Πως ο βαθύπλουτος Ρότσαϊλντ απέκτησε τον πύργο στον Άγιο Στέφανο της Κέρκυρας

Η έλευσή του στην περιοχή της ΒΔ Κέρκυρας, αναβάθμισε την αξία της γης και έγινε πόλος έλξης real estate σε όλη την Ευρώπη!

Ο Βρετανός τραπεζίτης Τζέικομπ Ρότσιλντ, μέλος μίας από τις πιο γνωστές τραπεζικές δυναστείες της Ευρώπης, απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών. Άμεσα συνδεδεμένος με την Κέρκυρα, αφού εδώ και δεκαετίες είχε αποκτήσει την περίφημη βίλα – πύργο στα ΒΔ του νησιού, κοντά στην Κασσιώπη, όπου έως και πριν από την πανδημία, περνούσε μεγάλο διάστημα των καλοκαιριών του!

Ο Τζέικομπ Ρότσαϊλντ υπήρξε ο 4ος βαρόνος της περιβόητης τραπεζικής οικογένειας και σε δήλωση που διαβίβασαν στο βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων Press Association οι συγγενείς του γίνεται λόγος για «επιβλητική παρουσία στις ζωές πολλών ανθρώπων».
Ήταν «ένας εξαιρετικά επιτυχημένος χρηματοοικονομικός σύμβουλος, υποστηρικτής των τεχνών και του πολιτισμού, ένας αφοσιωμένος δημόσιος λειτουργός, ένας ένθερμος οπαδός φιλανθρωπικών σκοπών στο Ισραήλ και της εβραϊκής κουλτούρας, ένας ενθουσιώδης υπέρμαχος του περιβάλλοντος και πολυαγαπημένος φίλος, πατέρας και παππούς», ανέφερε η οικογένεια.

Η ανάπτυξη της ΒΔ Κέρκυρας

Ο βαθύπλουτος τραπεζίτης λάτρευε το κομμάτι γης που είχε αποκτήσει στο νησί. Κάθε καλοκαίρι αλλά και άλλες εποχές του χρόνου, ξέκλευε χρόνο για να περάσει σαν απλός άνθρωπος μερικές ημέρες, συναναστρεφόμενος με τους ντόπιους συνομήλικούς του πολλές φορές!
Η έλευσή του στην περιοχή, αναβάθμισε και την αξία και έγινε πόλος έλξης real estate σε όλη την Ευρώπη!

Ποιος ήταν

Ο Ρότσαϊλντ γεννήθηκε στην Αγγλία το 1936 και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην οικογενειακή επενδυτική τράπεζα NM Rothschild & Sons το 1963 προτού ιδρύσει μαζί με άλλους τον όμιλο Rothschild Assurance Group, που εξελίχθηκε στη σημερινή εταιρία χρηματοοικονομικών συμβούλων St. James’s Place με έδρα το Λονδίνο.

Αναμίχθηκε σε πολλά επιχειρηματικά εγχειρήματα, μεταξύ των οποίων στην ίδρυση της εταιρίας επενδύσεων RIT Capital Partners, που υποστήριξε διάφορες εταιρίες, από κερδοσκοπικά κεφάλαια (hedge funds) μέχρι νεοφυείς επιχειρήσεις καθαρής τεχνολογίας.

Ο Ρότσαϊλντ ήταν επίσης γνωστός για την αγάπη του στις τέχνες, χρηματοδότησης πολλών δράσεων και καταπιστευτικός διαχειριστής (trustee) της Εθνικής Πινακοθήκης (National Gallery) της Βρετανίας από το 1985 έως το 1991.

Οι ρίζες της οικογένειας τραπεζιτών Ρότσαϊλντ ανάγονται στη Φρανκφούρτη του 18ου αιώνα, από όπου διάφορα μέλη της οικογένειας μετακόμισαν σε πόλεις ανά την Ευρώπη προκειμένου να οικοδομήσουν τραπεζικές επιχειρήσεις.

