Τα κόμματα σε μακρά προεκλογική περίοδο και στη σκιά της Απλής Αναλογικής…

Η Ελλάδα έχει εισέλθει στον αστερισμό μιας μακράς προεκλογικής περιόδου. Ουδεμία σημασία έχει πια, αν οι κάλπες στηθούν το ερχόμενο Φθινόπωρο ή την προσεχή Άνοιξη. Ο δημόσιος λόγος και η διακομματική αντιπαράθεση έχει αρχίσει να είναι καθόλα προεκλογική, με τις εξάρσεις της και τις υπερβολές της.

Πέραν της όποιας, καθόλα θεμιτής, πολιτικής προσδοκίας των ηγεσιών των κατερχομένων στον εκλογικό στίβο πολιτικών κομμάτων, όλοι γνωρίζουν, πως το μετεκλογικό τοπίο που θα δημιουργήσει ο εκλογικός νόμος της Απλής Αναλογικής, θα είναι πολύ διαφορετικό από τα μέχρι τούδε γνωστά, στην μεταπολιτευτική μας ιστορία. Προς τούτο, συμβάλλει τα μέγιστα και η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, σε συνδυασμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία, που αλλάζει τις γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές ισορροπίες και συσχετισμούς, ενώ δοκιμάζει επικίνδυνα και τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στον στίβο της Απλής Αναλογικής – Ρόλος για όλους

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης διαβεβαιώνει, χωρίς φυσικά να γίνεται πιστευτός, ότι εκλογές θα διεξαχθούν στο τέλος της τετραετίας. Από την άλλη πλευρά του πολιτικού φεγγαριού, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας ζητά εκλογές εδώ και τώρα, χωρίς φυσικά να μπορεί να τις επιβάλλει. Ο πρόεδρος του τρίτου κόμματος, του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, σιγοντάρει τον Αλέξη Τσίπρα στο αίτημα για εκλογές, διεκδικώντας όμως έναν απόλυτα ρυθμιστικό ρόλο για το κόμμα του, σε βαθμό που να προσδοκά να επιβάλλει πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, πλην των κυρίων Μητσοτάκη και Τσίπρα.

Κι αν στην πολιτική σέντρα ανταγωνίζονται, τα τρία μεγαλύτερα κόμματα του πολιτικού μας σκηνικού, στην δεξιά όχθη της Νέας Δημοκρατίας, καραδοκεί η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ του Κυριάκου Βελόπουλου να διεκδικήσει ρόλο σε μια ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία στην πολυώροφη και πολύβουη πλέον, «γαλάζια πολυκατοικία», εάν οι μετεκλογικοί συσχετισμοί το απαιτήσουν.

Στα έξτρα δεξιά της δεξιάς, «παίζουν» τα εξτρέμ, καθώς ως σύνολο ποσοστών, έστω κι εκτός βουλής, απομακρύνουν έτι περαιτέρω την ακριβοθώρητη αυτοδυναμία, που θα ψάχνει με το φανάρι του Διογένη ο όποιος φέρελπις πρωθυπουργός της ευρυτάτης κεντροδεξιάς…

Κάτι ανάλογο, συμβαίνει και «εξ ευωνύμων», του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, με τον Γιάνη, (με ένα -ν, παρακαλώ), Βαρουφάκη, να περιμένει τη δική του δικαίωση επανερχόμενος σε ένα πλατύ κυβερνητικό σχήμα με τους πρώην συντρόφους του, της «πρώτης φορά αριστερά». Το προσκλητήριο του Αλέξη Τσίπρα, δεν έχει αποκλείσει το ΜΕΡΑ25, του πρώην υπουργού οικονομικών, στο πνεύμα του πολλά υποσχόμενου αφηγήματος μιας ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Στο βαθύ πνεύμα του επίμαχου αφηγήματος, καλοδεχούμενη θα ήταν και η στήριξη του ΚΚΕ, έστω και με την «κοινοβουλευτική ανοχή», αν οι ηγήτορες του Περισσού, απομακρυνθούν, έστω και για λίγο, από την κομμουνιστική ορθοδοξία του 1800.

Η Νέα Δημοκρατία

Με κατηγορηματικό τρόπο, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία, ότι, η κυβέρνησή του θα ολοκληρώσει την κοινοβουλευτική της θητεία και οι εκλογές, θα γίνουν στο τέλος της άνοιξης του 2023.

Με περισσή σαφήνεια, στο Forum του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», επέμεινε πως, «Το 80% των προεκλογικών μας δεσμεύσεων έχει υλοποιηθεί και έχουμε ακόμη 15 μήνες μέχρι τις εκλογές, που θα γίνουν στο τέλος της άνοιξης του ’23». Επιπλέον, ο πρωθυπουργός, χαρακτήρισε, «μη σοβαρά πράγματα», τις υφέρπουσες φήμες για ενδεχόμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου και διευκρίνισε ότι, «Έχουμε εκλογικό νόμο με ενισχυμένη αναλογική, με μπόνους και ξεκάθαρο πήχη αυτοδυναμίας. Αυτόν τον στόχο θα διεκδικήσουμε. Μακάρι να μην έπρεπε να περάσουμε αυτή την περιπέτεια. Και σίγουρα αυτό δημιουργεί μια μικρή αστάθεια 2-2½ μηνών. Γι’ αυτό είναι υπεύθυνη η προηγούμενη κυβέρνηση».

