Όπως Αμερρρική *…

Ηταν τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής τηλεόρασης επί ..εθνοσωτηρίου”… Μία από τις πρώτες διαφημίσεις παρουσίαζε έγχρωμη Αμερικανίδα-μοντέλο, την Υβέτ, που χρησιμοποιούσε συγκεκριμένης μάρκας βερνίκι νυχιών και κατέληγε τονίζοντας: όπως Αμερρρική*!!!

Παλιά …αξέχαστα χρόνια!!! Πάμε μπροστά…

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε διατυπωθεί από τον τότε αρχηγό του Αλέξη Τσίπρα στο θέατρο Αθηναΐδα τον Ιούνιο του 2012, είχε δώσει πολλές ελπίδες και προσδοκίες για μία μαζική σοβαρή ριζοσπαστική στροφή στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας. Ευτυχώς scripta manent για να επιβεβαιώνουν διαχρονικά του λόγου το αληθές… Και γι’ αυτούς που λοιδωρούν και γι’ αυτούς, που ψάχνονται για δικαιολογίες των αδικαιολόγητων…

Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 κατέχτησε την πρωτιά στις εκλογές… Και από εδώ αρχίζουν, τα …ωραία, που φτάνουν στο σήμερα και που επιγραμματικά είναι:

-η ‘ανώμαλη’ συμμαχία με το ακροδεξιό σχήμα των ‘Ανεξάρτητων Ελλήνων’ για την υλοποίηση της ισχυρότατης, όπως αποκαλύφθηκε, επιθυμίας διακυβέρνησης… της πρώτης φοράς αριστεράς… Εδώ υλοποιείται μία χοντρή εξαπάτηση: πρώτη φορά αριστερά σε συνεργασία με ένα ακροδεξιό εθνικιστικό σχήμα με γνωστές τις ασύμβατες πολιτικές διακηρύξεις των δύο χώρων, δεν γίνεται…

-η βήμα προς βήμα απομάκρυνση από την θεμελιώδη διακήρυξη κατάργησης των μνημονίων, άρνησης του χρέους, εθνικοποίησης των τραπεζών κ.λ.π. έχουν εισάγει την πολιτική αμφιβολία και την κρίση αξιοπιστίας του λαού, που επένδυσε σε αυτές τις διακηρύξεις.

-Η κοινή γνώμη παραμένει χωρίς ενημέρωση και προετοιμασία για τα τεκταινόμενα αφού ο Γιάνης Βαρουφάκης αρμόδιος υπουργός, που συσκέπτεται με Σόιμπλε, Τάισενμπλουμ κ.α. συχνότατα, μας διαβεβαιώνει για τον εξαιρετικό δρόμο των διαπραγματεύσεων και την επικείμενη όπου νάναι συμφωνία.

-Η αναγγελία του δημοψηφίσματος αν και δημιουργεί έκπληξη, ερωτήματα και ανησυχίες, αντιμετωπίζεται από τον Ελληνικό λαό με μία πρωτοφανή για τα μεταπολεμικά δεδομένα, μαζική αποφασιστικότητα και δυναμισμό… Υπό την εκβιαστική απειλή ζωτικών στερήσεων των πολιτών (αναλήψεις με το δελτίο, αμφισβήτηση δυνατότητας πληρωμής μισθών και συντάξεων κ.α. τρομοκρατικά), ο Ελληνικός λαός απαντάει με το απίστευτο 62%: ΟΧΙ στον εκβιασμό της ΕΕ. Σήμερα, με επιπρόσθετη την βοήθεια του χρόνου μπορούμε να κατανοήσουμε την εικόνα των θλιμμένων κυβερνητικών προσώπων. Tο πρωτοφανές και ηρωϊκό 62%, κανονικά θα Θα έπρεπε να τα γεμίζει από χαρά και ικανοποίηση…

Κι’ όμως… Ένα ποσοστό του 51-52% θα ήταν στα μέτρα των κυβερνητικών επιλογών… Θα δήλωνε νίκη αλλά ταυτόχρονα θα επέβαλλε τον ρεαλισμό του συμβιβασμού αφού ένα τόσο μεγάλο κομμάτι του λαού, έστω και μη πλειοψηφικό δεν συμφωνούσε…

Ατυχώς για το κυβερνητικό επιτελείο, η ζωή δεν παράγεται (τουλάχιστον πάντοτε και με ακρίβεια) στο παρασκήνιο των ζυμώσεων… Με δεδομένο, λοιπόν το αποτέλεσμα υπήρχαν δύο έ ν τ ι μ ε ς επιλογές. Η συνέχιση της πολιτικής δράσης με βάση την λαϊκή εντολή ή -στην χειρότερη περίπτωση- η παραίτηση από τα κυβερνητικά αξιώματα και η προώθηση του Γ’ μνημονίου από τους κραυγάζοντες: γερά Γερούν. Ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομενως θα διέσωζε την ιδεολογική και πολιτική του τιμή σαν ένα σχήμα ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης.

