Ο άλλοτε κορυφαίος Έλληνας διαιτητής μίλησε σε αθλητική εκπομπή του OPEN και αναφέρθηκε αναλυτικά στα υπέρ και στα κατά του VAR.
Η είσοδος του VAR (Video Assistant Referee) στον κόσμο του ποδοσφαίρου τα τελευταία δύο χρόνια έχει δημιουργήσει ποικίλες αντιδράσεις. Άλλες θετικές και άλλες αρνητικές. Το σίγουρο πάντως είναι πως εισήλθε στο άθλημα για καλό σκοπό, να μειώσει την αίσθηση της αδικίας και να επαναφέρει την αξιοπιστία.
Αν, τελικά, θα τα καταφέρει, θα φανεί τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε, το ποδόσφαιρο είναι άθλημα των λαθών, και αυτό αφορά ακόμη και το διαιτητικό κομμάτι, αρκεί τα ολισθήματα να είναι ανθρώπινα.
Για το μεγάλο θέμα του VAR μίλησε προ ημερών σε αθλητική εκπομπή του OPEN, o κορυφαίος Έλληνας διαιτητής της τελευταίας 20ετίας, ο Κερκυραίος Τάσος.
Ο οποίος ανέλυσε όλες τις παραμέτρους του VAR, υποστηρίζοντας παράλληλα πως «το VAR είναι χρήσιμο μόνο όταν βρίσκεται σε “καθαρά” χέρια».
Αφού, όπως εξήγησε «ότι τεχνολογία και να υπάρξει, αν δεν δημιουργήσουμε κατάλληλες συνθήκες ώστε αυτοί που το χειρίζονται να έχουν αυτοσκοπό να αποδώσουν δικαιοσύνη και να είναι ικανοί τότε θα έχουμε περιπτώσεις μεγάλων λαθών λόγω του ανθρώπινου παράγοντα από την κακή εφαρμογή του VAR»
Αναλυτικά, η συνέντευξη Κάκου στο OPEN για το VAR
EΡ: Ποια τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα του VAR;
Τ.Κ.:Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι η απόδοση της δικαιοσύνης. Έχει βελτιώσει τις σωστές αποφάσεις σε περιπτώσεις όπως οι κόκκινες κάρτες, τα πέναλτι, τα οφ σάιντ.
Με το VAR, υπάρχει το αίσθημα τις δικαίωσης διότι διορθώνονται λάθος αποφάσεις άρα είναι πιο δίκαιο και πιο αξιόπιστο. Έτσι έχουμε λιγότερη αμφισβήτηση και καχυποψία, ενώ οι ποδοσφαιριστές είναι πιο προσεκτικοί κυρίως σε περιπτώσεις βίαιης διαγωγής (κτυπήματα εκτός φάσης), ενώ έχουν μειωθεί οι αντιαθλητικές ανάρμοστες συμπεριφορές.
Τα καλά όμως δεν χαρίζονται. Έρχονται με κάποιο κόστος.
Τι χάνουμε λόγω του VAR;
To VAR “σκοτώνει” την ατμόσφαιρα, την απόλαυση του γκολ, τον πανηγυρισμό αφού υπάρχει η αμφιβολία αν τελικά θα μετρήσει ένα γκολ ή όχι.
Επίσης, “σκοτώνει” το ρυθμό, τη ροή του ματς.
Οι συνεχείς διακοπές κόβουν τον ενθουσιασμό και δεν είναι τόσο απολαυστικό το παιχνίδι, δεν είναι διασκέδαση, σε ξενερώνει θα έλεγα.
Επίσης, όταν λαμβάνονται λάθος αποφάσεις μέσω του VAR από κακή χρήση – εφαρμογή από τους διαιτητές τότε δίνεται ένα ακόμη μεγαλύτερο αίσθημα αδικίας που είναι ότι χειρότερο.
Και βεβαίως, όλοι επικεντρώνονται στις αποφάσεις του διαιτητή και όχι στο ποδόσφαιρο.
Όλο αυτό μπερδεύει τους θεατές, ποδοσφαιριστές, προπονητές και όχι μόνο και δημιουργεί μια χαοτική κατάσταση.
Πάντως, το VAR βοηθάει τους καλούς διαιτητές κυρίως σε περιπτώσεις που γίνονται εκτός οπτικούς τους πεδίου. Εκεί θέλουν βοήθεια και μειώνονται οι βίαιες διαγωγές. Έχω βιώσει δύο τέτοιες περιπτώσεις που αν είχα στη διάθεσή μου το VAR θα τις είχα διορθώσει.
Για τους κακούς διαιτητές, πιστεύω ότι το VAR αναδεικνύει την ανικανότητά τους ή την “πρόθεση” τους, ειδικά όταν δεν διορθώνουν το λάθος.
Όσο λιγότερο πάνε στο VAR οι διαιτητές, τόσο καλύτεροι είναι διότι αυτό σημαίνει ότι έχουν σωστές αποφάσεις άρα βοηθούν περισσότερο το ποδόσφαιρο.
