Με προγραμματική επιχειρείται η απεμπλοκή στο Φορέα Διαχείρισης UNESCO

Με προγραμματική σύμβαση μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού – Τουρισμού και Δήμου Κερκυραίων θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να λύσει το «γόρδιο δεσμό» που κρατά καθηλωμένη την εναρμόνιση της λειτουργίας της παλαιάς πόλης της Κέρκυρας στο πλαίσιο των υποχρεώσεών μας προς την UNESCO.

Η χθεσινή σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο παρουσία της Κερκυραίας υφυπουργού Άντζελας Γκερέκου, της (αρμόδιας) γενικής γραμματέως του Υπουργείου Λίνας Μενδώνη και του δημάρχου Σωτήρη Μικάλεφ, συμφωνήθηκε ο υπό σύσταση Φορέας Διαχείρισης να έχει τη νομική μορφή της προγραμματικής σύμβασης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών από πλευράς Κυβέρνησης και Αυτοδιοίκησης, με τη συμμετοχή των δύο συναρμόδιων υπουργείων Πολιτισμού / Τουρισμού και Περιβάλλοντος, του Δήμου Κερκυραίων, της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και κοινωνικών φορέων που η δημοτική αρχή θεωρεί πως θα πρέπει να είναι άμεσα εμπλεκόμενοι (Τεχνικό Επιμελητήριο, ΕΒΕ Επιμελητήριο κ.α.).
Τι θα κάνει ο φορέας αυτός; Θα αναλάβει να συντονίσει και να παρακολουθεί την υλοποίηση των σχεδόν 80 δράσεων που προβλέπονται στο Σχέδιο Διαχείρισης της Παλαιάς Πόλης ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Αιτήματα για παραχώρηση υπογεφύριας, πινακοθήκης

Ο Δήμος Κερκυραίων ζήτησε από το Υπουργείο Πολιτισμού να παραχωρηθεί στον ΟΤΑ η υπογεφύρια αίθουσα του Παλαιού Φρουρίου, κάτι που η κα Μενδώνη υποσχέθηκε να δει με θετική διάθεση, την επίσημη παράδοση της πτέρυγας των ανακτόρων που στεγάζεται η δημοτική πινακοθήκη ενώ έγινε συζήτηση και για τους ποδηλατόδρομους, για τους οποίους ο κ. Μικάλεφ δεσμεύτηκε να καταθέσει τις τροποποιήσεις της αρχικής μελέτης στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων προς έγκριση.

Για τις μικροπαρεμβάσεις σε κτίρια στην παλαιά πόλη

Σε νέα νομοθετική ρύθμιση οδηγείται το Υπουργείο Πολιτισμού για τον έλεγχο των ήσσονος σημασίας παρεμβάσεων από την τοπική εφορεία Βυζαντινών αρχαιοτήτων και όχι από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, σύμφωνα με τον Δήμαρχο Κερκυραίων. Η νέα νομοθετική ρύθμιση θα αφορά το ερώτημα, ποιες ακριβώς χαρακτηρίζονται ήσσονος σημασίας παρεμβάσεις.