Η ΕΛΜΕ για τις αλλαγές στο επίδομα ανεργίας

Αναλυτικά:

Με τον εύηχο τίτλο “Νέο επίδομα ανεργίας – με περισσότερα κίνητρα για εργασία, πιο δίκαιο, πιο ανταποδοτικό”, το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ανακοίνωσε στις 23/12/2024, παραμονές Χριστουγέννων, την υπογραφή Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) μεταξύ του ίδιου και του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, με την οποία τίθεται σε πιλοτική εφαρμογή το νέο επίδομα ανεργίας (βλέπε εδώ: Νέο επίδομα ανεργίας – με περισσότερα κίνητρα για εργασία, πιο δίκαιο, πιο ανταποδοτικό – Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ). Η ΚΥΑ αναρτήθηκε και σε ΦΕΚ (αριθμός 54427/τεύχος Β’/20-12-2024).

Πίσω από τα μεγάλα λόγια (“περισσότερα κίνητρα για εργασία, ανταποδοτικότητα και δικαιοσύνη, αποτελεσματικότητα), κρύβονται νέες αντιδραστικές και επικίνδυνες αλλαγές, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από την παροχή του επιδόματος ανεργίας περισσότερων ανέργων, ανάμεσα τους και χιλιάδων εκπαιδευτικών.

Ένα επίδομα ανεργίας, που, με το υφιστάμενο πλαίσιο κινείται σε εξευτελιστικά επίπεδα, με βάση το τεράστιο κόστος ζωής και το οποίο, λαμβάνουν μόλις 1 στους 10 ανέργους πανελλαδικά, χάρη στους διάφορους κόφτες και περιορισμούς. Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση, με την γενίκευση της πιλοτικής δράσης, θα γίνει ακόμα πιο ζοφερή.

Συγκεκριμένα:

α) Προϋποθέσεις χορήγησης του επιδόματος ανεργίας θα είναι οι 175 ημέρες ασφάλισης και όχι οι 125 που ισχύουν σήμερα, κατ’ ελάχιστο κατά τους 14 μήνες πριν την ένταξη στην επιδότηση εξαιρουμένων των 2 τελευταίων μηνών. Αυτό πρακτικά για έναν/μία αναπληρωτή/αναπληρώτρια σημαίνει πως θα χρειάζεται 7 μήνες εργασίας τους τελευταίους 14-από 5 που είναι σήμερα, με εξαίρεση τους τελευταίους Π.χ. Αναπληρωτής που προσλήφθηκε Δεκέμβριο, χρειάζεται να έχει δουλέψει 2 τουλάχιστον μήνες και το προηγούμενο σχολικό έτος, για να πάρει επίδομα μετά την απόλυσή του τον Ιούνιο.

β) Ύψος επιδόματος ανεργίας: Ακόμα και αν λάβει κάποιος/κάποια το επίδομα ανεργίας, αυτό θα είναι κυριολεκτικά ψίχουλα! Το νέο επίδομα ανεργίας, θα χωρίζεται πλέον σε δύο μέρη, στο σταθερό (70% του κατώτατου μισθού ή και κάτω από αυτόν, που θα μειώνεται σταδιακά όσο πλησιάζει στο τέλος της περιόδου επιδότησης-αλήθεια, τους επόμενους μήνες που θα μειώνεται κι το εξευτελιστικό ποσό, πώς θα μπορεί να τα βγάζουν πέρα οι άνεργοι και οι οικογένειές τους;) και στο μεταβλητό-ανταποδοτικό, με κριτήρια όπως τα έτη ασφάλισης και το μέσο όρο αποδοχών, πριν την ανεργία.

Ωστόσο, για να λάβει κανείς το ανταποδοτικό μέρος (!) του επιδόματος ανεργίας απαιτούνται:

α) να ενταχθείς στην τακτική επιδότηση (175 ημέρες ασφάλισης μέχρι και τον Απρίλιο),

β) 900 ημέρες ασφάλισης κατ’ ελάχιστο (!) κατά τους 50 μήνες πριν την ένταξη στην επιδότηση εξαιρουμένων των 2 τελευταίων μηνών και ταυτόχρονα αποδοχές ίσες ή μεγαλύτερες από τον κατώτατο μισθό κατά τους 14 μήνες πριν την ένταξη στην επιδότηση εξαιρουμένων των 2 τελευταίων μηνών. 900 ημέρες ασφάλισης σημαίνει 36 μήνες εργασίας, τους τελευταίους 50, που σημαίνει πως αν κάποιος εκπαιδευτικός προσληφθεί κάποιες χρονιές καθυστερημένα, δεν θα μπορεί να λάβει το ανταποδοτικό μέρος του επιδόματος ανεργίας.