Όλα αυτά που λέμε, δεν θα τα λέγαμε αν είχαμε καλούς διαιτητές. Θα ήθελα καλούς διαιτητές ώστε το VAR να είναι “άχρηστο” και να συνεχίσει το ποδόσφαιρο να έχει τα χαρακτηριστικά που αγαπήσαμε και να παραμείνει ο “βασιλιάς των σπορ”. Κακά τα ψέματα, άλλο το ποδόσφαιρο με VAR και άλλο χωρίς αυτό.
ΕΡ: Θεωρείται ότι μέχρι στιγμής η χρήση του VAR έχει βοηθήσει το ποδόσφαιρο γενικά; Ποιο συγκεκριμένα το Ελληνικό; Σε ποια σημεία χρειάζεται βελτίωση;
Τ.Κ.: Το VAR ήρθε στο ποδόσφαιρο ως αναγκαίο κακό. Ήρθε για να “σώσει” το ποδόσφαιρο από τη διαφθορά και όχι μόνο.
Η κατάσταση ξέφευγε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Όλο και λιγότεροι σοβαροί άνθρωποι/επιχειρηματίες επένδυαν στο άθλημα. Έπρεπε να ξαναγίνει δίκαιο, για να ασχοληθούν πάλι υγιείς παράγοντες, να επενδύσουν σε τίμιες καταστάσεις και να έχουν ίσες ευκαιρίες. Και το VAR μπορεί να το κάνει αυτό. Με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει σωστή εφαρμογή. Είχε ξεκινήσει σε άλλα αθλήματα και βοήθησε.
Στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει αλλάξει πολλές σημαντικές αποφάσεις διαιτητών αλλά έχουμε και αρκετές περιπτώσεις που προκάλεσαν και δεν είναι αποδεκτές, μεγαλώνοντας έτσι το πρόβλημα της αναξιοπιστίας.
Το VAR δίνει την ευκαιρία να διορθωθεί ένα λάθος. Όταν όμως, δεν διορθώνεται, το κακό είναι πολύ μεγαλύτερο στη “ζυγαριά”. Προς το παρόν είναι αρνητικό. Όταν γίνεται ένα λάθος εντός αγωνιστικού χώρου, ίσως υπάρχουν ελαφρυντικά. Όταν όμως το βλέπεις στην οθόνη και δεν το διορθώνεις, δεν έχεις καμία δικαιολογία. Όταν συμβαίνει αυτό, η ζημιά είναι τεράστια.
Το VAR δε νομίζω ότι χρειάζεται κάτι επιπλέον όσον αφορά το πρωτόκολλο, λεπτομέρειες τεχνικής φύσεως, ίσως.
Η χρήση, η εφαρμογή του VAR, νομίζω, τουλάχιστον στην Ελλάδα – που παρακολουθώ από πολύ κοντά- θέλει ακόμη πολύ δουλειά. Και δεν αναφέρομαι τόσο στην εκπαίδευση, αλλά στα πρόσωπα, ή μάλλον στη νοοτροπία που υπάρχει. Χρειαζόμαστε χρόνο και τομές για να φύγει η “αρρώστια”
ΕΡ.: Θεωρείται ότι η εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα μπορεί να επηρεάσει την ορθή λειτουργία του VAR;
Τ.Κ.: Όταν υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας, τα πάντα επηρεάζονται είτε θετικά είτε αρνητικά.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι άσπρο ή μαύρο και ο ανθρώπινος παράγοντας παίζει ακόμη τον μεγαλύτερο ρόλο.
Ακόμη και με τη χρήση τέτοιας τεχνολογίας, έχουμε περιπτώσεις μεγάλων λαθών.
Συμπέρασμα, ότι τεχνολογία και να υπάρξει, αν δεν δημιουργήσουμε κατάλληλες συνθήκες ώστε αυτοί που το χειρίζονται να έχουν αυτοσκοπό να αποδώσουν δικαιοσύνη και να είναι ικανοί τότε θα έχουμε περιπτώσεις μεγάλων λαθών λόγω του ανθρώπινου παράγοντα από την κακή εφαρμογή του VAR.
To VAR είναι χρήσιμο μόνο όταν βρίσκεται σε “καθαρά” χέρια. Αλλιώς καταστρέφει το ποδόσφαιρο.
Αυτός ο οποίος ευθύνεται για την τήρηση των κανόνων να μην δέχεται ποτέ κανόνες τρίτων.
Ανώνυμος στο Η εκπαιδευτική αξιολόγηση «PISA» στη χώρα της φαίδρας πορτοκαλέας: “Αυτοί που υπογράφουν το παρακάτω κείμενο στον Guardian δεν είναι συνδικαλιστές της “φαιδράς πορτοκαλέας” αλλά καθηγητές σε δεκάδες πανεπιστήμια του…” Μάιος 17, 12:09
