KKE: Παιχνίδια με το νερό… στην πλάτη του κερκυραϊκού λαού

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για το θέμα του νερού στην Κέρκυρα.

Αναλυτικά:
Το καλοκαίρι έφτασε και το κακόγουστο σίριαλ με το κυνήγι της σταγόνας και την έλλειψη νερού συνεχίζεται χωρίς σταματημό σε ολόκληρη την Κέρκυρα. Τελευταία μάλιστα προστέθηκαν νέα επεισόδια με «προθέσεις παραιτήσεων» και παραιτήσεις και όπως φαίνεται αναμένονται καινούργια που θα ταλαιπωρήσουν τον κερκυραϊκό λαό ενόψει και της καλοκαιρινής περιόδου. Ήδη περιοχές, και στους τρεις Δήμους του νησιού, αρχίζουν να αντιμετωπίζουν ελλείψεις και διακοπές νερού και δικαιολογημένα υπάρχει μεγάλη ανησυχία και αγανάκτηση καθώς πέρασε η περίοδος του χειμώνα και τίποτα σοβαρό δεν έγινε από την κυβέρνηση και την Τοπική Διοίκηση, παρά τις υποσχέσεις.
Σε προηγούμενες παρεμβάσεις της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ έχουν αναδειχθεί διεξοδικά οι αιτίες που έχουν στραγγίξει το νησί, με το πρόβλημα της υδροδότησης να παραμένει και να γίνεται όλο και χειρότερο. Έχει επιβεβαιωθεί πλήρως ότι η ρίζα του προβλήματος είναι η στρατηγική των κυβερνήσεων που βλέπει το νερό ως ένα εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας και όχι ως κοινωνικό αγαθό.
Η προσήλωση σε αυτή την πολιτική, στο πλαίσιο των δεσμευτικών Οδηγιών της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, έχει ως αποτέλεσμα τη διαχρονική και σταθερή υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των ΔΕΥΑ της Κέρκυρας, αλλά και όλης της χώρας, την ανεπάρκεια έργων υποδομής και εκσυγχρονισμού τους, την άναρχη ανάπτυξη κλπ.
Άλλωστε, μόλις προχθές, οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Πλεύσης Ελευθερίας και η Λατινοπούλου, ψήφισαν την νέα απαράδεκτη έκθεση του ευρωκοινοβουλίου που επιβάλει επιπλέον βάρη στα λαϊκά νοικοκυριά, με τους λογαριασμούς του νερού, στο όνομα της «ανάκτησης κόστους» προωθώντας και άλλο την εμπορευματοποίησή του.
Σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό και οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Διοίκηση κάνουν τους ανήξερους για το στόχο που έχει η διαχρονική υποβάθμιση των ΔΕΥΑ που δεν είναι άλλος από την παραπέρα εμπορευματοποίηση της υπηρεσίας, την επέκταση της λειτουργίας της με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, μέχρι και την ιδιωτικοποίηση των τομέων στη διαχείριση του νερού, που συμφέρουν το κεφάλαιο.
Με αυτό τον τρόπο στρώνεται το έδαφος σε διάφορους επενδυτές όπου, με τον μανδύα του «ευεργέτη», θα έρθουν να δώσουν λύσεις ώστε να προχωρήσουν τα σχέδιά τους. Έχουν μάλιστα και την απαίτηση να τους ευγνωμονεί η κερκυραϊκή κοινωνία που τα επενδυτικά τους σχέδια περιλαμβάνουν αντισταθμιστικά οφέλη που μπαλώνουν προσωρινά τα προβλήματα, όσο βέβαια τα κέρδη τους θα είναι πολλαπλάσια και η «εικόνα από Dubai» με το πλωτό νησί του Καλυβιώτη στη Νότια Κέρκυρα θα ενισχύει την καπιταλιστική τουριστική ανάπτυξη.