Πως απέκτησε τον πύργο στον Άγιο Στέφανο της Κέρκυρας

Πώς βρέθηκε όμως ο πατέρας του Νατ, λόρδος Τζέικομπ Ρότσιλντ, να αγοράσει σπίτι στην Κέρκυρα, από το οποίο έχουν περάσει προσωπικότητες όπως ο σπουδαίος βιολονίστας και διευθυντής ορχήστρας Γεχούντι Μενουχίν ή ο εκ των κορυφαίων του κλασικού χορού στον 20ό αιώνα Ρούντολφ Νουρέγεφ;

Πίσω από την επιλογή βρισκόταν ο αρχιτέκτονας, ζωγράφος και ακαδημαϊκός Νίκος Χατζηκυριάκος – Γκίκας, ο οποίος και ήταν παντρεμένος σε δεύτερο γάμο με τη μητέρα του Τζέικομπ, Μπάρμπαρα. Βαθιά πληγωμένος από την ολική καταστροφή του σπιτιού – καταφυγίου του στην Υδρα από πυρκαγιά, το 1961, δεν είχε καταφέρει να βρει ένα νέο απάγκιο εκτός Αθηνών. Το καλοκαίρι του 1969, κι ενώ έκανε διακοπές στο σπίτι του στενού του φίλου, συγγραφέα, Πάτρικ Λι Φέρμορ στην Καρδαμύλη (σήμερα επισκέψιμο καθώς ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη), ο Γκίκας με την Μπάρμπαρα, ο Τζέικομπ με τη δική του σύζυγο Σερένα και μερικοί ακόμη φίλοι επιβιβάστηκαν σε ένα γιοτ με προορισμό την Κέρκυρα.

Διακοπές με τον Γκίκα

«Στη βόρεια πλευρά του νησιού διέκριναν ένα κτήµα στις Σινιές, µια πανέµορφη πλαγιά µε θέα στο γραφικό λιµανάκι της Κουλούρας, απέναντι από τις ακτές της Αλβανίας. ∆εν ήταν µόνο η περιοχή και η οµορφιά της φύσης που γοήτευσαν τους Γκίκα. Τα µισοερειπωµένα κτίσµατα ενός παλιού ελαιοτριβείου έγιναν η µαγική έµπνευση για τη νέα τους κατοικία. Στο τέλος του καλοκαιριού ο Τζέικομπ αγόρασε το κτήμα», παραδίδει τα γεγονότα η ιστορικός τέχνης που έχει εντρυφήσει στο έργο και στη ζωή του Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα, Εβίτα Αράπογλου, στην εξαιρετική συλλογική έκδοση την οποία έχει επιμεληθεί «Γκίκας – Κράξτον – Λι Φέρμορ, η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα» (Εκδόσεις Λεβέντειου Πινακοθήκης).
«Ο Γκίκας είχε ανάμεικτα συναισθήματα καθώς έτρεφε ακόμη έντονη νοσταλγία για την Υδρα. Η μητέρα μου ήταν ενθουσιασμένη καθώς δεν της άρεσε να ζει 12 μήνες τον χρόνο στο κέντρο της Αθήνας και το συγκεκριμένο σημείο ήταν πολύ όμορφο», θυμόταν πέρυσι το καλοκαίρι στα «ΝΕΑ» ο λόρδος Τζέικομπ Ρότσαϊλντ τις πρώτες εντυπώσεις τού πατριού του και της μητέρας του όταν ήρθαν πρώτη φορά σε επαφή με το κτήμα στις Σινιές, με αφορμή την απόφασή του να υλοποιήσει ένα όραμα του Γκίκα: να μεγεθύνει το ζεύγος των χάλκινων γλυπτών που είχε πλάσει σε μικρογραφία ο Γκίκας προ 70 ετών και τα οποία απεικόνιζαν τον Οδυσσέα και τη Ναυσικά, και να τα τοποθετήσει στην άκρη, κοντά στη θάλασσα, ώστε να είναι ορατά από τους ταξιδιώτες που πλέουν ανάμεσα στις ακτές της Κέρκυρας και της Αλβανίας, επί τη ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 ετών από την απόκτηση της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας.

