Η κλιματική αλλαγή και ως άλλοθι…

Ο Παγασητικός κόλπος γέμισε, λένε, από εκατοντάδες χιλιάδες νεκρά ψάρια με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει ένα σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα, με πιθανές επιπτώσεις στο ευρύτερο οικοσύστημα.

Η Περιφέρεια Θεσσαλίας απομακρύνει με συνεργεία τα επιπλέοντα πτώματα των ψαριών βαπτίζοντας την επέμβασή της «έκτακτο σχέδιο διάσωσης». Τα νεκρά ψάρια προέρχονται από τη λίμνη Κάρλα και καταλήγουν μέσα από το χείμαρρο Ξηριά, βάφοντας τον κατακόκκινο από το αίμα τους, στον Παγασητικό.

Τι έχουν και ψοφάνε τα καημένα; Αυτό είναι ένα άλλο θέμα που θέλει χρόνο… Προς το παρόν η Περιφέρεια  τοποθέτησε δίχτυ στις εκβολές του Ξηριά για να εμποδίσει τα νεκρά ψάρια να φτάνουν στον Παγασητικό!

Τα πτώματά τους περισυλλέγονται προκειμένου να «αποκατασταθεί» η τουριστική εικόνα του Βόλου και το κυριότερο, το «δίκτυ» να ηρεμήσει και τους εξαγριωμένους μαγαζάτορες της παραλιακής, για τη μειωμένη τουριστική κίνηση λόγω των επιπλεόντων νεκρών ψαριών.

Τι έχουν και ψοφάνε τα καημένα; Αναπάντητο αυτό, προέχουν τα διαφυγόντα κέρδη! Στη συνέχεια η εύκολη απάντηση θα είναι μάλλον η «κλιματική αλλαγή»! Βολικό άλλοθι που απαλλάσσει τις θανατηφόρες αιτίες: τα κοκτέιλ φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων, τα γνωστά, δηλαδή, φυσιοκτόνα δηλητήρια, που κατέβασε ο «Daniel» από το Θεσσαλικό κάμπο στη λίμνη Κάρλα, μη βρίσκοντας λόγω μπαζώματος τους, ανοιχτούς ποταμούς και χείμαρρους…

Είναι σκόπιμο να ειπωθεί πως σύμφωνα με τη δρα Μίνα Σααρίστο, από την Αρχή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βικτώριας, βρέθηκαν ψάρια ανοιχτής θάλασσας, με συγκεντρώσεις φλουοξετίνης, δηλαδή ίχνη αντικαταθλιπτικών Prozac και Ladose!

Διαβάζοντας την παραπάνω ανακοίνωση, σκέφτεσαι καθώς ατενίζεις τον κόλπο της Γαρίτσας πανέμορφο, στολισμένο, ένα δάσος από φωτισμένα κατάρτια πανάκριβων Γιοτ, γιατί και οι ταπεινοί μας σπάροι και σαργοί να μην έχουν εθισθεί από ανάλογα αντικαταθλιπτικά μαντζούνια και όχι μόνο, βόσκοντας δίπλα στα Γιοτ πολυτελείας…

Ως βολική αιτία πάντων δεινών, λοιπόν, η κλιματική αλλαγή που αναγκάζει και τη ΔΕΥΑΚ να κλείνει τις βάνες μετά την δωδεκάτη και βάλε, προκειμένου να γεμίζουν οι δεξαμενές της προκειμένου  το πρωί να τροφοδοτούν και πάλι με νερό την ταλαίπωρη πόλη μας!

Τα «τζακούζι» σε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα και ιδιόκτητες βίλες. Τα υπαίθρια σπα Nectar με τους 30 πίδακες, οι αμέτρητες πισίνες, τα αυτόματα ποτίσματα στο γκαζόν, τα γήπεδα γκολφ. Οι χιλιάδες τουαλέτες, μπιντέ, ντουζιέρες, μαγειρεία, πλυντήρια. Οι καθαρισμοί των χιλιάδων δωματίων, παρόλο που όλα αυτά συνιστούν μια ασύλληπτη σε κυβικά καθημερινή κατανάλωση νερού, μηδαμινή, όμως, όπως ισχυρίζονται οι «υπεύθυνοι», να συγκριθεί με την έλλειψη που προκαλεί η… ανομβρία!

Ένας τρόπος, βέβαια, για να περιορίσει ο «ιθαγενής πληθυσμός» την κατανάλωση νερού είναι  η αύξηση της τιμής του. Και το ψιθυρίζουν! Θ’ αυξήσουν την τιμή σ’ ένα νερό σκέτο γύψο που έχει οδηγήσει την κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, μαζί με τα πλαστικά του μικροσωματίδια, στο φουλ!

Και βέβαια τεράστιες  ποσότητες νερού δε φτάνουν ποτέ στους καταναλωτές, γιατί ποτίζουν διαχρονικά το υπέδαφος που καλύπτει ένα πεπαλαιωμένο, τρύπιο δίκτυο ύδρευσης, εξ αυτού και οι συχνότατες «ανασκαφές» οδοστρωμάτων και πεζοδρομίων προς επιδιόρθωση βλαβών.   

Η βαριά «μας» βιομηχανία, η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, που για χάρη της εγκαταλείφτηκε ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας της οικονομίας της χώρας, ξεμένει τώρα κι αυτή από νερό…

Τι έχουν και ψοφάνε τα καημένα; Και όχι μόνο τα ψάρια της λίμνης Κάρλας αλλά, μεταξύ πολλών άλλων, και το «όνειρο» του εποχικού μικροαστού, το «σύστημα» εξουσίας έχει την απάντηση φταίει η… κλιματική αλλαγή!