Η επιμονή της Τουρκίας στην αναθεωρητική ρητορική και στην πολιτική των προκλήσεων, ειδικά την παρούσα περίοδο που στο τραπέζι των συζητήσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πέσει ο εκσυγχρονισμός της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ – Τουρκίας και η ανανέωση της Συμφωνίας για το μεταναστευτικό – προσφυγικό, προβληματίζει έντονα τους κορυφαίους αξιωματούχους της ΕΕ.
Μόλις πριν από 4 εβδομάδες, στα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, η Ένωση υπενθύμισε το «στρατηγικό συμφέρον της για ένα σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στην Αν. Μεσόγειο» και επανέλαβε ότι είναι έτοιμη να προωθήσει την θετική ατζέντα με την Τουρκία, υπό την βασική προϋπόθεση ότι αυτή θα σταματήσει τις προκλήσεις.
Και «πριν αλέκτωρ λαλήσει…» ο Τούρκος Πρόεδρος με την προκλητική του επίσκεψη στην κατεχόμενη Κύπρο και τα όσα εξήγγειλε για το άνοιγμα των Βαρωσίων, φέρνει νέα τετελεσμένα και δυναμιτίζει την όποια προσπάθεια για την εμπέδωση της ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή. Γράφει συνεπώς στα «παλιότερα των υποδημάτων του» το με σαφήνεια διατυπωμένο «στρατηγικό συμφέρον» της ΕΕ.
Βεβαίως η αλλοπρόσαλλη αυτή πολιτική, φέρνει αντιδράσεις από παντού. Πρώτος ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ, έκανε λόγο για απαράδεκτη μονομερή τουρκική ενέργεια που καταπατά τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ και μίλησε για «επόμενα βήματα» από πλευράς ΕΕ. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο επικεφαλής της Αμερικανικής Διπλωματίας Άντονι Μπλίνκεν, που κάλεσε την Τουρκία να ανακαλέσει την απόφαση, τονίζοντας ότι είναι απαράδεκτη και ασύμβατη με τις υποχρεώσεις της Τουρκίας. Σε δριμείς τόνους και οι αντιδράσεις των Κυβερνήσεων της Ελλάδος και της Κύπρου που διαμηνύουν ότι εφόσον υλοποιηθούν οι απειλές, δεν θα μείνουν αναπάντητες.
Η κατάφωρη παραβίαση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και η παντελής αδιαφορία προς τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, δεν είναι απλά μια ακόμα τουρκική πρόκληση. Είναι μια πράξη απρέπειας και ασέβειας προς τους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι τις 21 Ιουνίου αποφάσισαν – καλή τη πίστη – να ξεκινήσουν τις εργασίες σε τεχνικό επίπεδο για την Τελωνειακή Ένωση με την χώρα αυτή.
Είναι μια πράξη, που αν προστεθεί στην μακρά σειρά των απαράδεκτων τουρκικών ενεργειών των τελευταίων χρόνων, θα πρέπει αυτόματα να επαναφέρει από πλευράς ΕΕ τις κυρώσεις στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά όμως, όχι ως απειλή, αλλά την πλήρη εφαρμογή τους με συνοπτικές διαδικασίες. Η ΕΕ ήταν έτοιμη, όπως με σαφήνεια είχε ανακοινωθεί, με τρόπο «σταδιακό, αναλογικό και αναστρέψιμο» να συζητήσει με την Τουρκία για την ενίσχυση της συνεργασίας τους. Πρώτη ωφελημένη θα ήταν η ίδια η Τουρκία! Ο Πρόεδρος Ερντογάν φαίνεται ωστόσο να προτιμά την ρήξη.
Μόνο που χωρίς την Ευρωπαϊκή βοήθεια και με τις κυρώσεις σε ισχύ, τα πράγματα για την Τουρκία και για τον ίδιο τον Πρόεδρό της, γίνονται εξαιρετικά δύσκολα.
*Δημοσιεύθηκε στις 22/7/2021 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Τα συμφεροντα υπερανω ολων!Γιατι στη προκειμενη περιπτωση πραξη ασεβειας ειναι και η ανωχη τους στις συνεχεις προκλησεις της γειτονος πραξη ανωχης ειναι και η μη επιβολη κυρωσεων πραξη ανωχης ειναι και η αποφυγη βετο απο πλευρας της Ελληνικης κυβερνησης!Ολα αυτα δινουν τροφη στις προκλησεις και στα επεκτατικα σχεδια της Τουρκιας,και ενοσω ακολουθειται αυτη η τακτικη θα υπαρχει και συνεχεια με πολυ δυσμενεις εξεληξεις σε βαρος μας!!!