Ο πρωθυπουργός, φαντάστηκε το μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό που θα δημιουργήσει η απλή αναλογική, – με την μαθηματική βεβαιότητα μη κοινοβουλευτικής κυβερνητικής αυτοδυναμίας – , κι αυθόρμητα η σκέψη του πήγε στην δίδυμη – επαναληπτική κάλπη με τον εκλογικό νόμο που ψήφισε η δική του κυβέρνηση το 2020 με το «κλιμακωτό bonus». Επ αυτού εξέφρασε τις πολιτικές του προσδοκίες λέγοντας, ότι «Στόχος είναι η σταθερότητα, όχι επί τούτου η αυτοδυναμία. Στόχος είναι να παίρνουμε αποφάσεις γρήγορα και να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε κρίσεις, οι οποίες θα είναι μαζί μας τα επόμενα χρόνια».

ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ : Εκλογές τώρα

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας,  και οι επιτελείς της Κουμουνδούρου, κρίνουν πως όταν η κοινωνία είναι κυριολεκτικά «στα κάγκελα», με τις συνεχείς ανατιμήσεις σε όλο το εύρος της αγοράς και με αποκορύφωμα τους λογαριασμούς του ρεύματος, είναι η κατάλληλη περίοδος για να πολεμήσουν το «αντίΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», που είχε καλλιεργήσει η κυβέρνηση, – με την βοήθεια και στήριξη των συστημικών ΜΜΕ – , και, κατ΄ αυτό, «για όλα έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ».

Επιπλέον, η ραγδαία πτώση των ποσοστών αποδοχής της Νέας Δημοκρατίας, που καταγράφονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, σε σχέση με την έστω και μικρή άνοδο, στα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, προσφέρουν ώθηση και δικαιολόγηση στην κλιμακούμενη αντιπολιτευτική επίθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά της κυβέρνησης. Παράλληλα, προβάλλει πιο εφικτός ο στόχος να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πρώτο κόμμα, «έστω και με μια ψήφο», ώστε να έχει μετεκλογικά τη διαχείριση της πρώτης διερευνητικής εντολής για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Μέσα σ αυτό το κλίμα και πνεύμα, από την εναρκτήρια ομιλία του στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και σε κάθε ευκαιρία, ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνει «ανοιχτό κάλεσμα» σε όλες τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, στη «βάση προγραμματικών συγκλήσεων», ως αναγκαίο για τη χώρα, ώστε να υπερβεί τα αδιέξοδα στα οποία βρισκόμαστε σήμερα και δημιούργησε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, και να σχηματιστεί μια ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

Προς τούτο, ο Αλέξης Τσίπρας, έκανε δημόσια αυτοκριτική. «Δε διστάζουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στον ελληνικό λαό. Αυτή τη στιγμή είμαστε βέβαιοι πως και ξέρουμε και μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή των πολιτών και της χώρας».

Παρά ταύτα, είναι σαφές, πως όλα και για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, θα κριθούν στην πορεία προς τις εκλογές, από το κατά πόσο μπορεί να παρουσιάσει ένα σαφές, εναλλακτικό κι εφικτό πρόγραμμα διακυβέρνησης, και να πείσει τους μελλοντικούς κυβερνητικούς εταίρους του.

ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ ανάμεσα σε 2 πολιτικά φλερτ  

Είναι κοινός τόπος, πως το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, είναι ο επιθυμητός κυβερνητικός εταίρος, τόσο για την Νέα Δημοκρατία, όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Είναι επίσης γνωστό, πως στο εσωτερικό της Χαριλάου Τρικούπη, αντιμάχονται σκληρά δύο τάσεις : Η τάση, που δεν θα ανεχόταν να συγκυβερνήσει με τους «λαϊκιστές» του ΣΥΡΙΖΑ και η σφόδρα «αντιδεξιά», που ουδόλως θα ήθελε επανάληψη της συγκυβέρνησης Βενιζέλου – Σαμαρά, που καθήλωσε το κίνημα στο 4,8%.

Το αμφίπλευρο «πολιτικό φλερτ», που δέχεται το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, καθιστά το πάλαι ποτέ κραταιό κίνημα σε ρυθμιστή των όποιων μετεκλογικών ισορροπιών, διαμορφώσει η απλή αναλογική

Αφή ς στιγμής ο Νίκος Ανδρουλάκης ζήτησε πρόωρες εκλογές, αυτόματα κυβέρνηση και αντί ΣΥΡΙΖΑ τάση στην Χαριλάου Τρικούπη τον κατέταξαν στο μπλοκ που αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και κατ επέκταση εν δυνάμει εταίρο στην ΠΡΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του Αλέξη Τσίπρα.

Προς τούτο, άρχισαν τις αντιδράσεις, «μέσω Γαλλίας». Ο Ανδρέας Λοβέρδος, με αφορμή την συνεργασία των κομμάτων της κεντροαριστεράς στη Γαλλία, γράφει σε ανάρτηση : «Η απόφαση του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος για κοινή κάθοδο με Μελανσόν, Οικολόγους και Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα ακυρώνει τη μεγαλειώδη πορεία του κόμματος του Φρανσουά Μιτεράν & μετατρέπει τους σοσιαλιστές της Γαλλίας σε συνοδοιπόρους του ακραίου και επικίνδυνου λαϊκισμού».

Ομοίως και ο βουλευτής Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, θυμίζει παλαιότερες επικριτικές δηλώσεις του Μελανσόν για τον Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να δείξει ότι οι εξελίξεις στη Γαλλία δεν έχουν καμία σχέση με όσα συμβαίνουν εδώ.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ανάμεσα στις δύο τάσεις, ακολουθεί τακτική ίσων αποστάσεων από τη Δεξιά και την Αριστερά στη «γραμμή»: «ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης».

Όλα αυτό προεκλογικά. Μετεκλογικά, θα αναγκαστεί να πάρει θέση.!

Γ. Σπ. Π.