
Οι γυναίκες έχουν κατά μέσον όρο 15% μικρότερη αμοιβή για ίση εργασία με αυτήν των ανδρών, με μισθολογικό χάσμα 160 ευρώ. Αν όμως υπολογίσουμε την απλήρωτη εργασία των γυναικών στα οικιακά και τη φροντίδα των παιδιών, τότε βρισκόμαστε στα επίπεδα του 1930. Ούτε κουλτούρα μοιράσματος καλλιεργείται, ούτε διατίθενται χρήματα για υποδομές και οι κοινωνικές υπηρεσίες.
Η ανεργία των γυναικών, εξακολουθεί να είναι υψηλότερη αυτής των ανδρών. Η Ελλάδα είχε το 2022 ανεργία 11,4% συνολικά, για τις γυναίκες όμως ήταν στο 14,7%. Στην επισφαλή και μερική απασχόληση τα ποσοστά των γυναικών είναι επίσης υψηλότερα, ομοίως και στις ηλικίες κάτω των 25 ετών.
Όσο για τη συχνή σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας, ακόμα περιμένουμε να εφαρμοστεί η Σύμβαση 190 της Δ.Ο.Ε. για την εξάλειψη της βίας και παρενόχλησης στον χώρο της εργασίας, ώστε η κάθε καταγγελία να μην αποτελεί λόγο απόλυσης της εργαζόμενης.
Στην χώρα μας οι γυναικοκτονίες έχουν πάρει διαστάσεις επιδημίας και οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία είναι εκατοντάδες. Η κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί κουμπιά πανικού και εμμονικά να αρνείται να φέρει νομοθετική ρύθμιση για την εισαγωγή του όρου ‘’Γυναικοκτονία’’ στον ποινικό κώδικα. Δεν προχωρά σε καμία πρόληψη και καμία προστασία των θυμάτων. Διεκδικούμε ένα επαρκές πλαίσιο ασφάλειας των κακοποιημένων γυναικών πριν και μετά τους δικαστικούς αγώνες που απαιτούνται.
Η Ελλάδα είναι 103η από 187 χώρες ως προς τη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Όχι μόνον λείπει η πολιτική βούληση για ανάδειξη γυναικών, αλλά παρεμβάλλονται και πλείστα όσα εμπόδια για την συμμετοχή τους.
Στην οπισθοδρόμηση απαντάμε με αγώνες.
Την 8η του Μάρτη απαιτούμε για άλλη μια φορά να γίνει πράξη η διακήρυξη του Πεκίνου, ότι τα γυναικεία δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα.
Διεκδικούμε την ανταποδοτικότητα των φόρων για δημιουργία δομών υγείας, κοινωνικής φροντίδας και δημοσίων υπηρεσιών υψηλού επιπέδου.
Ζητάμε εκπαιδευτικό σύστημα που θα καλλιεργεί τον σεβασμό στη ζωή και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων.
Απαιτούμε την ειρήνη με δικαιοσύνη και λέμε όχι στους εξοπλισμούς και σε κάθε στρατιωτική εισβολή.
Αγωνιζόμαστε για την κλιματική δικαιοσύνη που αφορά πιο πολύ τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο, αλλά και τις επόμενες γενιές.
Αγωνιζόμαστε για την αλληλεγγύη των γυναικών σε όλο τον κόσμο.
Υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις που έχουν φέρει οι αγώνες μας, αντιστεκόμαστε σε κάθε αντεπίθεση της πατριαρχίας.