EDITORIAL: Οι πολίτες δικαιούνται την αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή

Τα τελευταία 24ωρα εκτυλίσσεται μία επιχείρηση υποβάθμισης της σοβαρότητας της υγειονομικής κρίσης από την εξάπλωση του κορονοϊού.
Με μισόλογα, με μισές «διαψεύσεις», διοικούντες υγειονομικές δομές και εκπρόσωποι τοπικών αρχών προσπαθούν ούτε λίγο ούτε πολύ να πείσουν ότι, σε ένα νησί 120.000 ψυχών δεν σημειώθηκε ούτε ένα ύποπτο κρούσμα, δεν εξετάστηκε ούτε ένας κάτοικος ή επισκέπτης ως πιθανός φορέας κορονοϊού.

Τι κι αν η δημοσιογραφική έρευνα, βασισμένη σε ιατρικές πηγές, αποκαλύπτει ότι υπήρχαν (και πως όχι άλλωστε) ύποπτα κρούσματα, κάτοικοι σε κατ΄ οίκον περιορισμό, οικογένειες σε αγωνία για τα οριστικά αποτελέσματα. Τι κι αν ακόμη κι αυτοί οι ίδιοι οι διαψεύδοντες παραδέχονται ότι καθημερινά διεξάγονται αρκετοί έλεγχοι, με αρνητικά –ευτυχώς μέχρι στιγμής- αποτελέσματα.
Αποτέλεσμα αυτής της επιχείρησης υποβάθμισης είναι να έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα εφησυχασμού στους πολίτες, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα ισχύουν στην υπόλοιπη χώρα όπου γίνεται μεγάλη προσπάθεια να πεισθεί ο κόσμος για τη σοβαρότητα και την επικινδυνότητα της κρίσης που ζούμε.

Σε ένα σύμπαν παράλληλο με εκείνο της Τουρκίας, η Κέρκυρά-μας, μοιάζει ωσάν άτρωτη από τον κορονοϊό, ο οποίος σαρώνει δίπλα της.
Οι καφετέριες σφύζουν από κόσμο, τον ίδιο κόσμο που τα κυβερνητικά μέτρα προσδοκούν να μείνει σπίτι του, μετά το κλείσιμο των σχολείων, των σινεμά, των κέντρων διασκέδασης, των θεάτρων, των φροντιστηρίων κλπ.

Το «κακώς» ή «καλώς» της δημοσιοποίησης πιθανών κρουσμάτων στην παρούσα δύσκολη συγκυρία παγκοσμίως, και η περίεργη σιωπή φέρνει στο νου την αλήστου μνήμης λογική της ευρωβουλευτή τώρα κας. Σπυράκη, η οποία είχε «πάρει στο μαξιλάρι της απέκρυψε δηλαδή τα όσα γνώριζε για τα αεροπλάνα που πηγαινοερχόταν στην Ιταλία με χρήματα, την εποχή 2010-2012 (όταν κατέρρευσαν οι τράπεζες). Καλή λογική για πολιτική, κάκιστη για τη δημοσιογραφία.

Η αλήθεια δεν έχει στρογγυλάδες, έλεγαν κάποιοι παλιοί φίλοι, βουβοί σήμερα. Δεν επιδέχεται ευπρεπισμών, ούτε ωραιοποιήσεων. Η καταγραφή των γεγονότων, μπορεί να εμπεριέχει ενίοτε στοιχεία υποκειμενικά, αλλά στην παρούσα φάση είναι, και δεν μπορεί να είναι άλλη παρά, εκείνη της απλής παράθεσης όσων συμβαίνουν χωρίς καμία απόκρυψη. Και ναι λοιπόν, υπάρχουν πιθανά κρούσματα, υπάρχουν ύποπτα κρούσματα, υπάρχουν άνθρωποι, συμπολίτες μας που εξετάζονται καθημερινά για τον κορονοϊό και στην Κέρκυρα. Αυτή είναι η μια και μόνη αλήθεια, αποδεδειγμένη και από την κατανάλωση των αντίστοιχων πακέτων (ιατρικών κιτ) που διαθέτει το τοπικό Νοσοκομείο και που χθες το βράδυ είχαν φτάσει μόλις στον αριθμό των 14.
Το πότε θα νοσήσει κάποιος από εμάς είναι απλά θέμα χρόνου.

Έτσι αν στόχος μας είναι ο περιορισμός της εξάπλωσης του ιού, η καλή υπηρεσία στο κοινωνικό σύνολο είναι να τους παρουσιάζεις την αλήθεια, να τους ευαισθητοποιείς για τα άμεσα μέτρα με τα οποία πρέπει να συμμορφωθούν, να τους δείξεις γιατί πρέπει να αποφύγουμε τα όσα έκαναν οι Ιταλοί και μετρούν τόσους τραγικούς θανάτους.
Ο εφησυχασμός και η αντίληψη ότι είμαστε, περίπου άτρωτοι, μόνοι εμείς από όλους, σαν ένα Γαλατικό χωριό δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει: απύθμενη βλακεία ή εξυπηρέτηση συμφερόντων, οικονομικών, πολιτικών ή και άλλων.

Συγγνώμη λοιπόν που δεν είμαστε αυτής της λογικής, ούτε και ποτέ θα γίνουμε. Ούτε σκοπεύουμε να βάλουμε κάτω από το χαλί γεγονότα, ούτε και είμαστε της λογικής πρώτα από όλα τα τάλαρα κι ας θυσιάσουμε μερικές δεκάδες ζωές.
Και συγγνώμη επίσης που δεν θεωρούμε θέσφατο και δεν αρκούμαστε στα όσα δηλώνει ο διοικητής, ο εκάστοτε Δήμαρχος και ο εκάστοτε Περιφερειάρχης, το δελτίο τύπου της αστυνομίας και τα κλειστά κέντρα εξουσίας των κομμάτων, αλλά διασταυρώνουμε το ρεπορτάζ και από άλλες πηγές, άλλα μέσα πληροφόρησης, άλλους «πρωταγωνιστές» που ζουν από πρώτο χέρι ιστορίες και συμβάντα.

Ας μας συγχωρήσουν εκείνοι που θεώρησαν είδηση την μεταφορά στα Γιάννενα του πρώτου ύποπτου κρούσματος, και το οποίο κάλυψαν με πηχυαίους τίτλους, αλλά (άγνωστο γιατί) δεν θεώρησαν το ίδιο σοβαρό τον κατ’ οίκον περιορισμό εκπαιδευτικού (ευτυχώς αρνητικού δείγματος), την εξέταση τριών υπόπτων κρουσμάτων από τον ίδιο εργασιακό χώρο ή πλείστα άλλα περιστατικά.

Αλλά είπαμε, δεν θα «πάρουμε στο μαξιλάρι μας» τίποτα. Μετά από 11 χρόνια ανελλιπούς και αξιοπρεπούς παρουσίας, με μόνο στήριγμα αναγνώστες και διαφημιζόμενους, δηλώνουμε αμετανόητοι. Και θα πορευτούμε έτσι.