ΔΕΥΑΚ – Φράγματα – Νερό από την Αλβανία

Ο Δήμαρχος κ. Στέφανος Πουλημένος επέδωσε υπόμνημα στον κ. Πρωθυπουργό κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κέρκυρα, για την απελπιστική οικονομική κατάσταση και την όλη λειτουργία της ΔΕΥΑΚ επικαλούμενος την κατεπείγουσα κρατική επιχορήγηση.

Γράφει σ’ αυτό μεταξύ άλλων : «Η προσδοκία της κατασκευής από το Υπουργείο Υποδομών και Δικτύων των μεγάλων έργων ύδρευσης στο νησί (φράγματα, δίκτυα, δεξαμενές, κλπ.) κράτησε πίσω τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις από τις 10ετίες του 1980 και 1990» (Εφημ. «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» 8-6-2024).

Θυμίζω ότι στη δεκαετία του 1980, χρονικό διάστημα της δικής μου Δημαρχιακής θητείας (1979-1990), δεν είχε ακόμη εμφανισθεί θέμα κατασκευής των φραγμάτων για τη λύση του υδρευτικού προβλήματος του Νησιού. Μετά το 1995 άρχισε η σχετική μελέτη και κορυφώθηκε η συζήτηση μετά το 2020. Εξαγγέλθηκε μάλιστα το έργο, όπως και ο οδικός άξονας Βορρά Νότου και η κατασκευή νέου Αεροδρομίου στη Λευκίμμη. Ως Δήμαρχος και συγχρόνως Πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ, έβλεπα για λύση του υδρευτικού μας προβλήματος την υδροληψία από την Αλβανία. Και με τη λύση αυτήν ως την καλύτερη είχαν ταχθεί και τα άλλα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΚ, μεταξύ των οποίων και ο κ. Αχιλλέας Μάζης (ως εκπρόσωπος των εργαζομένων) που από 1-1-2024 έχει αναλάβει τα καθήκοντα του Προέδρου της ΔΕΥΑΚ. Είχαμε δε πετύχει και την Κρατική έγκριση και στη συνέχεια οικονομική επιχορήγηση.

Βρήκα στο Αρχείο μου ένα φύλλο της εφημερίδας των Αθηνών «ΤΑ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ» (αριθ, 3) του Μαΐου του 19888 08 (Έκδοση Οργανισμού Κερκυραϊκών Σωματείων Αττικής (Ο.Κ.Ε.Σ.Α) Γράφει: «Η σύνδεση Αλβανίας – Κέρκυρας με φέρυ μπώτ και με αγωγό νερού. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας κ. Μελίλε, μετά την Αθήνα όπου συναντήθηκε με τον Πρωθυπουργό κ. Ανδρέα Παπανδρέου και άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες πήγε στην Κέρκυρα, συνοδευόμενος από τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Κάρολο Παπούλια. Αναφέρεται κατόπιν η εφημερίδα στην υποδοχή της όποιας έτυχαν στο Αεροδρόμιο από τον Περιφερειάρχη κ. Κόκκινο, το Νομάρχη κ. Περισσάκη, το Δήμαρχο κ. Κούρκουλο, τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Μικάλεφ και τον Μητροπολίτη κ. Τιμόθεο». Συνεχίζει με τη δεξίωση της 16-04-1998 στο Δημαρχείο και στην προσφώνησή μου, καθώς και στην απάντηση του Αλβανού Υπουργού των Εξωτερικών στην οποία είπε ότι αποδέχεται τις δικές μας προτάσεις. Καταλήγει το δημοσίευμα με την μετάβαση του Νομάρχη κ. Περισσάκη και του Δημάρχου κ. Κούρκουλου στους Σαράντα (το «Άγιοι» ήταν απαγορευμένο) που συζήτησαν την μεταφορά πόσιμου νερού από την Αλβανία μέσω της θάλασσας με αγωγό.

Κι αργότερα σε συνέντευξη που είχα δώσει σε τοπικό Ραδιοφωνικό Σταθμό την 17η Μαρτίου 1989 είχα αναφέρει επί του θέματος τα ακόλουθα: «Η Κυβέρνηση της Αλλαγής διαπραγματεύεται σήμερα την πλήρη υδροδότηση της Κέρκυρας από την Αλβανία. Με νερό 13-15 βαθμούς (όσους δηλαδή έχουν τα εμφιαλωμένα) (Εφημ «ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟ ΒΗΜΑ» 18-3-1982).

