Δύσκολοι καιροί, ευκαιριακές πολιτικές

Σχετικάθέματα

Κατακρήμνιση θεσμών και αφυδάτωση κινημάτων, η Δημοκρατία στο απόσπασμα

Πέμπτη, 04/02/2021

Covid-19: Σίσυφος, η καπιταλιστική επιβίωση

Τρίτη, 12/01/2021

Πανδημία απαξίας! Ποιος δικάζει την Αντιγόνη;

Δευτέρα, 14/12/2020

Οι δύσκολες εποχές στην ζωή αποδεικνύουν την δύναμη, την θέληση, την αποφασιστικότητα των ανθρώπων να νικήσουν έναν αγώνα πολλές φορές αδυσώπητο και άνισο. Οι αξίες, τα ιδανικά και οι αρχές που διέπουν τις δράσεις μας για τους στόχους που θέτουμε, χαρακτηρίζουν την αγωγή και την κοινωνικότητα μας.
Ενεργός πολίτης, ο κοινωνός της καθημερινότητας οφείλει να αποδεικνύει την αλληλεγγύη του ή την αποκλειστική επιδίωξη του ατομικού του συμφέροντος. Ιδιαίτερη σημασία σε όλα αυτά αποκτά ο πολίτης που θέλει να εκπροσωπεί την κοινωνία, ο αιρετός δηλαδή που επιλέχθηκε για αυτό τον σκοπό αφού δεσμεύτηκε με κοινωνικό συμβόλαιο ότι θα υπηρετήσει τις υποχρεώσεις και δεσμεύσεις του έναντι της κοινωνίας. Όποια και αν είναι η εποχή, οι καιροί ή ο ιστορικός χρόνος, η συμβατική δέσμευση είναι καθήκον που ουδείς μπορεί να παραβαίνει.
Αυτό ισχύει απ’ τα πολιτικά κόμματα που διεκδικούν την κεντρική κυβέρνηση ενός λαού, μέχρι την εκλογή στο πιο απλό διοικητικό συμβούλιο ενός τοπικού συλλόγου.
Ιδιαίτερη σημασία αποκτά ο θεσμός της τοπικής και ευρύτερης περιφερειακής αυτοδιοίκησης αφού η εξελικτική πορεία των πραγμάτων έχει προσδώσει σημαντικό περιεχόμενο στον θεσμό, ο οποίος οφείλει να δημιουργήσει πολιτικό κίνημα και να μετεξελιχθεί σε τοπική κυβέρνηση. Όλα αυτά αποτελούν πια κοινή συνείδηση των πολιτών χωρίς όμως την μετεκλογική πραγμάτωση αυτού του μεγάλου ζητήματος.
Τουναντίον αυτό που ζούμε τελευταία είναι μια “αντίπαλη” πολιτική στις προσδοκίες της κοινωνίας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφαίρεσε ιδιαίτερα απ’ το Α βαθμό της τοπικής αυτοδιοίκησης σημαντικές κατεκτημενες αρμοδιότητες και έφτασε στον ευτελισμό της λειτουργίας των δημοτικών συμβουλίων αλλά αφαίρεσε και το δικαίωμα να διαχειρίζονται ακόμα κι αυτή την υπόθεση των απορριμμάτων αφού αυτά πια αποτελούν σπουδαίο επιχειρηματικό παράγοντα τεράστιων κερδών. Οι κινήσεις λοιπόν σ’ όλα τα προβλήματα που μπορούν να παράγουν ιδιαίτερο κέρδος, αφαιρούνται σταδιακά απ’ τους δήμους και παρέχονται ή στην περιφέρεια ή απ’ ευθείας ακόμη και στο ίδιο το κράτος.
