«Όλοι μαζί.. μπορείτε..»

Είμαστε, λέει, όλοι σε ένα καράβι, και όταν το καράβι βουλιάζει δεν έχει σημασία σε ποια θέση βρίσκονται οι επιβάτες.  Οι επιβάτες της πρώτης θέσης, όπως και αυτοί του καταστρώματος, οι μούτσοι και οι λοστρόμοι, όπως και οι καπεταναίοι, όλοι θα πάμε στον πάτο εκτός και αν, «όλοι μαζί»,  βάλουμε ένα χεράκι  και σώσουμε το καράβι, και κατ επέκταση και τις ζωές μας από τον πνιγμό.  Ο παραπάνω  παραλληλισμός  είναι ένας από αυτούς που  οι «ηγέτες» και οι  διαμορφωτές πολιτικής προπαγάνδας χρησιμοποιούν ώστε να «προετοιμάσουν» τους εργαζόμενους για τις επικείμενες μισθολογικές περικοπές και  για την ραγδαία αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας.  Το «αφήγημα» είναι ότι σε μια τόσο δύσκολη περίοδο  πρέπει όλοι να συνεισφέρουμε ώστε η οικονομία να «ορθοποδήσει»,  και να μπορέσουμε  πάλι στο μέλλον, όλοι μαζί, αγκαλιασμένοι,  μούτσοι και καπεταναίοι,  πρωτοκλασάτοι και «πλεμπαίοι», να τρώμε με «χρυσά κουτάλια» αγναντεύοντας παρεούλα  την ήρεμη θάλασσα υπό τις μελωδίες της ορχήστρας του «τιτανικού» που μόλις  καταφέραμε, «όλοι μαζί», να σώσουμε… Κάπου εδώ όμως τελειώνει το παραμυθάκι,  με το οποίο  η άρχουσα τάξη και οι  πολιτικοί της υπηρέτες προσπαθούν να μας  νανουρίσουν,  συνεπικουρούμενοι και από τα επιδοτούμενα «ανεξάρτητα»  ΜΜΕ, και αρχίζει η σκληρή πραγματικότητα..

Στις ΗΠΑ,  από την αρχή της πανδημίας, οι συνολικές αιτήσεις για επίδομα ανεργίας έχουν ξεπεράσει τα 38 εκατομμύρια σε διάστημα εννιά εβδομάδων, ανεβάζοντας το ποσοστό της ανεργίας στο 17,2%, ενώ  παράλληλα, στο ίδιο χρονικό διάστημα, πάλι στις ΗΠΑ,  οι περιουσίες των 600 δισεκατομμυριούχων αυξήθηκαν κατά 15%, από 2,948 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 3,382 τρισεκατομμύρια δολάρια!

Η κρίση λόγω κορονοϊόυ, όπως και κάθε κρίση άλλωστε, δεν πλήττει όλους το ίδιο. Στις κρίσεις δεν «βάζουν όλοι πλάτη», ούτε υποφέρουν όλοι το ίδιο. Η κρίση «είναι ευκαιρία» μόνο για τους λίγους για να αβγατίσουν τα κέρδη τους…για τους πολλούς, τους εργαζόμενους, είναι καταστροφή,  ανεργία και απόγνωση.. Τίποτα το κοινό δεν έχει η άνεργη Κάρεν από την Δυτική Βιρτζίνια με τον κροίσο  Γουόρεν Μπάφετ , ούτε και ο Ρόμπερτ από την «μαύρη ζώνη» της Αλαμπάμα, που δεν έχει ούτε αποχέτευση στο ρημαγμένο σπίτι του,  με τον  ζάμπλουτο Μάρκ Ζούκερμπεργκ του Facebook εκτός.. από την υπηκοότητα!   Δεν βάζει την ίδια «πλάτη» η Μαρία η αεροσυνοδός της Aegean που «δεν της ανανεώθηκε η σύμβαση» και δεν έχει χρήματα ούτε για να πάρει τον προαστιακό,  με τον πρόεδρο Βασιλάκη, και τους μετόχους της εταιρίας, που παρόλα τα 300 εκατομμύρια καθαρά κέρδη της τελευταίας πενταετίας ζητάνε  χρήματα από το Κράτος, δηλαδή από τους φορολογούμενους. Δεν είναι «μαζί»  ο Γιώργος ο  άνεργος ναυτεργάτης που ελπίζει  στο 800αρι για να πληρώσει το νοίκι,  με τους εφοπλιστές που, εν μέσω πανδημίας,   έχουν πάρει, εκατοντάδες εκατομμύρια  επιδότηση για τις άγονες γραμμές, και για το λεγόμενο «μεταφορικό ισοδύναμο».

Τα ψευτοαφήγηματα της «εθνικής ομοψυχίας»  και του «όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε» , που έχουν κάνει καραμέλα όλοι οι «ηγέτες» , έχουν ένα και μοναδικό σκοπό. Να  πιστέψουν τα «υποζύγια» ότι μοιράζονται τα βάρη της κρίσης με τους έχοντες… Ποτέ όμως, και σε καμία «κρίση»,  δεν ήμασταν όλοι μαζί .. και  βέβαια ούτε τώρα είμαστε…