Ο ίδιος ο Αλέξης, πριν αναχωρήσει για την επίμαχη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες είχε κατηγορηματικά και αυτολεξεί διαβεβαιώσει, πως σε περίπτωση επιμονής της ηγεσίας της ΕΕ στις επιταγές των μνημονίων: …δεν είμαι πρωθυπουργός παντός καιρού.

Μετά το επίμαχο 17ωρο, η Ελλάδα μπαίνει πλήρως στην ρότα εφαρμογής των επιταγών της ΕΕ με τίτλο: Γ’ μνημόνιο…

Την εξειδίκευση και την εποπτεία της εφαρμογής αναλαμβάνει ένας εκπρόσωπος της ‘αριστερής’ πτέρυγας, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος… (‘Το αριστερό ρεύμα’ έχει ήδη αποχωρήσει). Η ‘επιτυχημένη’ εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής Τσακαλώτου, αλλάζει τα φώτα στους μικρομεσαίους με αυτά τα μέτρα που δεν τόλμησε να υλοποιήσει ο Αντώνης Σαμαράς στην διάρκεια της πρωθυπουργίας του. Ο απολογισμός της Συριζαϊκής τετραετίας είναι ένα απόθεμα-κομπόδεμα 40 δις, που παρέλαβε ο φυσιολογικά διαδεχθείς Κυριάκος και το αξιοποίησε και το αξιοποιεί …κατά το δοκούν.

-Σε αυτή την ιστορία, ένας λαός, ο Ελληνικός λαός, που έδωσε κάτω από την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την δική του σημαντική μάχη, ηττήθηκε. Χωρίς δική του ευθύνη! Και τα αποτελέσματα αυτής της ήττας τα βλέπουμε σε χίλιες – δύο εκφάνσεις της καθημερινότητας, που συνοψίζονται σε: ελαττωμένη και αναποτελεσματική κατά κανόνα αντίσταση σε πρωταφανούς αγριότητας φιλελεύθερα, αντεργατικά, αντικοινωνικά μέτρα και ταυτόχρονη ‘ανοχή’ σε επικίνδυνες για την εθνική ασφάλεια μονόπλευρες προσδέσεις… Πιο πολύ από ποτέ άλλοτε!

Στις συνθήκες ήττας, ένας ‘χυδαίος’ ρεαλισμός αντικαθιστά την οραματική πολιτική στράτευση.
Εκφράσεις τετριμένες, όπως το ‘όλοι είναι ίδιοι’, ‘τίποτε δεν γίνεται’, ‘τίποτε δεν αλλάζει’ φαίνονται …σοφές και επιβεβαιωμένες διαπιστώσεις…

Σε τέτοιες στιγμές η … ελπίδα ενός Μ ε σ σ ί α, που θα μας απαλλάξει συνολικά από τον ‘στρατηγό’ και ‘το επιτελείο των ανώτατων αξιωματικών’ της ήττας βρίσκει πρόσφορο έδαφος… Αυτόν θέλουμε. ‘Νέο’ και ‘άφθαρτο’, που μπορεί να μας εμπνεύσει, να μας συνεγείρει…

Η ‘συγκυρία’ είναι εξαιρετική. Η ανοιχτή και συνεχώς εξελισσόμενη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα κεντρώο, σαν π.χ. το δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ είναι πάγια επιδίωξη του υπερατλαντικού παράγοντα, που επιβεβαιώνεται με πολλά παραδείγματα. Υπάρχουν στην διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, πλείστα τέτοια, εκεί όπου αυτός κρατάει τα ηνία της …προστασίας.