Αυτή η πρακτική, με το διαχωρισμό σε σταθερό και ανταποδοτικό μέρος, δοκιμάστηκε με τεράστια επιτυχία για τις κυβερνήσεις και δραματική για τους εργαζόμενους (διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις) με τις συντάξεις, πρακτική και είχε σαν αποτέλεσμα την κατακρήμνιση των συντάξεων μεσοσταθμικά στο 35%, για τους δικαιούχους μετά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου.

Και μόνο που εισάγεται ο όρος “ανταποδοτικότητα” και μάλιστα βαφτίζεται σαν ένα δίκαιο σύστημα απόδοσης επιδομάτων και κοινωνικών παροχών, είναι πρόκληση! H ανταποδοτικότητα, είναι που ράβεται κάθε φορά στα μέτρα της κυρίαρχης πολιτικής λιτότητας για τους εργαζόμενους και τις αντοχές της οικονομίας, δηλαδή τα κέρδη!

Οι αλλαγές αυτές μεθοδεύονται στο σημερινό έδαφος, όπου ήδη εφαρμόζονται δεκάδες κόφτες που τεμαχίζουν το ποσό του επιδόματος και κυρίως το χρονικό διάστημα που ένας άνεργος μπορεί να το λάβει.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά: α) 125 νέες ημέρες ασφάλισης μετά την επιδότηση. β) από τις απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης, εξαιρούνται οι μέρες της νόμιμης άδειας κύησης και λοχείας! Δηλαδή, η αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, η μόνη σε όλο το Δημόσιο που δεν δικαιούται 9μηνη άδεια ανατροφής, τιμωρείται ξανά, επειδή έμεινε έγκυος, αν π.χ. προσληφθεί μέσα στο Νοέμβρη και βγει σε άδεια το Μάρτιο! γ) σε χρονικό διάστημα τετραετίας υπάρχει πλαφόν 400 ημερών επιδότησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν κάποιος/κάποια προσληφθεί αργοπορημένα, π.χ. Δεκέμβριο και επιδοτηθεί και για τους μήνες Σεπτέμβριο-Οκτώβριο-Νοέμβριο, υπάρχει κίνδυνος να ξεπεράσει το όριο των 400 ημερών επιδότησης μέσα στην τετραετία (με δεδομένο πως οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί εντάσοονται κάθε χρόνο στην επιδότηση μετά την απόλυσή τους) και να μην λάβει επίδομα, παρότι έχει τον αριθμό ημερών ασφάλισης. Με αυτό τον τρόπο, αποκλείστηκαν πολλοί συνάδελφοι που προσλήφθηκαν το προηγούμενο σχολικό έτος στη Δ Φάση (4/12/2023) από το επίδομα.

Με αυτά τα δεδομένα, ας φανταστεί κανείς τι έχει να συμβεί όταν γενικευτούν οι προϋποθέσεις της πιλοτικής δράσης… Σε συνδυασμό με τους υπάρχοντες εξευτελιστικούς μισθούς, τη μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή με μια βαλίτσα στο χέρι, χωρίς καμία κρατική στήριξη και μέριμνα (επίδομα διαβίωσης, 50% μείωση στη μετακίνηση κ.α.), το πανάκριβο κόστος ζωής, ο αποκλεισμός (επιπλέον) χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και από το επίδομα ανεργίας το καλοκαίρι, δημιουργεί τελικά το εύλογο ερώτημα: για ποιο λόγο να επιλέξει κανείς το επάγγελμα του εκπαιδευτικού;

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Δίπλα σε όλα τα δίκαια αιτήματά μας, τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει ο αγώνας για επιδότηση όλων των ανέργων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, στο 80% του τελευταίου μισθού, για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία!

Τώρα είναι η ώρα της πάλης για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στο χώρο της Εκπαίδευσης, που θα κατοχυρώνει και αυτό το δίκαιο αίτημα, πλάι στα παρακάτω:

· να αποσυρθεί άμεσα η απαράδεκτη Κ.Υ.Α.

· αυξήσεις άμεσα 20% στους μισθούς, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού!

· επίδομα διαβίωσης σε όσους/όσες εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους

· να προσμετρώνται οι μέρες άδειας κύησης και λοχείας για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας

· εξίσωση αδειών μονίμων-αναπληρωτών

· χορήγηση 9μηνης άδειας ανατροφής στις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς

· μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών