Πάνε 47 χρόνια από τότε που δονούσε τις καρδιές των Αθηναίων η μετάδοση από τον παράνομο ραδιοσταθμό των φοιτητών του Πολυτεχνείου.
47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στο καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών.
Η 17η Νοεμβρίου ήταν μια μέρα ορόσημο στην νεώτερη Ελληνική ιστορία που βάφτηκε με το αίμα των αγωνιστών που πάλεψαν για τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Το σύνθημα: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» ακουγόταν και γράφονταν παντού, στους τοίχους, στις προκηρύξεις, στα λεωφορεία, στις καρδιές των ανθρώπων.
Η αμερικανοκίνητη χούντα έπνιξε στο αίμα την αντίσταση του λαού, σε όλη την επταετία. Στα μπουντρούμια της Ασφάλειας, στις φυλακές και στα ξερονήσια βασανίζονταν αγωνιστές.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου αγκαλιάστηκε από το λαό που έσπευσε να βοηθήσει τους φοιτητές. Άλλοι έφερναν τρόφιμα, άλλοι φάρμακα κι άλλοι είδη πρώτης ανάγκης και πολλοί έμεναν έξω από το χώρο για να προφυλάξουν τα παιδιά από το χτύπημα της χούντας.
Εργάτες, μαθητές, αγρότες από τα Μέγαρα -με πολυπληθή, μαχητική παρουσία οι οικοδόμοι- πλήθος λαού, βρισκόταν στο πλευρό των φοιτητικών κινητοποιήσεων.
Η χούντα επιτέθηκε με τανκ στους άοπλους, τραυμάτισε και σκότωσε φοιτητές, μαθητές ακόμα και περαστικούς, ενώ κυνήγησε κι εξόντωσε ή φυλάκισε πολλούς.
Πολλά τα άρθρα που αναφέρονται στα γεγονότα, τα βίντεο, οι φωτογραφίες και οι μαρτυρίες των ανθρώπων που τα έζησαν. Παρόλο που δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και οι περισσότεροι αυτόπτες μάρτυρες ζουν και σήμερα, υπάρχουν κάποιοι (ελάχιστοι) που αμφισβητούν την ιστορική αλήθεια.
Νοσταλγοί του χουντικού καθεστώτος που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα, ισχυριζόμενοι ότι δεν υπήρξαν ποτέ θύματα.
Κατάλογος των νεκρών αλφαβητικά, σύμφωνα με τη μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών:
Αργυροπούλου Αικατερίνη, Γεριτσίδης Γεώργιος, Θεοδώρας Δημήτρης, Καραγεώργης Στυλιανός, Καράκας Αλέξανδρος, Καραμανής Μάρκος, Κολινιάτης Ευστάθιος, Κομνηνός Διομήδης, Κοντομάρης Σπυρίδων, Κούμπος Ανδρέας, Κυριακόπουλος Δημήτριος , Μαρίνος Σπύρος Μαρκούλης, Νικόλαος Μικρώνης, Ιωάννης, Μιχαήλ Σωκράτης, Μπεκιάρη Βασιλική, Μυρογιάννης Μιχαήλ, Παντελεάκης Κυριάκος, Παπαθανασίου Αλέξανδρος, Παπαϊωάννου Δημήτριος, Σαμούρης Γεώργιος, Σπαρτίδης Αλέξανδρος, Τόριλ Μαργκρέτα Ενγκελαντ και Φάμελλος Βασίλειος.
Στο διαδίκτυο υπάρχουν στοιχεία των θυμάτων καθώς και λεπτομέρειες που αφορούν τον τρόπο εκτέλεσης τους στην περιοχή του Πολυτεχνείου.
Η Λένα Παππά έγραψε για τον 17χρονο Διομήδη που δολοφονήθηκε στο Πολυτεχνείο
Στούς σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου
Μάτια κλειδωμένα,
χέρια παγωμένα κείτεται
δεκοχτώ χρονώ,
ήτανε δεν ήτανε.
Για να έχω εγώ πουλιά-φτερά στα χέρια μου,
και συ στο σπιτάκι σου,
μια γλάστρα με βασιλικό στο πεζουλάκι
και τα παιδιά μας ξένοιαστα να χτίζουνε το μέλλον.
Η μάνα του τον περιμένει
και δεν έρχεται,
η άνοιξή του παίζει
κα δεν τηνε ξέρει πια.
Στις φλέβες του αίμα
σταματημένο και πικρό,
γυαλί σπασμένο ο κόσμος,
σωριασμένο πάνω του.
Για να έχω εγώ τον άσπρο μου ύπνο γαρίφαλο
Και συ χαμόγελο στο στόμα σου,
για να ‘χουν τα παιδιά μας
το δικό τους ήλιο…
Για όσους ισχυρίζονται ότι δεν υπήρχαν νεκροί μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου θα πω το εξής: Δεν πιστεύω ότι τη μάνα που κλαίει πάνω απ’ το αδικοχαμένο παιδί της, τη νοιάζει αν το δολοφόνησαν εντός ή εκτός του προαύλιου χώρου του Πολυτεχνείου. Σημασία δεν έχει το που αλλά το ΓΙΑΤΙ…