Με απλή, ξεκάθαρη σκέψη μακριά από πολύπλοκες… βαθυστόχαστες αναλύσεις, σήμερα ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου! Σ’ αυτό το άνυδρο δρομολόγιο με το συνεχές μαρτύριο της σταγόνας για τη δόση του ευρωεξαρτημένου, ψάχνεις τον εχθρό του εχθρού σου… Προχθές ανάμεσα σ’ ένα διαφημιστικό διάλλειμα μιας τηλεταινίας γύρισα κανάλι στο Mega. Ο Πρετεντέρης στη βραδινή του «Ανατροπή» και γύρω από το τραπέζι καλεσμένες οι κυρίες Γεννηματά, Βούλτεψη και Κανέλλη και οι κύριοι Τσιόρδας, Τατσόπουλος και Σεφεριάδης. Εκτός από τον κ. Σεφεριάδη όλοι οι άλλοι μου ήταν γνωστές πολιτικές προσωπικότητες. Μέσα σε λίγα λεπτά χωρίς να γνωρίζω τον κ. Σεφεριάδη ένοιωσα ότι αυτός θα πρέπει να είναι ο εχθρός του εχθρού μου, ο φίλος μου… Αφού μαζικά οι υπόλοιποι τον «πυροβολούσαν» σε κάθε παράγγελμα για πυρ ομαδόν που έδινε ο «επιλοχίας» Πρετεντέρης! Τελικά η Λιάνα του έριξε και έναν «επαναστατικό πύραυλο» αέρος-αέρος προσπαθώντας να εξαερώσει τον… ρεφορμιστή, ικανοποιώντας τον Πρετεντέρη με το γνωστό μειδίαμα! Άλλαξα στα γρήγορα κανάλι μην αντέχοντας αυτήν την απαράδεκτη σούπα με μάγειρο τον Γιάννη της…Ανατροπής και της ηλεκτρονικής ντροπής!
Είναι ένα κουσούρι που κρατάει από τα παιδικά χρόνια, να περνάει κανείς πάντα με το μέρος εκείνου, που ξεμοναχιασμένος τρώει τις φάπες από τους φανερόκρυφους αβανταδόρους του συστήματος… Κάπως έτσι περνάς παιδιόθεν στην αριστερή όχθη και παραμένεις σ’ αυτήν χωρίς να σε απασχολεί η αξία των τσιτάτων… Χρήσιμα πάντα σε όσους πρέπει να δικαιολογούν στη «μάζα» την συνεχώς αναβαλλόμενη επαναστατική ανατροπή στη μη «ωρίμανση» της… Δεν έχει σημασία λοιπόν πόσο μακριά ή κοντά βρίσκεται ο εχθρός του εχθρού μου όπως π.χ. στην περίπτωση της Ισπανίας που εκεί ο μακρινός φίλος , τάραξε συθέμελα με τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών της περασμένης Κυριακής και το εκεί δικομματικό σάπιο κατεστημένο!!! Εδώ η ντόπια πληροφόρηση το γεγονός το πέρασε ξώφαλτσα… «Τοπίο στην ομίχλη» ακόμα και από τα λεγόμενα μη συστημικά ΜΜΕ! Η ήττα του ισπανικού νεοφιλελεύθερου δικομματισμού ταυτόχρονα με την άνοδο του Podemos, όπως μεταδόθηκε δεν καλύπτει ολοκληρωμένα την εικόνα…
Πλήρες το αφήγημα των αποτελεσμάτων αυτών των εκλογών είναι οι εκπληκτικές επιδόσεις, και συχνά ο θρίαμβος των ενωτικών συνδυασμών των κοινωνικών κινημάτων και της κινηματικής ριζοσπαστικής αριστεράς σε δεκάδες πόλεις σε όλη αυτή τη χώρα! Σ’ αυτές τις εκπληκτικές επιδόσεις τις περισσότερες φορές το Podemos ήταν παρών με τη συμμετοχή του σ’ αυτά τα ενωτικά ψηφοδέλτια της κινηματικής ριζοσπαστικής αριστεράς… Όμως στις περιπτώσεις της Άντα Κολάου στη Βαρκελώνη και της Μανουέλα Κάρμενα στη Μαδρίτη, είναι τουλάχιστον υπερβολή οι νίκες αυτές να αποδίδονται κατά αποκλειστικότητα στους Podemos κάτι που επιχειρούν ΜΜΕ για τους δικούς τους λόγους… Ειδικά όταν υπάρχουν δηλώσεις και από τις δύο παραπάνω ακτιβίστριες-νικήτριες των εκλογών που ξεκαθαρίζουν ότι δεν είναι μέλη του Podemos και ότι αυτό το κόμμα είναι απλώς μια από τις «συνιστώσες» που συνέβαλαν στη νίκη των συνδυασμών τους. Σε καμιά περίπτωση τα διάφορα Ισπανικά ενωτικά κινηματικά σχήματα δεν ταυτίζονται απολύτως με το Podemos αφού σύμφωνα και με τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα έχουν καταγεγραμμένη πλέον μεγαλύτερη λαϊκή απήχηση από οποιοδήποτε κόμμα ή οργάνωση της ισπανικής αριστεράς.
Εξ άλλου και στο πολιτικό μέρος υπάρχουν σημαντικές προγραμματικές διαφορές του Podemos από τις ενωτικές κινηματικές αυτοδιοικητικές συσπειρώσεις. Είναι γνωστό ότι η ηγετική ομάδα του Podemos έχει βάλει προς στιγμή σε «ψύξη» την υπόθεση έρευνας του ισπανικού δημόσιου χρέους. Σε αντίθεση με τους ενωτικούς ριζοσπαστικούς αριστερούς συνδυασμούς οι οποίοι είναι η ψυχή του μαζικού ισπανικού κινήματος «No debemos-No Pagamos!» , που έχουν πρώτιστο καθήκον να αμφισβητούν ανοικτά τη νομιμότητα αυτού του χρέους. Οι αγωνιστικές αριστερές ριζοσπαστικές πορείες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου ανταμώνουν… Οι προχθεσινές δηλώσεις του «φιλέλληνα» Γιούνγκερ που χαρακτηρίζουν τον «Σύριζα» μη κανονικό κόμμα, δείχνουν πως τους νεοαποικιοκράτες των Βρυξελλών τους ταράζουν σημαντικά αυτά τα πολιτικά σχήματα που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν απειλητικά μέσα στην κόλαση που αυτοί επέβαλλαν στους Λαούς αυτών των χωρών… Προσπαθούν λοιπόν πρωτίστως με οικονομική ασφυξία να κάνουν «κανονικό» κόμμα τον Σύριζα και στη συνέχεια και όποιο άλλο αριστερό ευρωπαϊκό κόμμα σηκώσει απειλητικά κεφάλι… Αν θα τα καταφέρουν αυτό θα εξαρτηθεί κυρίως από την αντοχή της αριστερής «σπονδυλικής στήλης» αυτών των κομμάτων… Κυρίαρχο ερώτημα το πόσο θα αντέξει σε «πιέσεις» εσωτερικές και εξωτερικές που θα εντείνονται όσο θα περνά ο καιρός… Αυτό θα εξαρτηθεί και από τη δυνατότητα να συσπειρώνουν κινηματικά, μεγάλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από τη κόλαση της λιτότητας. Ίδωμεν…
Τελευταία σχόλια