«Πάμε ξανά vol.2»

Διανύουμε μια περίοδο κρίσιμη για την χώρα και την παράταξη. Οι προοδευτικές δυνάμεις ανά τον κόσμο, έχουν αποδυναμωθεί πλήρως έναντι της Δεξιάς, ενώ η Ακροδεξιά βρίσκεται σε άνοδο.

Είμαστε σε μια εποχή αβεβαιότητας και ανασφάλειας.

Στην Πατρίδα μας, η Ελληνική κοινωνία, αμήχανη και ανήμπορη, παρακολουθεί τις εξελίξεις και δεν ξέρει πώς να αντιδράσει, από πού να πιαστεί. Αναζητά απελπισμένη διέξοδο, προοπτική και ελπίδα χωρίς όμως καμία ανταπόκριση από το πολιτικό δυναμικό.
Οι δύο κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, δέσμιες, των δικών τους αδιέξοδων πολιτικών επιλογών, αλλά και των ιδιαίτερων συντηρητικών χαρακτηριστικών τους, μοιάζουν να είναι παραδομένες σε ένα παιχνίδι κατοχής και νομής της εξουσίας, χωρίς προοπτική.

Από την μία η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία προτάσσοντας την ανυπαρξία εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, με νέο πλέον αρχηγό, προωθεί την κοινωνική ανάγκη για μία προοδευτική πρόταση, σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί το αναπάντεχο πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο τον έφερε σε θέση ισχύος. Η αδυναμία δεξιάς και αριστερής συντήρησης να προσφέρουν μια αξιόπιστη διέξοδο, θα τις οδηγήσει πρακτικά σε μια ακόμα μάχη εντυπώσεων, που δυστυχώς, αντί για την αναγκαία ενότητα του Ελληνικού λαού, θα επιφέρει ένα νέο Εθνικό διχασμό.

Μια περίπλοκη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί λόγω της απουσίας ουσιαστικής προοδευτικής πολιτικής πρότασης.

Μια κατάσταση η οποία μετά και τα πρόσφατα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, γίνεται πιο περίπλοκη και πιο δύσκολη.

Δεν έμαθαν οι δύο αυτές πολιτικές δυνάμεις, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια. Η ΝΔ, παρά τις όποιες προσπάθειες – στα λόγια – να εμφανιστεί σύγχρονη και κεντρώα, επιστρέφει συχνά πυκνά στις πιο μελανές της εκδοχές και η δήθεν αριστερά του Κασελάκη, επιχειρεί να ενδυθεί τον μανδύα μιας προοδευτικής δύναμης, με φαιδρότητα.Συντονισμένοι και οι δύο, σε μία κοινή προσπάθεια να επικρατήσει το ίδιο ισχυρό πολιτικό δίπολο, που ευθύνεται για την σημερινή κατάντια του τόπου μας.

“Φως της αλήθειας, μάρτυρας των καιρών, δάσκαλος της ζωής είναι η Ιστορία” είχε γράψει ο Κικέρων.

Πράγματι, η Ιστορία, είναι το πέρασμα του ανθρώπου από τη γη, είναι η απόδειξη της ίδιας του της ύπαρξης, των λαθών του αλλά και των επιτευγμάτων του. Η ιστορία μάς διδάσκει και μας θυμίζει πώς να αποφεύγουμε τα λάθη του παρελθόντος. Η Ιστορία αποτελεί φάρο της πορείας μας στο μέλλον, αλλά είναι παράλληλα αμείλικτη και διορθωτική αρκετές φορές, επαναφέροντας τα πράγματα στη σωστή τους βάση.

Σε μία περίοδο λοιπόν που το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να επανακτήσει την θέση του κυρίαρχου προοδευτικού πόλου και τον ρόλο της θεσμικής αντιπολίτευσης, έρχονται τα αποτελέσματα των πρόσφατων Ευρωεκλογών και τα ανατρέπουν όλα. Δυστυχώς, η ηλικιακή ανανέωση, μετά από την εκλογή της σημερινής ηγεσίας και η ανάδειξη νέων στελεχών ανά την χώρα, δεν συνοδεύτηκε με την δημιουργία εκείνου του οράματος το οποίο θα οδηγήσει στην μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη ο χώρος. Δεν σηματοδότησε  η νέα ηγεσία, την αλλαγή πολιτικής κουλτούρας, την αλλαγή πολιτικών συμπεριφορών και την αναγκαία φρεσκάδα στις όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες.

Το ΠΑΣΟΚ, στις πρόσφατες Ευρωεκλογές, δεν έπεισε τους ψηφοφόρους ότι μπορεί να είναι η νέα προοδευτική λύση που θα διεκδικήσει σύντομα τη διακυβέρνηση του τόπου.

Δεν κατάφερε να εκφράσει ένα συνεκτικό πολιτικό σχέδιο.

Οι τομείς δεν εργάστηκαν ως όφειλαν προς αυτή την κατεύθυνση. Τα θεσμικά όργανα της παράταξης δεν λειτούργησαν και χάθηκε ίσως μια μοναδική ευκαιρία αν παρατηρήσουμε τι συνέβη στο υπόλοιπο πολιτικό δυναμικό της χώρας μας.

