Πλήθος κόσμου από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, συρρέει διαρκώς στο νησί της Κέρκυρας, για να βιώσει την μεγαλοπρέπεια των ακολουθιών που τελούνται στις ενορίες του ιστορικού κέντρου της Πόλεως, αλλά και σε όλη την Μητροπολιτική Περιφέρεια Κερκύρας, Παξών και Νήσων.
Στον κατάμεστο Μητροπολιτικό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης, τελέστηκε το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής ο εσπερινός της αποκαθήλωσης, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου.
Πριν το Ευαγγέλιο του εσπερινού, κατά την διάρκεια του οποίου συμβαίνει η αποκαθήλωση του σώματος του Χριστού, ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος προς τον εκκλησιαζόμενο λαό ομίλησε για εκείνη την ανεπανάληπτη Μεγάλη Παρασκευή μέσα στην ιστορία του κόσμου.
Εκείνη την Μεγάλη Παρασκευή, όπου εκτός της συγκλονιστικής δίκης, και της επαίσχυντης μανίας του όχλου, και ύστερα απ όλα τα ευτελιστικά γεγονότα τα οποία συνέβησαν στο πρόσωπο του Χριστού, υπήρξε και η αποκαλυπτική ομολογία του Ρωμαίου Εκατοντάρχου «Αληθώς Θεού υιός ην ούτος»
Ο εκατόνταρχος δεν ήταν πιστός του Χριστού. Δεν είχε ίσως ποτέ ακούσει τον Ιησού διδάσκοντα. Ήταν αντίθετα, εχθρικά διακείμενος, τιμωρός ενός επαναστάτου.
Κι όμως έγινε ο πρώτος έπειτα από τους 12 μαθητές του Κυρίου, που με τόση λιτότητα διακήρυξε την τρανή αλήθεια, που έμελλε να επηρεάσει εκατομμύρια ψυχών.
«Αληθώς Θεού υιός ην ούτος». Το είχαν διακηρύξει πριν από την κατά σάρκα Γέννησή Του οι προφήτες του Ισραήλ. Χιλιάδες χρόνια πριν, είχαν διακηρύξει την έλευσιν του παιδίου και την θεότητα του Μεσσία, οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης.
«Αληθώς Θεού υιός ην ούτος». Το μήνυμα της Θεότητος Του, είχαν συλλάβει και οι θύραθεν στοχαστές, καθώς η πανανθρώπινη προσδοκία που προγήθηκε της ενανθρωπήσεως Του, σύσσωμη τον ονόμασε θεάνθρωπο, σωτήρα, πάμφωτον, λυτρωτήν.
Για την Θεότητά Του μίλησε και ο ίδιος ο Κύριος ανεπισκίαστα, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο ληστής στον σταυρό, ο διώκτης Παύλος, οι άγιοι της Εκκλησίας μας, οι μαθητές Του, αλλά και αναρίθμητοι άνθρωποι που αμφέβαλλαν και απεστράφησαν την αλήθεια Του, και στη συνέχεια διακήρυξαν τον Ιησούν Χριστό ν ως λυτρωτή και Σωτήρα.
Όπως ο εκατόνταρχος, ο οποίος μαζί με το πλήθος, τον ανεβάζει στο σταυρό και τον θανατώνει, αλλά στη συνέχεια ομολογεί με όλη του τη καρδιά, την αλήθεια που βίωσε.
Έκτοτε ο Σταυρός του Χριστού, παραμένει η τρανή απόδειξης της θεότητος Του. Θα την ομολογήσουν δια μέσου των αιώνων εχθροί και φίλοι Του.
Μέχρι και σήμερα θα είναι το αντιλεγόμενον σημείον, ο οποίος θα δέχεται τα καρφιά της αμφιβολίας μας, της αποστροφής και της ξενιτείας μας, από το δρόμο που οδηγεί στην Ανάσταση Του.
Ο Σεβασμιώτατος μαζί με τους ιερείς κατέβασαν το Σώμα του Χριστού και το εναπόθεσαν στο κουβούκλιο του ναού.
Στην Κέρκυρα, την Μεγάλη Παρασκευή η παράδοση θέλει καθόλη την ημέρα να λιτανεύεται ο επιτάφιος του Χριστού κάθε ενορίας, συνοδευόμενος από τις φιλαρμονικές μπάντες, οι οποίες συνοδεύουν τον ταφέντα Χριστόν σε όλους τους δρόμους της Πόλεως.
Τελευταίος επιτάφιος που λιτανεύεται, είναι αυτός του Μητροπολιτικού Ναού, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα.
Κερκυραιος πολιτης στο Δεν πάει άλλο, δεν τραβούσε η ομάδα από καιρό*: “Εκτος απο την αλλαγη στην “ομαδα” που ειναι βασικη κινηση για να παει μπροστα, οσο μπορει φυσικα. Να πω κι…” Ιούλ 5, 14:02