Μετά τρεις περίπου μήνες έπεσε η Κυβέρνηση του Π.Α.Σ.Ο.Κ. διότι έχασε στις Βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 1989. Σχηματίσθηκε Κυβέρνηση συνεργασίας «ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» με αρχηγό τον Κων/νο Μητσοτάκη και του «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ» , υπό τον Χαρίλαο Φλωράκη. Ήταν όπως λέγαμε ο ενιαίος «Συνασπισμός» στον οποίο είχαν συγχωνευτεί οι Ορθόδοξοι Κομμουνιστές (Χαρίλαος Φλωράκης) και οι Αναθεωρητές (Λ. Κύρκος). Πρωθυπουργός ορίστηκε το στέλεχος της «ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» Τζανής Tζανετάκης). Επακολούθησαν οι Βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1989 στις οποίες και πάλι κανένα κόμμα δεν πέτυχε αυτοτελή πλειοψηφία και σχηματίσθηκε η Κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ-ΠΣΟΚ-ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ με Πρωθυπουργό το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Καθηγητή Ξενοφώντα Ζολώτα. Φθάσαμε έτσι στις εκλογές των αρχών του Απριλίου του 1990 τις οποίες κέρδισε η ΝΔ, η οποία και σχημάτισε Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κων/νο Μητσοτάκη (με 151ο τον Βουλευτή Κατσίκη του Κόμματος του κ. Στεφανόπουλου που της έδωσε ασθενή πλειοψηφία στη Βουλή).

Η κατά τα άνω ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα είχε ως αντίκτυπο και στο θέμα της προμήθειας πόσιμου νερού από τους Άγιους Σαράντα της Αλβανίας. Διακόπηκαν οι διακρατικές συνομιλίες· και έπαυσε κάθε συζήτηση. Μόλις το 1995 και το 1999 άρχισε τοπικώς δειλά – δειλά να γίνει λόγος για τη λύση της Αλβανίας. Κανένα όμως αποτέλεσμα δεν υπήρξε. Ενώ οι αντιδράσεις της κοινωνίας είχαν κατά πολύ αυξηθεί. Κυριαρχούσε ο φόβος πως ήταν δυνατόν να στηριχθούμε στην υδροληψία από ένα κράτος με το οποίο η Ελλάδα δεν βρίσκονταν σε καλές διπλωματικές σχέσεις (δεν ήταν φιλικές).

Αγνοείτο, σκοπίμως, ότι η Λευκωσία παίρνει νερό, από πηγές που βρίσκονται στο κατεχόμενο από τους Τούρκους τμήμα της μεγαλονήσου. Και αυτό γινόταν αδιατάραχτα και κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών του 1974. Κι επίσης δεν ελαμβάνετο υπόψη ότι και τότε, και προηγουμένως , παίρναμε ηλεκτρικό ρεύμα από την Αλβανία.

Το 2008, δηλαδή μετά 18 χρόνια, ο Δήμαρχος κ. Σωτήρης Μικάλεφ επανέφερε το θέμα. Πέτυχε μάλιστα την ευνοϊκή εξέτασή του από την τότε Υπουργό Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη. Η κίνησή του όμως αυτή προσέκρουσε στην έντονη και οργισμένη αντίδραση του Βουλευτού Κερκύρας και τωρινού Υπουργού Άμυνας κ. Νίκου Δένδια, ο οποίος πρωταγωνιστούσε στη λύση των Φραγμάτων. Η διευκρίνιση του Δημάρχου κ. Σωτήρη Μικάλεφ ότι το έργο των Φραγμάτων δεν απέκλειε το νερό από την Αλβανία δεν καθησύχασε τις αντιδράσεις. Ακόμη, η παραπλήσια με αυτή του Δημάρχου θέση της υδροληψίας από την Αλβανία χωρίς να εγκαταλειφθεί το έργο των Φραγμάτων, που εξέφρασε ο άλλος Βουλευτής Κερκύρας της Ν.Δ. κ. Νίκος Γεωργιάδης δεν έγινε αποδεκτή.