Εργο ζωής

Το κτήμα μετατράπηκε σε νέο επίγειο παράδεισο για το ζευγάρι και «έργο ζωής όπως τα σπίτια της Κριεζώτου και της Υδρας που περιέκλεισε την ψυχή και την αρχιτεκτονική σοφία του Γκίκα, παρόλο που το τοπίο ήταν το ακριβώς αντίθετο από της Υδρας», γράφει η Εβίτα Αράπογλου για την ιδιοκτησία στις Σινιές, για την οποία το ζεύγος τιμήθηκε με το βραβείο Europa Nostra το 1986. Διόλου περίεργο αν αναλογιστεί κάποιος ότι ο Γκίκας και η σύζυγός του διέθεσαν αρκετά χρόνια δουλειάς για να δημιουργήσουν ένα σύμπλεγμα από κτίσματα – αναστήλωσαν τα παλιά αγροτικά κτίσµατα, µετατρέποντάς τα ώστε να λειτουργούν ως άξονες του καινούργιου σπιτιού -, κήπους και αυλές, που αναδείχθηκε σε τόπο δημιουργίας, ξεκούρασης και φιλοξενίας, σε έναν χώρο που χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα σηµαντικότερα δείγµατα αρχιτεκτονικής και καλλιτεχνικής δηµιουργίας του Χατζηκυριάκου – Γκίκα.
«Μόλις διάβαινες τη µεγάλη κεντρική πύλη – ένα σύµπλεγµα χτισµένο µε ανεστραµµένες καµπύλες και στολισµένο µε παραστάδες – αντιλαµβανόσουν διάχυτο το «επτανησιακό περιβάλλον», µια πρωτότυπη γραφή, ένα κράµα παραδοσιακής και λόγιας αρχιτεκτονικής», περιέγραφε χαρακτηριστικά ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Μυλωνάς τη συνολική κτιριακή σύλληψη που βασίζεται στις εσωτερικές αυλές, σχεδόν διπλάσιες από τους εσωτερικούς χώρους.

Τα μωσαϊκά

Από τα πιο χαρακτηριστικά και εντυπωσιακά στοιχεία του σπιτιού είναι τα εξαίσια µωσαϊκά δάπεδα, σχεδιασµένα από τον Γκίκα. Τεράστιες συνθέσεις από πλαγιαστά και όρθια βότσαλα – άλλα άσπρα ή µαύρα και πού και πού χρωµατιστά, γαλάζια από την Κέρκυρα και κοκκινωπά από την Αθήνα, μαζί με λαξευτούς ασβεστόλιθους, παλιά τούβλα, µικρά κάτασπρα χαλίκια που σχηματίζουν ρόμβους, τόξα, ψαροκόκαλα, ηµικύκλια και παραδοσιακά µοτίβα.
«Επιµελήθηκα όλο το τοπίο, ώστε να γίνει ένα σπίτι κι ένας αισθητικός χώρος στο κερκυραϊκό βενετσιάνικο στυλ των περασµένων αιώνων. Η γυναίκα µου µε βοήθησε, µε το γούστο και µε το ένστικτό της, σε πολλά πράγµατα και η εσωτερική διακόσµηση είναι όλη δική της. Ο πρόγονός µου (σ.σ.: ο Τζέικομπ Ρότσιλντ) µε βοήθησε, µε την αγάπη του για το µέρος, την προθυµία του και τις συλλογές του από ελληνικούς πίνακες της Επαναστάσεως και των Ιονίων Νήσων», έλεγε ο ίδιος ο Γκίκας για τους γεμάτους χώρους µε σπάνια αντικείµενα. Ανάμεσά τους καρέκλες και κοµόντες εποχής Biedermeier, καθρέφτες, τζάκια µε ηπειρώτικα σχέδια, κεντήµατα, σαµιώτικα ζωγραφισµένα πιάτα, ενθύµια από ταξίδια, θησαυροί της θάλασσας και βέβαια έπιπλα που ζωγράφισε ο Γκίκας, πλάι στους πίνακες, τις υδατογραφίες και τις γκραβούρες με υπογραφές όπως των Αγγελου Γιαλλινά, Εντουαρντ Λιρ, Τζόζεφ Καρτράιτ και θέµατα εµπνευσµένα από τα Ιόνια Νησιά ή από την Ελληνική Επανάσταση.
Ποια θα ήταν τα καταλληλότερα λόγια αν ήθελε κάποιος να περιγράψει το κτήμα με τον κατάφυτο ελαιώνα, τα κατηφορικά µονοπάτια µε τα δεντρολίβανα και τις άγριες λεβάντες, τα πανύψηλα δέντρα, τις µιµόζες, τα γιασεµιά και τις τριανταφυλλιές, τις βαθιές πεζούλες, τα παρτέρια και τις µαρµάρινες πηγές; Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερα από εκείνα που χρησιμοποιούν οι κατά καιρούς καλεσμένοι του: σκηνικό από το «Ονειρο καλοκαιρινής νυκτός».

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