Η ιστορία δε γυρίζει πίσω.

Τα προβλήματα μεγαλώνουν και η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει.

Στην πολιτική όπως και στην φύση τα  κενά άμεσα αναπληρώνονται.

Το εκλογικό σώμα έδωσε ένα ηχηρό χαστούκι στο πολιτικό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να συγκράτησε δυνάμεις σε σχέση με τους άλλους που απώλεσαν αλλά δεν ήταν αυτός ο στόχος και η ιστορική μας ευκαιρία. Η αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε ένα μεγάλο κενό στον χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, μέρος της κοινωνίας που κάποτε μας κοίταζε με συμπάθεια. Σήμερα μας γυρνάει την πλάτη. Η ανυπαρξία ισχυρής κομματικής αντιπολίτευσης έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό κίνημα κοινωνικής αντιπολίτευσης, το οποίο όμως δεν εμπιστεύεται τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ούτε βέβαια και το ΠΑΣΟΚ.

Έχει διατυπωθεί εκτενώς και ποικιλοτρόπως, η αναγκαιότητα ανασύνθεσης της δημοκρατικής παράταξης με βασικό πυλώνα το ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει γίνει προφανώς αντιληπτό, από την σημερινή ηγεσία, ότι πρώτα πρέπει να ανασυνταχθεί το ίδιο, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο.

Το ΠΑΣΟΚ για όσους πολίτες πίστεψαν στις αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη, ιδρύθηκε για να υπηρετεί την πατρίδα και τον άνθρωπο.

Είναι εμφανές ότι δεν υπηρετεί τον σκοπό αυτό εδώ και καιρό.

Καμία ουσιαστική συζήτηση δεν έγινε στην παράταξη για τους λόγους που  ιστορικά παρεκκλίναμε από αρχές, αξίες και ιδανικά.

Δεν συζητήσαμε το 2001, ούτε το 2005.

Τρέξαμε να προλάβουμε τις εξελίξεις το 2007.

Το 2009 ήμασταν ζαλισμένοι από την μεγάλη νίκη που φαινόταν ότι έρχεται.

Δεν συζητήσαμε το 2013, μετά την Συνταγματική εκτροπή, της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας του Γιώργου Παπανδρέου.

Δεν συζητήσαμε το 2015 για την συγκυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία.

Δεν συζητήσαμε το 2017 για την μεγάλη διάσπαση.

Ξεχάσαμε να συζητάμε.

Ας ξαναμιλήσουμε λοιπόν, για περισσότερη Δημοκρατία.

Ας ξαναμιλήσουμε, για Αξιοκρατία, Αλληλεγγύη και κοινωνίες χωρίς αποκλεισμούς.

Οι πληγές δεκαετιών παραμένουν ανοικτές και θα παραμένουν όσο αυτό θα ευνοεί εκείνους που μας θέλουν ευάλωτους. Επομένως εφόσον θέλουμε να ξαναγράψουμε ιστορία και να μην περάσουμε απλά ως υποσημείωσή της, πρέπει επουλωθούν άμεσα τα τραύματα. Να κλείσουν όλες οι ανοιχτές εκκρεμότητες, για να αποτραπεί η διαιώνισή τους στις επόμενες γενιές και αυτή να είναι η αφετηρία για τις προκλήσεις που θα έρθουν.

Αφετηρία με μια προοδευτική πρωτοβουλία, αποφασισμένη να σπάσει αυγά.

Που θα κινητοποιήσει εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν την αλλαγή παραδείγματος.

Δημιουργικά.

Για μια νέα ηγεμονία των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα.

Με μοναδικό στόχο τις μεγάλες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην χώρα μας. Ώστε να οικοδομήσουμε μια νέα, σύγχρονη Δημοκρατία, απαλλαγμένη από τις παθογένειες του παρελθόντος.

Για να επιτευχθεί ο στόχος οφείλουμε όλοι να υπερβούμε τον εαυτό μας, να κατανοήσουμε τον ιστορικό μας ρόλο και να αποδείξουμε στην πράξη ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια προσωπικών στρατηγικών και επιδιώξεων.

Μονόδρομος η διαμόρφωση μιας προοδευτικής, οραματικής και ρεαλιστικής πρότασης διακυβέρνησης.

Μια νέα Δημοκρατική επανάσταση.

Μια ριζική αναθεώρηση νοοτροπιών και αξιών που μας καθηλώνουν στο χθες.

Οτιδήποτε άλλο, δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών και δεν αφορά κανέναν προοδευτικό πολίτη.

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τον τόπο και τον χώρο μας, το λόγο πρέπει να έχουν άμεσα τα μέλη και οι φίλοι μας.

Η αληθινή βάση του ΠΑΣΟΚ, η δύναμη μας.

Ένα ισχυρό κάλεσμα ευθύνης, αγώνα και προοπτικής.

Για να ξαναφέρουμε την ελπίδα και την προοπτική στην Ελληνική κοινωνία.

Για την αποκατάσταση της φυσιογνωμίας της μεγάλης Δημοκρατικής παράταξης.

Για μια νέα ΑΛΛΑΓΗ.

Πάμε ξανά.