«Εποχή τεράτων»

Άρθρο του επικεφαλής της Επτανησιακής Πρωτοβουλίας, Αλέξανδρου Αλεξάκη.
Το κείμενο:
“Ο παλιός κόσμος πεθαίνει, ο καινούργιος παλεύει να γεννηθεί. Ζούμε στην εποχή των τεράτων”, έγραφε ο Γκράμσι και μάλλον αναφέρονταν στην σημερινή εποχή.
Είναι το λεγόμενο «κενό» – κενό ηθικοπλαστικής εξουσίας, σκοπού, νοήματος, και οράματος. Ένα κενό ανάμεσα σε δυο κόσμους. Η εποχή όπου τα τέρατα έχουν βγει στην πλατεία της δημόσιας ζωής και στα ΜΜΕ του νησιού μας.
Μιας εποχής που εκφράζεται με έναν στείρο επαρχιωτισμό στο όνομα της υπεράσπισης ενός ζωτικού κομματικού χώρου, μιας αυτοαποκαλούμενης τοπικής ελίτ, που τους αναπαράγει σε παραγοντίσκους παλαιότερων δεκαετιών.
Μιας παρέας αυτόκλητων δήθεν κομματικών στελεχών που με περισσή ευκολία χαρακτηρίζει, στοχοποιεί, καταδικάζει και στη συνέχεια στέλνει συντρόφους στο απόσπασμα. Μιας ολιγομελής παρέας, κεκαλυμμένων τεράτων που αποκαλύπτεται αργά και βασανιστικά, σκορπίζοντας καθημερινά χολή και μίσος.
Κομπάρσοι μιας κακοστημένης Opera Buffa στο πολιτικού γκροτέσκο του νησιού μας, οι οποίοι μας υπενθυμίζουν καθημερινά ότι δεν αρκεί τελικά η απόσταση από τους γελωτοποιούς. Χρειάζεται η ριζική αντιμετώπιση της γελοιότητας, για να επανέλθει η πολιτική κανονικότητα.
Στην πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε, για να μην κυριαρχήσουν λοιπόν «τα τέρατα», απαιτείται μια ριζική επανάσταση κουλτούρας, με νέες ιδέες, απόψεις και επίκεντρο τον άνθρωπο. Από εκείνους που στέκονται απέναντι σε όσους έλαμψε το πρόσωπό τους από την ανάγνωση χλευαστικών πολιτικών κειμένων υποτιθέμενων προοδευτικών στελεχών του νησιού μας. Εμετικών άρθρων σε εφημερίδες και τηλεοπτικών σχολίων, που μόνο πολιτική δεν περιλαμβάνουν και χρήζουν άλλου είδους προσεγγίσεων και μελέτες σε διαφόρων ειδών υποστηρικτικά ιδρύματα.
Από εκείνους που αγωνιούν για το αύριο αυτού του τόπου, που ξέρουν τι σημαίνει να συνεργάζονται, να συνεννοούνται, να συμφωνούν, να διαφωνούν με επίγνωση των ευθυνών τους, να συνθέτουν και να ανταποκρίνονται στα μηνύματα του 21ου αιώνα.
Από εκείνους που γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται ότι είναι αρχή της Δημοκρατίας η άνευ όρων καταδίκη οποιασδήποτε προσωπικής στοχοποίησης.
Πάντα, παντού και για όλους.