ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Για τη Λευκίμμη, για τα σκουπίδια και για το κίνημα που αναπτύσσεται

Κείμενο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχετικά με τη Λευκίμμη, τα σκουπίδια και το κίνημα που αναπτύσσεται.
Το κείμενο
Το πρόβλημα των σκουπιδιών στο νησί καλά κρατεί, ενώ το ψέμα ότι η απόθεση στη Λευκίμμη θα το επιλύσει έχει αποκαλυφθεί πλήρως. Το πρόβλημα παραμένει και διογκώνεται, μέχρις ότου να εκπληρωθεί ο σκοπός που μεθοδεύεται, η εμφάνιση του ιδιώτη ως «από μηχανής θεού». Στον σύγχρονο καπιταλισμό της βαθιάς κρίσης, τα κέρδη για το κεφάλαιο από τα σκουπίδια είναι πάρα πολλά. Στη μεθόδευση αυτή μετέχουν, είτε από επιλογή είτε συρόμενες, οι διοικήσεις του Δήμου και της Περιφέρειας (ΣΥΡΙΖΑ –ΛΑΕ).
Το πρόβλημα των σκουπιδιών είναι ένα πρόβλημα ταξικό –κοινωνικό: δεν πλήττει παρά ελάχιστα τα ανώτερα στρώματα και το κεφάλαιο, αφού αυτό δεν πληρώνει ό,τι του αναλογεί (ο μεγάλος «ρυπαντής» είναι τα ξενοδοχεία) αλλά και κυρίως γιατί οι εργαζόμενοι του νησιού, εκτός από τις εργασιακές τους συνθήκες, βλέπουν να υποβαθμίζονται βάναυσα και οι συνθήκες ζωής τους εκτός εργασίας. Οι εργαζόμενοι θα κληθούν, όπου νάναι, να πληρώσουν τα νέα δυσβάσταχτα δημοτικά τέλη. Ταυτόχρονα, το ζήτημα είναι ταξικό, γιατί υποβαθμίζεται παραπέρα μια ήδη υποβαθμισμένη κοινωνικά περιοχή, αυτή του Νότου. Συνεπώς, η αντιμετώπιση του ζητήματος πρέπει να συνιστά μία από τις προτεραιότητες της Αριστεράς.
Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανακινήσαμε το ζήτημα και στρατεύσαμε τις δυνάμεις μας στην απόκρουση της απόθεσης των σκουπιδιών στη Λευκίμμη. Θεωρούμε πως πρέπει να λυθεί το πρόβλημα προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας και της υγείας των πολιτών συνολικά. Ο μόνος τρόπος είναι η Δημόσια Ολοκληρωμένη Διαχείριση με διαλογή στην πηγή. Η λύση αυτή όμως περνάει από το κλείσιμο των χωματερών της Λευκίμμης και του Τεμπλονίου, που αποτελούν όνειδος για τον 21ο αιώνα. Ξεπερνώντας αντιλήψεις του τύπου «έξω από την αυλή μου και ας πάνε τα σκουπίδια όπου νάναι», το κίνημα μπορεί να δυναμώσει, να συντονιστεί με ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, να διεκδικήσει μαχητικά κι έτσι να νικήσει.
Με αυτόν τον τρόπο θα πέσει στο κενό και η μεθοδευμένη προσπάθεια ακροδεξιών και φασιστών να επωφεληθούν, ως δήθεν ακομμάτιστοι. Πολλά κόμματα, βέβαια, και τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ, «έκαψαν τη γούνα» των Λευκιμμιωτών είτε με τις αποφάσεις τους είτε λόγω της απουσίας και της αδιαφορίας τους. Αλλά μια τέτοια γενικότερη απόρριψη και καταδίκη των κομμάτων και των πολιτικών διαδικασιών ανοίγει ουσιαστικά την πόρτα στη Χρυσή Αυγή, τώρα ακριβώς που τεκμηριώνεται ακόμα και δικαστικά ο ναζιστικός και εγκληματικός της χαρακτήρας.
Εκτιμάμε πως η Λευκίμμη είναι στο στόχαστρο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά, καθώς, μέσω της λειτουργίας του ΧΥΤΑ, της παρουσίας των ΜΑΤ (και συνεπώς του κλεισίματος του περιφερειακού δρόμου και της υποβάθμισης της κυκλοφορίας του λιμανιού) επιχειρείται η συνολική υποβάθμιση της περιοχής. Αυτό, μέχρι να αγοράσουν οι επίδοξοι «επενδυτές» κοψοχρονιάς «φιλέτα», για να αλλάξουν τον τουριστικό και οικονομικό χάρτη: επιχειρήσεις επικερδέστερες για τους ίδιους και με συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους. Αυτό το σχέδιο μετατροπής της Λευκίμμης σε ειδική οικονομική ζώνη δεν πρέπει να περάσει!
Η λειτουργία της Λαϊκής Συνέλευσης Λευκίμμης, η συγκρότηση της Πρωτουβουλίας ενάντια στους ΧΥΤΑ στην πόλη και στην Αθήνα, η υιοθέτηση του συνθήματος «Δημόσια Ολοκληρωμένη Διαχείριση» δίνει ελπίδα και προοπτική. Η πορεία της 26ης Ιουλίου στην πόλη, που πρόβαλε το παραπάνω σύνθημα, μαζί με άλλα για το περιβάλλον, την αστυνομοκρατία, την υποβάθμιση της Λευκίμμης, την πολιτική Νικολούζου –Γαλιατσάτου –ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να είναι μόνο η αρχή ενός κινήματος που θα συγκρουστεί όχι μόνο με πολιτικές αλλά και με νοοτροπίες. Και κυρίως με τη νοοτροπία της δήθεν αριστεράς του μονόδρομου της υποταγής, αλλά και της αριστεράς της ήττας, που διαγκωνίζεται να κερδίσει την ψήφο ενός λαού ρημαγμένου από τα μνημόνια και την καπιταλιστική κρίση.
Εμείς αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα συγκρότησης κοινωνικών δυνάμεων με προοπτική τη σύγκρουση με τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού σε κάθε της μορφή. Ταυτόχρονα, σε κάθε περίπτωση, και ειδικότερα στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, ξέρουμε να συμπορευόμαστε με ευρύτερες λαϊκές και κινηματικές δυνάμεις, διατηρώντας το δικαίωμα της πολιτικής κριτικής, πέρα από λογικές ανάθεσης και ψηφοθηρίας.