Σήμερα, σε μία περίοδο ανοιχτού και όχι απλά ψυχρού πολέμου, με απειλές μετατροπής του σε παγκόσμια ή/και πυρηνική σύρραξη, η εξασφάλιση της εσωτερικής πολιτικής ‘ευταξίας’ είναι ζήτημα υψηλής προτεραιότητας για τις προστάτιδες δυνάμεις. Ενας μ ε σ σ ί α ς, λοιπόν, που εμφανίζεται από το πουθενά, χωρίς προηγούμενο ελάχιστης πολιτικής ή κομματικής κατάθεσης στον δημόσιο βίο της χώρας, μοιάζει ο άφθαρτος ‘ιππότης’, που έρχεται για να τα πετύχει …ΟΛΑ! Δηλαδή:

-να …συσπειρώσει και να εμπνεύσει την βάση που κουβαλάει το βάρος και τις συνέπειες της κωλοτούμπας. Που ταλαιπωρείται και έχει μπουχτίσει από τα καπρίτσια ηγετίσκων, που συνέβαλλαν ενεργά σε αυτήν.

-να στερεώσει τον επιθυμητό κεντρο-δημοκρατικό χαρακτήρα του κόμματος, απαλλαγμένο από ‘αριστερά’ βαρίδια πλήρως εναρμονισμένο προς την γραμμή των στελεχών της κεντρώας διεύρυνσης αλλά και τις επιθυμίες εξωτερικών κέντρων διαμόρφωσης της πολιτικής στην χώρα. Τα κέντρα αυτά δείχνουν ήδη και αρκετά προκλητικά την προτίμησή τους προς τον εμφανισθέντα ‘μεσσία’ .

-να οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση σε δευτερεύοντα ζητήματα προσδίδοντας έντονα προσωπικό χαρακτήρα με Πολακικό ύφος και κατά την δοκιμασμένη εμπειρία του παρελθόντος (Παπανδρέου-Μητσοτάκης). Ιδανική συνταγή μετατροπής της πολιτικής σε μικροπολιτική και άριστη μέθοδος καθήλωσης του προβλημτισμού και των αντιδράσεων του λαού.

Τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής είναι … κατ’ ευχήν… Οποια και αν είναι αυτά του β’ γύρου το νερό έχει μπει στο αυλάκι… Η περιθωριοποίηση της πολιτικής και η ανάδειξη των επικοινωνιακών τρυκ σε πρωταγωνιστή επιβεβαιώνεται πανηγυρικά…

Η ανάδειξη πολιτικού αρχηγού για έναν χώρο, που διεκδικεί (ή καλύτερα διεκδικούσε) αριστερό χαρακτηρισμό, μπορεί να γίνεται σε συνθήκες Χολυγουντιανής γκλαμουράτης ‘απλότητας’, με την χρήση μέσων, που υπερβαίνουν παραδεδεγμένους κανόνες αριστερής πολιτικής ηθικής… Το πολυδιαφημισμένο ‘προσκύνημα’ στην Μακρόνησο αποτελεί μία βέβηλη εφαρμογή του δόγματος: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.Με βάση την κακοποιημένη αισθητική του κοινού, που ολο και περισσότερο συνηθίζει και αρέσκεται να συναρπάζεται από την κακογουστιά…

Μπορεί αυτό το σημείωμα να μοιάζει πεσιμιστικό για το μέλλον αλλά αποτελεί πεποίθησή μας, πως οι λαϊκές ήττες ΠΟΤΕ δεν είναι οριστικές και μόνιμες…

Η πορεία της ζωής είναι σπειροειδής και η καθημερινότητα έχει τα πάνω και τα κάτω της… Είμαστε, λοιπόν προοπτικά αισιόδοξοι και γι΄αυτό μας σιγουρεύει το αδιαμφισβήτητο γεγονός της μετάβασής μας από τον άνθρωπο των σπηλαίων στο πολίτη του 21ου αιώνα… Χωρίς εξιδανικεύσεις, ωραιοποιήσεις και …τελικές προσδοκίες… Η ζωή είναι ταυτισμένη με την συνεχή εξέλιξη… Γι’ αυτό οι νίκες των λαών είναι βέβαιες…

Το μόνο κακό είναι πως ο ανθρώπινος χρόνος είναι μία απειροελάχιστη τιμή του ιστορικού… Ετσι, δεν προλαβαίνουμε να ζήσουμε πολλές μεταβάσεις που είναι προβλέψιμες ή/και ορατές.

Εχουμε όμως το όπλο της ιστορικής γνώσης…

Γι’ αυτό χαμογελάμε και αισιοδοξούμε…

*(Τα πολλά ρ μπήκαν για να δώσουν έμφαση στην σωστή Ελληνο-Αμερικανική προφορά)…