Τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι κάλεσε ουσιαστικά o Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ, οι ηγέτες της «άλφα κατηγορίας» των ευρωπαϊκών κρατών πήγαν κατ’ ουσίαν ως αυτόκλητοι κηδεμόνες να «προστατέψουν» τον Βολοντίμιρ, έχοντας κατά νου τα προηγούμενα που διαδραματίστηκαν σε βάρος του, στο οβάλ γραφείο…
Με την Ούρσουλα Φον ν’ ανοίγει την επικοινωνιακή παράσταση εισερχόμενη πρώτη στην αίθουσα του Λευκού Οίκου, με το γ.γ. του ΝΑΤΟ Ρούτε ν’ ακολουθεί και μετά ένας, ένας και οι υπόλοιποι της παρέας των προθύμων. Ο Ζελένσκι, με το σινιέ συνολάκι και όχι με τη συνήθη στρατιωτική φόρμα που ενοχλούσε τον Τραμπ, ως αστέρι της βραδιάς καθυστέρησε να εμφανιστεί.
Παρά το γεγονός που ο Πούτιν απουσίαζε, με τις συνεχείς αναφορές που έκανε σ’ αυτόν ο Αμερικανός πρόεδρος σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης, ήταν συνεχώς παρών! Χαρακτηριστικό και το 40λεπτο τηλεφώνημα που έγινε μεταξύ Τραμπ και Πούτιν παγώνοντας τη συνομιλία των ευρωπαίων, σαν ο Τραμπ να είχε την ανάγκη των συμβουλών του Πούτιν!
Μετά το πέρας του τηλεφωνήματος και στη συνέχεια της συζήτησης, ο Τραμπ δήλωσε: «Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κατάπαυση του πυρός». Ο Μακρόν σκυθρώπιασε και ο γερμανός Μερτς έκανε μια γκριμάτσα απογοήτευσης. Μέχρι πρότινος ο Τραμπ ήταν υπέρ μιας εκεχειρίας με κατάπαυση των εχθροπραξιών, ίσως ο Πούτιν στην Αλάσκα τον έπεισε για το αντίθετο. Αυτό κάνουν οι κακές παρέες.
Σήμερα για πρώτη φορά μετά το ’22 έχουμε διαπραγματεύσεις, το να μην υπάρχουν διαπραγματεύσεις στη διάρκεια ενός πολέμου ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Ξεκίνησαν κάποιες συζητήσεις στη Τουρκία που όμως τις τίναξε στο αέρα ο βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον.
Πάγωσαν ακόμα και κάποια κανάλια επαφής που λειτουργούσαν για την αποφυγή πυρηνικών ατυχημάτων. Κάθε επαφή με τους βάρβαρους Ρος διακόπηκε. Τώρα επιτέλους άνοιξε μια πόρτα διπλωματικών επαφών, με κάποια εκατέρωθεν βέβαια επιφυλακτικότητα.
Πάντως χωρίς διαπραγματεύσεις δεν υπάρχει ελπίδα για τερματισμό αυτής της κρεατομηχανής που ξεκίνησε με την «πορτοκαλί επανάσταση» με ενορχηστρωτές τους αμερικανούς Νούλαντ και Πάιατ μαζί και με τάγματα εφόδου Αζοφιστών ναζί να επιβάλλουν τη… δημοκρατία της σβάστικας καίγοντας ζωντανούς πολίτες στην Οδησσό.
Ώρα να ειπωθούν κάποιες αλήθειες: η Ρωσία κερδίζει έναν πόλεμο που τον έχει χάσει η άλλη πλευρά, η οποία δεν είναι μόνο η ατυχής Ουκρανία, που βάζει το ανθρώπινο κρέας στην απεχθή κρεατομηχανή του πολέμου, αλλά και μια σειρά δυτικά κράτη, εκείνα που τζογάρισαν στη διάλυση της Ρωσίας και έχασαν.
Εξ αυτού και η λυσσώδης, της συμμαχίας των προθύμων, προσπάθεια να συνεχιστεί, με κάθε οικονομική θυσία σε βάρος των υπηκόων τους βεβαίως, ο πόλεμος μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό. Δεν αντέχουν στην ιδέα της ήττας, προφασιζόμενοι πως οι
πολεμικές ορδές του Πούτιν θα κατέβουν μέχρι και το… Γιβραλτάρ! Ενώ ιστορικά δυτικοευρωπαίοι επιτέθηκαν στη Ρωσία και έφαγαν τα μούτρα τους!
Ο Τραμπ από την άλλη «σώζει» το γόητρο της χώρας του, σκεπάζοντας την ήττα των «δημοκρατικών» του Μπάιντεν και του βαθύ αμερικανικού κράτους, εμφανιζόμενος ως ειρηνοποιός, διεκδικώντας και Νόμπελ… Ειρήνης και παράλληλα πανέτοιμος να κουρσέψει από το εναπομείναν σώμα της Ουκρανίας σπάνιες γαίες μέχρι ό,τι άλλο πολύτιμο έχει.
Η ανθρωποσφαγή στα σιταροχώραφα της Ουκρανίας έχει δρόμο ακόμα. Ο μπίζνεσμαν Τραμπ γυρίζει τώρα αλλού το βλέμμα, εκεί στον «Αρκτικό Κύκλο» που λιώνουν οι πάγοι και ανεβαίνει η «θερμοκρασία» της υπερεκμετάλλευσής του, στοχεύοντας σε συνεργασίες με τη Ρωσική Αρκούδα…