Στην Κέρκυρα και στα επτάνησα, καταντησαμε θεατές μιας απίθανης πολιτικής- πρακτικής σ όλα σχεδόν τα θέματα. Απορρίμματα, διορισμοί, θέματα υγείας, διασυνδεσιμοτητα νησιών, δασικοί χάρτες, αποχαρακτηρισμοι περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους προς όφελος ιδιωτικών επενδύσεων, υδατοδρομια, ιστορικοί χώροι (βλ.Λαζαρετο), χρηματοδοτήσεις, υποδομές και άλλα απομονώνουν τους δήμους και συγκεντρώνονται στα χέρια ολίγων παραγόντων της περιφέρειας και του κεντρικού κράτους. Μέσα στη δύσκολη περίοδο δηλαδή της πανδημίας, βρήκαν την ευκαιρία που ζητούσαν να διαχειριστούν αποκλειστικά το σύνολο σχεδόν του πλούτου που μπορεί να παραχθεί στην Κέρκυρα και στα υπόλοιπα νησιά.
Πρωτοφανής αγριότητα στην ουσιαστική κατάργηση δημοκρατικών θεσμών που με αγώνες κατάκτησε η ελληνική κοινωνία. Το δεξιό κράτος της Νέας Δημοκρατίας σ’ αυτές τις επιλογές του βρήκε και συμμάχους της αιρετής αυτοδιοίκησης όπως εκπροσώπους της παράταξης ” Επτανησιακή Πρωτοβουλία” που στηρίχθηκε από το Κίνημα Αλλαγής στα επτάνησα, για να δώσει ένα ευρύτερο άλλοθι στις πιο αντιδημοκρατικές πρακτικές του.
Ο επικεφαλής της παράταξης του Κιναλ ετέθη ως αντιπεριφερειάρχης έμμισθος της κλειστής ομάδας υλοποίησης όλων αυτών των καταστρεπτικών πολιτικών, έτερος αιρετός της ίδιας παράταξης ως εντεταλμένος σύμβουλος έμμισθος απ’ την Κεφαλονιά έτσι ώστε η συνεργασία να αποζημιώνεται για την κοινή δράση της διοίκησης στα επτάνησα. Έτσι λοιπόν, καταπατώντας το κοινωνικό συμβόλαιο του Κιναλ με τον λαό που το επέλεξε, ομογενοποιηθηκε η κενή προεκλογική υποχρέωση της παράταξης της Ν.Δ.
Η Κέρκυρα, τα επτάνησα και η Ελλάδα ολόκληρη παρατηρούμε παθητικά την κατάντια μιας χώρας που δύσκολα μπορείς να αντιληφθείς πόσο βαρύ θα είναι το τέλος της. Ευρύτερα η πολιτική ζωή της χώρας εμφανίζεται αιχμάλωτη στο κλίμα που δημιουργείται από τα μέτρα της πανδημίας. Ένα δύσκολο ψυχονευρωτικο καθεστώς καθηλώνει θέληση και αντίδραση ενός λαού που έχει ήδη υποφέρει τουλάχιστον μία δεκαετία.
Μια πανδημία – ευκαιρία για αντιλαϊκά μέτρα και κόμματα – παρατάξεις πρόθυμες να ωφεληθούν παραγοντιστικα απ’ την εξυπηρέτηση αυτών των πολιτικών. Κορυφαία υποχρέωση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας, θα έπρεπε να αποτελεί η ανάσχεση κάθε μέτρου και πολιτικής που θα έθεταν σε περιορισμούς και κίνδυνο τις δημοκρατικές κατακτήσεις.
Η δόμηση μιας ιδιότυπης δικτατορίας στις κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις αρχίζουν και διαφαίνονται ως μοναδική πολιτική πρακτική αυτών των καιρών. Όλα τα κόμματα οφείλουν να ξεκαθαρίσουν την θέση τους απέναντι σ’ αυτόν τον κίνδυνο της δημοκρατίας.
Ιδιαίτερα το Κίνημα Αλλαγής που θέλει να θεωρείται απόγονος ενός μεγάλου πολιτικού κινήματος οφείλει να αποτελέσει θεματοφύλακα και εγγυητή όλων των λαϊκών κατακτήσεων.
Οι εξελίξεις στην Κέρκυρα και στα επτάνησα είναι ζοφερές. Ουδείς μπορεί να εθελοτυφλει και να κωφευει. Ας ξεκαθαρίσουν οι πάντες αν σέβονται τις δεσμεύσεις τους στην κοινωνία την οποία επικαλούνται.