Έτσι ακριβώς και η κατάθεση της «πρότυπης» πρότασης της ΤΕΡΝΑ για μεταφορά νερού από τις πηγές του Αώου στην Ήπειρο, που θέλει να δώσει λύση, εννοείται με το βλέμμα στραμμένο στην όλο και μεγαλύτερη κερδοφορία της εταιρείας.
Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, για την προώθηση σχεδιασμών που βαθαίνουν την εμπορευματοποίηση του νερού και την εμπλοκή ιδιωτών στη διαχείρισή του, προωθούν την «ατομική ευθύνη» για κατανάλωση νερού με «ρέγουλα». Λες και δεν είναι γνωστό ότι εκείνοι που κατασπαταλούν το νερό είναι οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και όχι ο εργαζόμενος που γυρίζει από το λιοπύρι και το μεροκάματο και θέλει να κάνει ένα μπάνιο.
Οι εκτενείς συζητήσεις και οι μεγαλοστομίες των Δημάρχων, ότι η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» θα έφερνε λύσεις αποδείχθηκαν κενές. Η κυβέρνηση εξήγγειλε 2 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία όμως έκρυβαν προαπαιτούμενα (π.χ. η διαχειριστική επάρκεια των ΔΕΥΑ), που τελικά οδήγησαν στο να μην έχει εκταμιευθεί ούτε ένα εύρω, έξι μήνες μετά.
Τέλος, και επειδή πολύ συζήτηση γίνεται για τις κρατικοποιήσεις που θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα του λαού, πρέπει να επισημάνουμε ότι αποτελεί τεράστια αυταπάτη και αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος να περιμένει κανείς το κράτος του κεφαλαίου να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας. Οι ΔΕΥΑ της Κέρκυρας είναι κρατικές αλλά ακόμα και η ΕΥΔΑΠ είναι κατά 61% κρατική, λειτουργούν όμως με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Εμείς θεωρούμε ότι το νερό είναι φυσικός πόρος, κοινή κληρονομιά, και ως τέτοιο πρέπει να αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία. Μόνο τότε θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Αυτό όμως, προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Με λίγα λόγια, σοσιαλισμό. Μόνο στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικονομίας όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και στον συγκεκριμένο τομέα.
Ωστόσο, με το βλέμμα στραμμένο σε αυτή την προοπτική, σήμερα η λαϊκή πάλη, μπορεί να υποχρεώσει Κυβερνήσεις και Τοπική Διοίκηση, να στρέψουν πόρους σε υποδομές για το νερό να αποσπάσει λύσεις, που βελτιώνουν την ζωή της λαϊκής οικογένειας και δεν την επιδεινώνουν παραπέρα.
Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε τον κερκυραϊκό λαό, μέσα από τα σωματεία και τους φορείς του κινήματος να βάλει στην προμετωπίδα του το θέμα του νερού και άμεσα να απαιτήσει:
•Φθηνό, άφθονο, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για το λαό.
•Χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για την κατασκευή έργων υποδομής ύδρευσης-αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας.
•Εξασφάλιση νερού σε όλα τα χωριά του νομού για τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων με πλήρη αποζημίωση όσων προμηθεύονται νερό με βυτία.
•Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου της κοινοτικής οδηγίας για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Να καταργηθεί η ρήτρα αναπροσαρμογής και να ενταχθούν οι Δ.Ε.Υ.Α. στους δικαιούχους μειωμένου ΕΤΜΕΑΡ για να αντιμετωπισθεί από τις Δ.Ε.Υ.Α. η αύξηση της τιμής του ρεύματος.
•Αποκλειστικά κρατική διαχείριση των υδατικών πόρων που θα αφορά την έρευνα, την προστασία και τη διασφάλιση υδατικής επάρκειας.
•Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα στις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και χρηματοδότηση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό
•Η κατάργηση του ΦΠΑ στην τιμή του νερού, καμιά αύξησή του.