Θα θυμάται ασφαλώς ο Δήμαρχος κ. Στέφανος Πουλημένος ότι ως αιρετός Νομάρχης είχε μεταβεί τότε στην Αλβανία μαζί με τον κ. Σωτήρη Μικάλεφ. Και ότι οι Αλβανοί είπαν στο Δήμαρχο και στον Νομάρχη : «Πάρτε το νερό γιατί μας το ζητάνε και οι Ιταλοί». Και αφού εμείς δεν το αποφασίζαμε συμφώνησαν να το πάρουν οι Ιταλοί.

Και πώς είναι δυνατόν όμως να μεταφερθεί το νερό από τους Αγίους Σαράντα στην Ιταλία που χρειάζεται υποβρύχιος αγωγός 220 χιλιομέτρων, ενώ για να έλθει στην Κέρκυρα (Κασσιώπη) αρκεί αγωγός δυόμιση (21/2) μόνο χιλιόμετρα.

Το ερώτημα είναι εάν έχει μείνει ικανοποιητική ποσότητα για εμάς.

Από τα προεκτεθέντα δεν προκύπτει ότι ως Κέρκυρα κάναμε πίσω στη διεκδίκηση κρατικών ενισχύσεων για έργα ύδρευσης για να διευκολύνουμε τη λύση των Φραγμάτων κατά τη δεκαετία του 1980.

Ενώ γράφονται αυτές οι γραμμές βλέπω να έρχονται στο φως της δημοσιότητας ευχάριστες ειδήσεις (Εφημ. “Corfu Press” Κυριακής 30-6-2024, σελ 8 και 9).

Αναφέρομαι στην πολύ σωστή ενέργεια του νέου Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων κ. Γιάννη Τρεπεκλή, σε συνεργασία με τους Δημάρχους του Νησιού, να επαναφέρει τη λησμονημένη λύση της υδροληψίας της Κέρκυρας από την Αλβανία. Και μάλιστα με την έγκριση του κ. Πρωθυπουργού. Συζητείται ταυτόχρονα και η ανέκαθεν υποστηριζόμενη από κάποιους περίπτωση του να προμηθευτεί με νερό από τη Θεσπρωτία.

Είχαμε εξετάσει και εμείς και αυτή τη λύση. Και είχαμε συζητήσει από την Ε.Υ.Δ.Α.Π. (Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρωτευούσης) να μελετήσει το θέμα.

Η Ε.Υ.Δ.Α.Π μας είπε: Για μεταφορά νερού από την έναντι Ηπειρωτική ακτή απαιτείται υποβρύχιος αγωγός μήκους εκατόν είκοσι (120) περίπου χιλιομέτρων. Και ότι κάτι τέτοιο το αποκλείει για τεχνικούς λόγους η Διεθνής Βιβλιογραφία. Και ότι το ανώτατο επιτρεπτό όριο μήκους υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς νερού είναι δυόμισι χιλιόμετρα (2.500χλμ). τόση ακριβώς , όπως προαναφέρω, είναι η απόσταση από την Αλβανική ακτή των Αγίων Σαράντα μέχρι την έναντι Κερκυραϊκή ακτή της Κασσιώπης.

Με ικανοποίηση διάβασα, επίσης, στην ίδια εφημερίδα , ότι ο Πρωθυπουργός κ. Κυρ. Μητσοτάκης «ακύρωσε» το έργο των φραγμάτων στην Βόρεια Κέρκυρα. Που με πείσμα απασχολεί την τοπική και Κρατική εξουσία πάνω από 30 χρόνια. Κι αυτό όταν τα φράγματα έχουν παντού αποτύχει. Ας μας υποδείξουν οι υποστηρικτές της λύσης αυτής που στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (σε ποια πόλη ή χωριό) έχουν πετύχει τα φράγματα. Εκτός του ότι ποσότητα του εξ’ ουρανού (βρόχινου) νερού δεν είναι πάντα δεδομένη. Αν δεν υπάρχουν τόσες βροχές ώστε να γεμίσει η δεξαμενή του, τι θα γίνει;

Σε ότι αφορά τέλος στην οικονομική κατάσταση της ΔΕΥΑΚ, έχω να πω ότι η δική μας Δημοτική Αρχή αποχωρούσα τα τέλη του 1990, άφησε περίσσευμα.
Ο κόσμος δυστυχώς ξεχνάει.

Ας επιτραπεί σε εμένα να θυμάμαι.