Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου στο Ζυγό της Κέρκυρας

Την Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Αγάθης, στο Ζυγό της Βόρειας Κέρκυρας.
Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. Στέφανος Γκίκας, η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας κ. Μερόπη Υδραίου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου κ. Δημήτρης Μεταλληνός, αντιδήμαρχοι, αντιπρόεδροι και πλήθος πιστών, που ήλθαν από διάφορα μέρη της Κέρκυρας, προκειμένου να συμμετάσχουν στην ιερά πανήγυρη και την Θεία Λατρεία, επειδή ιδιαίτερα στην Κέρκυρα οι πιστοί σέβονται και τιμούν την Αγία Αγάθη.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του, απευθυνόμενος στους πιστούς, έλαβε αφορμή από την Αποστολική περικοπή και ιδιαίτερα τον Λόγο του Αποστόλου Παύλου, «Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ.»
Ιδιαίτερα, υπογράμμισε στους ανθρώπους ότι μπορεί μεν η Αγία Αγάθη να ανήκε στο ασθενές γυναικείο φύλο, και να ήταν πολύ νεαρή στην ηλικία όταν μαρτύρησε, αλλά το φρόνημα της ήτο ανδρείο, και η πίστη της δυνατή και αμετακίνητη, από θεϊκό έρωτα εις τον Ιησούν Χριστόν.
Στην εκκλησία του Χριστού μας, οι πάντες ενωνόμαστε με την δύναμη της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, και οι πάντες έχουμε την αυτήν τιμήν και αξίαν ενώπιον του Θεού. Ενώ οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν φρόνημα θεού, κατατάσουν τους ανθρώπους ανάλογα με τα δικά τους κριτήρια και αισθητήρια.
Οι ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων δεν υπήρξαν μόνο στη πρώιμη Χριστιανική εποχή, αλλά και προγενέστερα στην ειδωλολατρική εποχή. Ατυχώς υπάρχουν και στις σύγχρονες νεοειδωλολατρικές κοινωνίες της Δύσης, ανάμεσα στις οποίες και η Πατρίδα μας δεν διαχωρίζει την θέση της, αλλά ακολουθεί τον Δυτικό τρόπο ζωής.
Ο Κύριος, μας είπε ότι εκείνος ο οποίος θα τον δοξάσει με την ζωή του, με τα έργα του, και με την πίστη του, ο Θεός θα τον αντιδοξάσει.
Εάν σήμερα συρρέουμε στο Ναό από όλα τα μέρη της Κέρκυρας για να προσκυνήσουμε, και να δηλώσουμε την αφοσίωση μας στην Αγία Αγάθη, αυτό συμβαίνει διότι η Αγία έχει δοξαστεί από τον Θεό, και εμείς εκζητούμε από αυτή την δόξα τη Θεική που έχει λάβει.
Σήμερα επιπλέον, η αγία μας εκκλησία, στην αρχή του Τριωδίου, μέσα από την Ευαγγελική περικοπή, προβάλλει δύο τύπους ανθρώπων, δυο χαρακτήρες, εκ διαμέτρου αντίθετους. Ο μεν Φαρισαίος διακρίνεται για την έπαρση του και το αγέρωχον ύφος του, ο δε Τελώνης για το ταπεινό φρόνημα και την έμπρακτη μετάνοια του.
Ο Κύριος μας, στο τέλος της διήγησης κάνει το εξής ερώτημα: Ποιος κατέβηκε δικαιωμένος από το Ναό, ενώπιον του Θεού;
Ποιος ήλκυσε την Χάρη του Θεού επάνω του;
Ασφαλώς ο ταπεινός τη καρδία. Αυτό λοιπόν τα ταπεινό φρόνημα το οποίο χαλυβδώνει την ορθόδοξη πίστη και την Λατρεία στον αληθινό Θεό, είχαν όλοι οι άγιοι της πίστεως μας, ιδιαίτερα οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας.
Είναι εκείνοι οι οποίοι ετρώθησαν από τον Θεϊκό έρωτα στη ζωή τους, και το μαρτύριο τους, το αισθανόταν ως λύτρωση από τα δεσμά τα επίγεια, προκειμένου να πορευθούν γρηγορότερα στον εράσμιον Νυμφίο της ψυχής και της καρδίας τους.
Δεν στάθηκε εμπόδιο ούτε το μαρτύριο, ούτε οι πόνοι, ούτε τα αίματα, ούτε οι κακουχίες, προκειμένου να συναντηθούν ταχύτερα με τον εράσμιο Νυμφίο.
Η Αγία Αγάθη μπορεί να ήταν νεαρή στην ηλικία, αλλά ήταν μεστωμένη πνευματικά, και ήξερε τι ζητούσε από τον Ιησού Χριστόν.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε στην πνευματική εκτροπή, η οποία υφίσταται στην Χριστιανική Ευρώπη. Μια Ευρώπη που ανυψώθηκε πολιτισμικά και πνευματικά, από την πίστη στον αληθινό Θεό. Δυστυχώς όμως, αυτή την πορεία ακολούθησε και η Πατρίδα μας, αντιγράφωντας τα κακέκτυπα της Δύσης.
Ο Σεβασμιώτατος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου της αυτοκαταστροφής μας, από τον ξέφρενο κατήφωρο τον οποίο έχει πάρει η σύγχρονη κοινωνία. Παρεκάλεσε τους ανθρώπους να μετανοήσουμε και να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, όχι μόνο τα προσωπικά, αλλά και ως πατρίδα, αντιγράφοντας την αληθινή μετάνοια και το ταπεινό φρόνημα του Τελώνου τη παραβολής, και ενδυναμούμενοι από την πίστη της Αγίας Αγάθης.
Ευχαρίστησε όλον τον κόσμο που κατέκλυσε το ναό, αλλά και τους άρχοντες, οι οποίοι δήλωσαν με την παρουσία τους την αγάπη τους στην Εκκλησία του Χριστού μας, και συνεχάρη τον Αρχιμανδρίτη π. Αρσένιο για την πνευματική εργασία, και την πνευματική αναγέννηση της ενορίας του Ζυγού.