Ένας ακόμα πολιτικά μοιραίος… Ιούλιος

Ιούλιος μήνας horribilis για την Ελλάδα

«Να φοβάσαι τις Ειδούς του Μαρτίου», (Αι ειδοί…, από τα Λατινικά: idus, ήταν μια εορτή των Λατίνων στα μέσα του μηνός Μαρίου), προειδοποιούσε ο Μάντης τον Ιούλιο Καίσαρα, λίγο πριν τη δολοφονία του, από Συγκλητικούς υπό τον Κάσσιο και τον Βρούτο, στις 15 Μαρτίου του 44 π.Χ. Έκτοτε Ρωμαίοι θεωρούσαν μοιραίο μήνα, (horribilis), όχι τον Μάρτιο, αλλά τον Ιούλιο ως φέροντα το όνομα του δολοφονηθέντος Αυτοκράτορα. Στην Ελλάδα, ο μήνας Ιούλιος, θεωρείται ως ένας μοιραίος μήνας, κυρίως λόγω ιστορικών γεγονότων που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκειά του. Αυτά τα γεγονότα, συχνά συνδέονται με πολιτικές αναταραχές και κρίσεις, που έχουν αφήσει ένα στίγμα στην ελληνική ιστορία. Ουδείς μπορεί να παραβλέψει τα Ιουλιανά του 1965, με την παραίτηση της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, που οδήγησε στην Δικτατορία της 21^ης Απριλίου 1967 και τα Ιουλιανά του 1974, με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών των Αθηνών κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην Κύπρο, που οδήγησε στην κατάληψη της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία. Και τα δύο αυτά γεγονότα, συνέβησαν ημέρα 15 Ιουλίου. Φυσικά η ιστορία, δεν αφήνει απέξω τα πρώτα Ιουλιανά του 1920. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε μόλις υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών, ευρισκόμενος στις 30 Ιουλίου 1920 στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών προκειμένου να επιβιβαστεί στο Οριάν Εξπρές, δέχθηκε δολοφονική επίθεση από δύο οπλοφόρους βασιλόφρονες απότακτους αξιωματικούς. Δύο χρόνια αργότερα η Ελλάδα οδηγήθηκε στην Μικρασιατική Καταστροφή. Τα τρία αυτά γεγονότα επηρέασαν τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα για πολλά χρόνια από την ημέρα που συνέβησαν. Έκτοτε ο Ιούλιος θεωρείται ως ένας μοιραίος μήνας για την Ελλάδα.

Ιούλιος 2025 – Πολιτικό σκηνικό σε πλήρες αδιέξοδο

Η πάλαι ποτέ κραταιά, υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη Κυβέρνηση, αντιμετωπίζει συσσωρευμένα όλα τα προβλήματα, που δημιουργήθηκαν κατά την δική της εξάχρονη θητεία, αν όχι και με την πλήρη ανοχή της, όπως υποστηρίζουν όλα τα κόμματα της μείζονος κι ελάσσονας αντιπολίτευσης.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών με τις παρακολουθήσεις κορυφαίων πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών παραγόντων της χώρας, έσπειρε υποψίες καίριες και σαφείς. Η εθνική τραγωδία στα Τέμπη με 57 νεκρούς, κυρίως νέους σε ηλικία συμπολίτες μας, άγγιξε το βαθύ θυμικό και συναισθηματικό κύτταρο της κοινωνίας μας. Το μεγάλο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τη διασπάθιση ευρωπαϊκών πόρων υπέρ των γαλάζιων κομματαρχών και σε βάρος των Ελλήνων αγροτών, (τάξη που συνετέλεσε τα μέγιστα στις εκλογικές νίκες της Νέας Δημοκρατίας, το 2019 και το 2023), εδραίωσε στην εθνική συνείδηση ότι…, η διαφθορά ζει και βασιλεύει και ότι η χώρα βρίσκεται προ των πυλών μιας γενικής εθνικής παρακμής, παρά τις όποιες θυσίες έγιναν από την ελληνική κοινωνία, επί μνημονίων…

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, υποβιβάζει την εικόνα της χώρας στο διεθνές περιβάλλον, ενώ μειώνει έτι περαιτέρω την εκλογική απήχηση της κυβέρνησης. Στη δημοσκόπηση, της Real Polls για το Protagon, που διενεργήθηκε στο διάστημα 11-14 Ιουλίου σε δείγμα 1.668 ατόμων ηλικίας άνω των 17 ετών, δηλαδή με δικαίωμα ψήφου, η ΝΔ υποχωρεί κατά τέσσερις μονάδες στην πρόθεση ψήφου και μετριέται στο 23% έναντι 27% του Ιουνίου. Τα ευρήματα της συγκεκριμένης δημοσκόπησης καταδεικνύουν σαφέστατα μια καθαρά αποστασιοποίηση παραδοσιακών κεντροδεξιών ψηφοφόρων, από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η αποστασιοποίηση αυτή των παραδοσιακών ψηφοφόρων της γαλάζιας παράταξης, σε συνδυασμό και με την αντίστοιχη αποστασιοποίηση ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς, η οποία καταλήγει σε ισχνά δημοσκοπικά ποσοστά των πολλών σχηματισμών του προοδευτικού χώρου και σε ανάλογη αύξηση των αναποφάσιστων…, αποτυπώνει εύγλωττα μια παγίωση της αποσυσπείρωσης της παραδοσιακής κοινωνικής και εκλογικής βάσης όλων των κομμάτων του πολιτικού μας σκηνικού και η οποία προμαντεύει μάλλον μια γενική ανασύνθεση του πολιτικού μας σκηνικού.

