«Το μυαλό δεν άκουγε τα «ως εδώ» που φώναζε το σώμα, τώρα δεν υπάρχει πισωγύρισμα»… Δύο συγκλονιστικές μαρτυρίες από τη διάσωση του 41χρονου την Τετάρτη στην Άνω Κορακιάνα και ένα επίσης συγκλονιστικό βίντεο!
Ένα συγκλονιστικό βίντεο που τράβηξαν με κινητό τηλέφωνο τα μέλη της Ειδικής Μονάδας Έρευνας Διάσωσης Κέρκυρας από την επιχείρηση διάσωσης του 41χρονου σε ορεινή περιοχή της Άνω Κορακιάνας, κατά τη διάρκεια της σφοδρής κακοκαιρίας «Βικτώρια» την Τετάρτη που μας πέρασε. Επιχείρηση της πυροσβεστικής με πραγματική αυτοθυσία των ανδρών της και συμμετοχή των εθελοντών της ΕΜΕΔ αλλά και ανδρών της ΕΜΑΚ.
[su_youtube url=”//www.youtube.com/watch?v=eIsh-5K7z6g” width=”800″ height=”480″]
Γ. Κασταμονίτης: «Όταν έχεις δίπλα σου τους καλύτερους…»
Το μέλος της ΕΜΕΔ και πυροσβέστης, Γιώργος Κασταμονίτης, δίνει μια αξιοπρόσεκτη περιγραφή: «Η στιγμή της λύτρωσης! Μια ζεστή αγκαλιά με περίμενε όταν προσέγγισα τον συνάνθρωπο μας και τον ασφάλισα πάνω μου, ο οποίος στέκονταν φοβισμένος σε ένα πολύ μικρό πατάρι στο χείλος του γκρεμού. Άλλος ένας άνθρωπος σώθηκε χάρη στην επαγγελματικότητα, το πείσμα, την επίμονη και την αυτοθυσία κάποιων ανθρώπων, παρά τις ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στο νησί και την δυσκολία του σημείου… Όταν έχεις δίπλα σου τους καλύτερους δε φοβάσαι τίποτα…»
Ν. Κόλλας: «Τώρα, δεν υπάρχει πισωγύρισμα»
Εξαιρετικό και το κείμενο που ανήρτησε στο Facebook ο πυροσβέστης Νίκος Κόλλας: «Άλλη μια μέρα στο γραφείο. Με μάτια και σώματα χωρίς ίχνος ξεκούρασης από τις ολονύκτιες άκαρπες προσπάθειες για την διάσωση συμπολίτη μας και μουσκεμένοι μέχρι το κόκαλο απο τα «χάδια» της «Βικτώριας» που δεν έλεγε να μας αφήσει σε ησυχία, μας βρήκε το πρωινό (όχι αυτό που έχει καφέ και κρουασάν, το σκέτο). Η όψη στο φως του πρωινού του 80μετρου+ κάθετου «τοίχου» στην κορυφή του οποίου βρισκόταν ο εγκλωβισμένος συμπολίτης μας δεν άφηνε άλλα περιθώρια για σκέψεις προσέγγισης από το κάτω μέρος (όσα βλέπει η μέρα…)
Ανασύνταξη σκέψεων και τακτικής με τα νέα δεδομένα και ξανά μέσα στον δύσβατο πουρναρότοπο αυτήν την φορά από πολύ πολύ υψηλότερο σημείο στην κορυφή του βουνού που προϋπέθετε όμως (ξανά) πολύωρη σκυφτή πεζοπορία στο άγνωστο , που έφτανε το μυαλό και το σώμα στα όρια του. Η «Βικτώρια» βροχή αέρας εκεί, ακάθεκτη λες και το έκανε επίτηδες. Πλέον όμως η βροχή δεν προσέθετε άλλο νερό στα ήδη μουσκεμένα από το βράδυ ρούχα και το μυαλό δεν άκουγε τα «ως εδώ» που φώναζε το σώμα, τώρα δεν υπάρχει πισωγύρισμα…
Ύστερα από κάποιες ώρες (που φάνηκαν λόγω της κούρασης μέρες) προσεγγίζουμε το θύμα που βρίσκεται 20-30 μέτρα κάτω από εμάς στον γκρεμό, τώρα όμως είμαστε εμείς ψηλότερα και είναι σχετικά εύκολη υπόθεση ο απεγκλωβισμός του με τα σχοινιά και τον ορειβατικό εξοπλισμό που διαθέτουμε αλλά κυρίως με τους συναδέλφους που επιχειρούμε.
Η άφιξη πάνω στην ώρα και των καλών συναδέλφων της 5ης ΕΜΑΚ Ιωαννίνων προσέθεσε στο επιτυχημένο αποτέλεσμα. Μετά από λίγη ώρα ο απεγκλωβισμός του συμπολίτη μας από τον «σπάιντερμαν» Γιώργο Κασταμονίτη, πλέον ήταν γεγονός!
Η ανηφορική πεζοπορία και επιστροφή που μας περίμενε όλους μέσα απο την ζούγκλα -πουρναρότοπο με τον βρεγμένο εξοπλισμό και την συσσωρευμένη κούραση ήταν πολύ δύσκολη αλλά τα χαμόγελα της ικανοποίησης δεν άφηναν καμία αμφιβολία… Είχαμε κάνει το καθήκον μας!
Συγχαρητήρια σε όλους όσοι συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα στην επιτυχή κατάληξη της συγκεκριμένης επιχείρησης διάσωσης (Συνάδελφοι πυροσβέστες και 5η ΕΜΑΚ (η ΕΜΑΚ για όσους δεν γνωρίζουν είναι Πυροσβεστική), ΕΛ.ΑΣ, εθελοντικές ομάδες, απλοί πολίτες της περιοχής).
Μπράβο σε αυτό που έκαναν αλλά εγώ θα πω και το άλλο εμένα πλημυρισε το σπίτι μου και έξω και μέσα καλέσαμε την πυροσβεστική για άντληση νερού και μας είπαν ότι δεν έρχονται παρά μόνο εάν χρειαστεί αμπεγκλοβιση. Και ευτυχώς που μετά η βροχή κόπασε αλλιώς θα είχα χάσει το σπίτι μου. Την επόμενη μέρα έμαθα ότι ποιο πάνω από εμάς πήγε η πυροσβεστική για άντληση νερού από ένα μαγαζί.μεγαλη ντροπή στον δήμο και στο δήμαρχο που από κουσπαδες έως μπουκαρι τα φρεάτια είναι βουλωμενα και τόσα χρόνια δεν κάνουν τίποτα