Το μήνυμα του Δημάρχου Βόρειας Κέρκυρας για τον Δεκαπενταύγουστο.
Το μήνυμα
Σήμερα, είναι η μέρα που γιορτάζει «Εκείνη», η Κυρίαρχη μορφή στις στρατιές των Αγγέλων, ολοζώντανη μέσα στην θεουργική κοίμησή της»… Η Μοναδική και Αιώνια Μητέρα όλων των θνητών στην ιστορία του κόσμου. Η απόλυτη μητρική αποδοχή που υπάρχει στο βλέμμα Της, συγκλονίζει και βυθίζει σε κατάνυξη τις καρδιές μας. Είναι ένας βαθύτατος δεσμός με τη Μητέρα του Κυρίου μας, που έχει κάτι το ανείπωτο, το γλυκύτατα ανθρώπινο και συνάμα θεϊκό, ένας άρρηκτος δεσμός από εκείνη την ώρα της Σταύρωσης, που ακούστηκε το «ιδού η μήτηρ σου» στον Ιωάννη. Έκτοτε η Μητέρα του Θεού είναι και δική μας μάνα που μας αγκαλιάζει πάντα με την απέραντη στοργή Της….και γίνεται ένας γλυκύς επιστηριγμός, μία θαλπωρή, μία καλοσύνη που καταλαγιάζει τον όποιο πόνο. Γίνεται Εκείνη που επικαλείσαι μέσα στον σκληρότερο πόνο και τις στιγμές του πιο βουβού σου κλάματος. «Εκείνη» που παρακαλάς να σου φυλάει τους πιο σημαντικούς σου! Σε καθηλώνει αυτή η αγάπη, η υπομονή της, η απίστευτη σιωπή της, ο πόνος στα μάτια και την καρδιά Της, αυτή η αγιότητα που μεταπλάθει την δοκιμασία σε δύναμη κι αντοχή. Σε καμία εικόνα δεν έχουν χυθεί τόσα ατέλειωτα δάκρυα από μάτια θνητών, όσα μπροστά στην Αγία Εικόνα της. Στο πρόσωπο Της μετά τον Τριαδικό Θεό τιμούμε και την κάθε γυναίκα, την κάθε μητέρα, που φέρει στην αγκαλιά της το βρέφος, που είναι η ελπίδα για το μέλλον του κόσμου, γιαυτό και είναι ανεπίτρεπτη η οποιαδήποτε μορφή βίας.
Όμως και φέτος η γιορτή της μας βρίσκει πληγωμένους: οι φωτιές έκαψαν ξανά τη γη μας, οι απώλειες μάτωσαν την ψυχή μας,οι αγωνίες για το αύριο πυκνώνουν σαν σύννεφα χαμηλά. Θρηνούμε, τις ζωές που κόπηκαν άδικα ιδίως τις ψυχές των νέων, που έφυγαν πριν προλάβουν να ζήσουν, αφήνοντας πίσω σιωπές που δεν γεμίζουν ποτέ…Θρηνούμε τα καμένα δέντρα , τα ζώα και τα χαμένα σπίτια…τους κόπους μιας ζωής.
Μέσα σε όλα αυτά, στον παραμικρό φόβο, κίνδυνο, στη μεγάλη λαχτάρα, θεομηνία, συμφορά, ένα κάλεσμα μένει ίδιο στον χρόνο και στον πόνο, αυθόρμητο, για το προσφιλέστερο ιερό οικείο πρόσωπο σαν τη δική μας μάνα: «Παναγία μου, βοήθα».
Κι Εκείνη, όποιο κι αν είναι το Θεοτοκονύμιο που της δίνουμε —…… Σπηλαιώτισσα, Μανδρακίνα, Βλαχερνών, Κουκαμιώτισσα, Κασσοπίτρα, Αντιβουνιώτισσα, Μεγαλομάτα, Μυρτιδιώτισσα, Κυρά των Αγγέλων, Κυρά των Δρόμων, Καρυσκιώτισσα, Πλατυτέρα, Υψηλή Θεοτόκος, Σωτηριώτισσα, Αρκαδινή, της Παλαιοκαστρίτσας, Παντάνασσα, Κυραδικιά, Των Μαμάλων (λόφος Κογεβίνα), Των Μωραΐτικων, Των Κορακάδων, Λαμποβίτισσα, Σπαρμιώτισσα, Ευαγγελίστρια, Παντάνασσα, Μεσοχωρίτισσα, Περιβολιώτισσα, Ελεούσα, ….(Μην ξεχνάμε κι εκείνες τις εκκλησιές της που χάθηκαν στο χρόνο.. Η «Κυροπούλα Πλατυτέρα, η «Κερά της Πλατυτέρας», η Λιμνιώτισσα /ή «της θάλασσας» ή «του αιγιαλού», η Βλαχέραινα /ή «της Σπηλιάς» ή «του Κήπου», η Ευαγγελίστρια / «του Τουρλινού», η Οδηγήτρια / «… και Τεσσαράκοντα Μαρτύρων», η Κονδυλονησιώτισσα, η Νεραντζίχα, η Κασσωπίτρα (όχι η ευδόκιμη γυναικεία Μονή στο Φιγαρέτο), η Ελεούσα και οι δύο καθολικές: η -με επιβίωση του κωδωνοστασίου- Annunziata (Ευαγγελισμού) και η Madonna del Rosario)…..σκύβει και ακούει.
Σήμερα, με σεβασμό και κατάνυξη, καταθέτουμε στη Χάρη Της την ικεσία μας:να σκεπάσει τον τόπο μας με το μαφόρι Της,να σβήσει τις φλόγες που καίνε τη γη και τις καρδιές,να φυλάξει τα σπίτια και τους ανθρώπους μας,να μας διδάξει την τέχνη της ενότητας, της αυτογνωσίας, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας-της πολιτισμικής μνήμης-,της συλλογικής ευθύνης , της αλληλεγγύης αλλά και της κοίμηση των παθών μας.
Με πίστη και βαθιά κατάνυξη, στέλνουμε το δικό μας μήνυμα αγάπης, συμπαράστασης και αλληλεγγύης σε όλους τους συνανθρώπους μας που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές καθώς και σε όλους εκείνους που δοκιμάζονται καθημερινά . Ας ανοίξουμε την πόρτα της καρδιάς μας και ας προσευχηθούμε στην Παναγιά που έχουμε κλεισμένη σα «σε ξωκλήσι αλαργινό», για να δίνει υγεία, ελπίδα, δύναμη και αντοχή στην ψυχή όλων μας, για να ανταπεξέλθουμε στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.. Ας αναθέσουμε με εμπιστοσύνη σε Εκείνη «των λυπηρών τας επαγωγάς» που μας πληγώνουν, για να απλωθεί σα βάλσαμο στα κατάβαθά μας η πλησμονή του ελέους Της”. Χρόνια Πολλά στις εορτάζουσες, στους εορτάζοντες καθώς και σε όλον τον κόσμο με αδιασάλευτη υγεία και δύναμη.