Μια ανασύνθεση, η οποία θα οδηγήσει σε συμπράξεις διακυβέρνησης, είτε κεντροδεξιάς, είτε κεντροαριστερής κατεύθυνσης, χωρίς να αποκλείεται και μια περίοδος κυβερνήσεων ειδικού σκοπού.

Μείωση ευρωπαϊκών πόρων

Πριν την ανάδειξη του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, σε ένα από τα κύρια θέματα της επικαιρότητας και με ενδείξεις παγίωσης της γαλάζιας παράταξης στα ποσοστά των Ευρωεκλογών, πέριξ του 28%, (κι αυτό σε αναγωγή επί των αναποφάσιστων κι όχι σε πρόθεση ψήφου, η οποία μετριόταν γύρω στο 20 με 23%), ο πρωθυπουργός και οι πολύ κοντά σ αυτόν ευρισκόμενοι επιτελείς, είχαν αρχίσει να σχεδιάζουν και να υπολογίζουν το πακέτο που θα ανακοίνωσε μετά μυρίων διθυράμβων, ο πρωθυπουργός, από το βήμα της ΔΕΘ, τον προσεχή Σεπτέμβριο κι επένδυαν πολιτικά τα μέγιστα σε μια επιδιωκόμενη δημοσκοπική ανάκαμψη.

Ωστόσο, τα μαντάτα από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πικρά κι αναμφίβολα θα οδηγήσουν την κυβέρνηση των Αθηνών σε μια πλήρη αναθεώρηση κι επαναχάραξη της πολιτικής της. Πρώτα και κυρίαρχα το πρόστιμο των 415 εκατομμυρίων ευρώ, που έχει επιβληθεί στην χώρα μας, εξαιτίας του σκανδάλου, πέραν του ότι μειώνει τα δημοσιονομικά περιθώρια για παροχές, από την ΔΕΘ, οι οικονομικοί επιτελείς το διαιρούν στα τρία και το κατανέμουν ισάξια στους προϋπολογισμούς των επόμενων ετών.

Επιπλέον, πέραν των όποιων εθνικών δυσκολιών, τα κονδύλια που προβλέπονται για την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) είναι σημαντικά λιγότερα από αυτά του τρέχοντος προϋπολογισμού, καθώς η Κομισιόν στο νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, προτείνει να διατεθούν λιγότερα από 300 δισ. ευρώ, κάτι που σημαίνει ότι στους αγρότες της ΕΕ θα αναλογούν περίπου 86 δισ. ευρώ λιγότερα. Στις πραγματικές τιμές του 2025, αυτό αντιπροσωπεύει μείωση περίπου 30%. Επίσης, η πρόταση εισάγει την ενοποίηση του συνόλου της Πολιτικής Συνοχής, δηλαδή του ΕΣΠΑ, (Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, ΕΤΠΑ, Ταμείο Συνοχής), της ΚΑΠ, της ΚΑλΠ (αλιείας) και ειδικών εργαλείων για μετανάστευση και προστασία συνόρων, υπό έναν ενιαίο κανονισμό και ένα ενιαίο πλαίσιο «Εθνικών Σχεδίων», τα οποία θα χρηματοδοτούνται μόνο υπό τον όρο υλοποίησης συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων που αξιολογεί η Επιτροπή.

Σε εκλογική διάταξη τα κόμματα

Τούτων όλων των ανωτέρω δοθέντων, τόσο στο εθνικό όσο και στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, όλα τα κόμματα, μηδέ της κυβερνώσας παράταξης εξαιρουμένης, ανασχεδιάζουν την πολιτική στρατηγική τους και ουδείς πλέον αποκλείει εκλογές, ακόμα και μέσα στο τρέχον έτος 2026…, ή το αργότερο την Άνοιξη του 2026. Διόλου τυχαία, πως ακόμα και κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης σε κατ’ ιδίαν εκμυστηρεύσεις, εκτιμούν πως, οι πρόωρες κάλπες μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή.

Είναι σαφές, ακόμα και στους πλέον ισχυρούς υποστηρικτές της θεωρίας εξάντλησης της κυβερνητικής θητείας, πως ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν μπορούν να συνεχίσουν απρόσκοπτα την πορεία τους, αν εμφανίζονται πανταχόθεν εκβιαζόμενοι ή έστω καταγγελλόμενοι από δικογραφίες που ετοιμάζει να αποστείλει στην ελληνική βουλή η ευρωπαϊκή εισαγγελία, κατά τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου.

Σε ένα πρωτόγνωρο κλίμα πολιτικών πιέσεων, πολλοί αναλυτές συγκλίνουν στην άποψη, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με στόχο να διατηρήσει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων και πριν τον προλάβει και η ολοένα αυξανόμενη, εντεινόμενη και οξυνόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση, θα μπορούσε ο ίδιος, να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, θέτοντας τα αγαπημένο του δίλημμα, «σταθερότητα ή περιπέτεια», δεδομένου ότι ούτε το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, φαίνεται ικανό να κερδίσει εκλογική πρωτιά.