Τι γίνεται με τα PZL; Γιατί τα στέλουν δεξιά – αριστερά χωρίς πραγματική επιχειρησιακή ανάγκη;
• Έλλειψη νερού ή πίεσης νερού στις περισσότερες περιοχές του νησιού
• Ακατανόητη εμμονή για… “μετανάστευση” των PZL με την παραμικρή αφορμή
• Σοβαρές ελλείψεις σε εποχικούς πυροσβέστες
• Πολλές οι (μεγάλες) ακαθάριστες εκτάσεις, ακόμα και δημόσιες ή δημοτικές
Οι πρώτοι μήνες της αντιπυρικής περιόδου πέρασαν χωρίς, ευτυχώς (τουλάχιστον μέχρι το απόγευμα της Παρασκευής οπότε και γράφαμε αυτές τις γραμμές) να έχουμε κάποιο μείζον περιστατικό. Ευτυχώς, η πυροσβεστική με τη βοήθεια εθελοντών και της πολιτικής προστασίας, προλαβαίνουν κάθε έναρξη πυρκαγιάς και τη “μαζεύουν” πριν αυτή ξεφύγει. Όμως, ο …”διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες”: το σύστημα πρόληψης και προετοιμασίας έχει μεγάλες “τρύπες” και ο κεντρικός χειρισμός ορισμένες φορές, κρύβει μεγάλους κινδύνους λόγω αποφάσεων που μόνο στον επιχειρησιακό σχεδιασμό δε βασίζονται!
Ακούγεται μάλλον αυτονόητο, ωστόσο, όχι μόνο δεν είναι αλλά προκαλεί και μεγάλα ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα της απόφασης. Σε κάθε μικρή και μεσαία πυρκαγιά σε σημαντική απόσταση από την Κέρκυρα (πρόσφατα στην Αλβανία πολύ μακρυά από τα σύνορα και, ακόμα περισσότερο, σε χωριό της Ηπείρου για πολύ μικρό περιστατικό) δόθηκε εντολή στα δύο αεροσκάφη τύπου PZL που εδρεύουν στην Κέρκυρα να απογειωθούν για να συνδράμουν στην κατάσβεση.
Η απόφαση αυτή, αν και σύμφωνα με έμπειρα στελέχη στη δασοπυρόσβεση και την πολιτική προστασία, είναι πλήρως ακατανόητη, λαμβάνεται από το Συντονιστικό στην Αθήνα.
Γιατί ακατανόητη; Διότι τα αεροσκάφη αυτού του τύπου είναι χρήσιμα μόνο τοπικά και στην έναρξη μιας πυρκαγιάς, προκειμένου να κάνουν ρίψη για να τη “μαζέψουν” πριν επεκταθεί και μέχρι να έρθουν άλλα, ικανότερα πτητικά μέσα.
Ακατανόητη υπηρεσιακά…
Πόσο χρήσιμη είναι η πτήση μέχρι τα Γιάννενα που απαιτεί σχεδόν ολόκληρη ώρα να πόνε και να γυρίσουν για να κάνουν μία μόλις ρίψη περιορισμένης ποσότητας νερού; Ακόμα και ο ανεφοδιασμός μπορεί να γίνει μόνο στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας που έχει τις ειδικές εγκαταστάσεις και όχι σε αυτό των Ιωαννίνων, με αποτέλεσμα για ενάμισι κυβικό νερό ν στερείται το νησί από ένα ενδεχομένως παράλληλο περιστατικό που απαιτεί άμεση αρχική επέμβαση.
Άλλωστε, κάθε “γέμισμα” νερού απαιτεί 10-15 τουλάχιστον λεπτά, χώρια ο χρόνος που το PZL περιμένει για να προσγειωθεί και να απογειωθεί σε ένα εξαιρετικά φορτωμένο πτητικό πρόγραμμα του Ι. Καποδίστριας (τα PZL συνήθως δεν προηγούνται για λόγους ασφάλειας της αεροπλοΐας και της χρηστής διαχείρισης του εναέριου χώρου,, καθώς είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει η προσγείωση ενός γεμάτου εμπορικού αεροσκάφους με αρκετά άλλα να περιμένουν στη σειρά, ώστε να απογειωθεί ή προσγειωθεί ένα PZL).
Όμως, η ύπαρξη του αεροσκάφους στην Κέρκυρα έχει μία άλλη χρησιμότητα: τις περιπολίες αλλά και τη δυνατότητα μίας ή δύο ρίψεων την ώρα που η φωτιά έχει ξεσπάσει και δεν έχει πάρει διαστάσεις και προτού φτάσουν οι επίγειες δυνάμεις. Το μόνο πλεονεκτημα των PZL χάνεται αν λείπουν στα Γιάννενα ή σε άλλο μακρινό σημείο…
Λείπουν κρουνοί, νερό
Άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη πυροσβεστικών κρουνών σε κρίσιμες περιοχές ή, ακόμα και εκεί που υπάρχουν, δεν υπάρχει νερό ή έχει ελάχιστη πίεση, η οποία δεν επαρκεί για να γεμίσει ένα πυροσβεστικό όχημα.
Από το χειμώνα αλλά και παλαιότερα, έχει συζητηθεί με τους εκπρόσωπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή τοποθέτηση μεγάλης ποσότητας πλαστικών δεξαμενών σε καίρια σημεία διασκορπισμένα στο νησί, ώστε να μπορούν να ανεφοδιάζονται τα πυροσβεστικά οχήματα από εκεί, κάτι που όμως δεν έχει υλοποιηθεί.
Λείπουν και άτομα
Η έλλειψη επαρκούς αριθμού εποχικών πυροσβεστών και οι συνεχεις βάρδιες επιφυλακής μειώνουν τις αντοχές των ανδρών της πυροσβεστικής, ενώ η έλλειψη προσωπικού και, κυρίως, εξειδικευμένων ή εκπαιδευμένων υπαλλήλων στις υπηρεσίες πολιτικής προστασίας της Αυτοδιοίκησης εντείνουν το πρόβλημα.
Πυροσβεστικό Σώμα και Δασική Υπηρεσία είναι υποστελεχωμένες: πάνω από 4.000 οργανικές θέσεις σε όλη την Ελλάδα είναι κενές και οι πυροσβέστες υποχρεώνονται σε εξαντλητικές βάρδιες. Επίσης, λείπουν περίπου 1.500 δασολόγοι και 10.000 δασεργάτες με την φροντίδα των δασών όλη τη χρονιά ως βασικό μέτρο πρόληψης να έχει υποβαθμιστεί.