ΛΑΣΥ: Άλυτα τα προβλήματα ύδρευσης και λειτουργίας του βιολογικού Ζακύνθου

Θέμα της ΛΑΣΥ Ιονίων ενόψει του Περιφερειακού της Ζακύνθου.

ΘΕΜΑ Ε.Η.Δ. προς συζήτηση στο προσεχές Π.Σ

ΑΛΥΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΖΑΚΥΝΘΟ

Η διαρροή λυμάτων στην περιοχή Πλάνος στην Ζάκυνθο μας υπενθυμίζει ότι παρά τα μεγάλα λόγια, τις υποσχέσεις, τις χρηματοδοτήσεις που υποσχέθηκαν την ίδια περίπου περσινή χρονική περίοδο, με τα λύματα να φτάνουν στο ποτάμι του Αγ. Χαραλάμπη το πρόβλημα του Βιολογικού παραμένει άλυτο, γιατί άλυτες παραμένουν οι αιτίες. Παραμένει η ανεπάρκεια των εγκαταστάσεων στον βιολογικό του νησιού, με την ΔΕΥΑΖ να δυσκολεύεται να συγκρατήσει και να επεξεργαστεί τα λύματα λόγω της τεράστιας πίεσης που δέχεται η εγκατάσταση ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο, καμία ενίσχυση με το αναγκαίο και εξειδικευμένο προσωπικό, καμία παρέμβαση στην ασυδοσία των ξενοδοχειακών ομίλων κ.α.
Αντίστοιχα η κατάσταση με τη χρόνια απαξίωση της συντήρησης-ανανέωσης του Δικτύου Ύδρευσης, την ανυπαρξία έργων υποδομής για τη διαχείριση των υδάτων από το κράτος και την Τοπική Διοίκηση, η κενού περιεχομένου κήρυξη σε Έκτακτη Ανάγκη δεν γεννά καμία αισιοδοξία και για την φετινή περίοδο.
Η αντίφαση βαθαίνει. Από τη μια τα έσοδα από τον τουρισμό σπάνε ρεκόρ και από την άλλη στην Ζάκυνθο ντεπόζιτα και κανένα ουσιαστικό έργο υποδομής.
Στο ίδιο έργο θεατές ακόμα μια χρονιά σε όλα τα νησιά.
Πολύωρες είναι οι διακοπές νερού, συχνή η χαμηλή πίεση, οι προειδοποιήσεις για περιορισμό στην ύδρευση και την άρδευση. Αντίθετα, με το μανδύα της προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος, αυξάνεται συνεχώς η τιμή του νερού, προστίθενται νέα χαράτσια όπως το Περιβαλλοντικό Τέλος, υιοθετώντας τη λογική “ό,τι πληρώνεις έχεις” ακόμη και για το νερό, ιδιωτικοποιούνται υπηρεσίες. Δημότες και επαγγελματίες αναγκάζονται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη είτε για αγορά εμφιαλωμένων νερών, με τους αντίστοιχους ομίλους να θησαυρίζουν, είτε για την πολυδάπανη εγκατάσταση δεξαμενών ή την εξασφάλιση υδροφόρων.
Πάνω σε ένα απαρχαιωμένο κι ασυντήρητο Δίκτυο Ύδρευσης και Αποχέτευσης, που αδυνατεί να ανταποκριθεί, ενώ ο εκσυγχρονισμός του, η δημιουργία ταμιευτήρων και άλλων μέτρων για την εξασφάλιση της υδροδότησης καρκινοβατούν για δεκαετίες, φιγουράρει ως λύση η αφαλάτωση, στο δρόμο προς την πλήρη ιδιωτικοποίηση με το επιχείρημα της «ολιστικής αντιμετώπισης», με τους επιχειρηματικούς ομίλους να ξεκοκαλίζουν το Ταμείο Ανάκαμψης και τα άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία και το λαό να ξαναπληρώνει ακριβά ένα κοινωνικό αγαθό όπως το νερό.
Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της αντιμετώπισης του νερού ως εμπόρευμα από την Ε.Ε., τις κυβερνήσεις και την τοπική διοίκηση. Εργαλείο αποτελεί η Οδηγία-Πλαίσιο για το νερό, που θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης νερού σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της προσφοράς σε κάθε υδατικό διαμέρισμα. Εκεί βρίσκεται η αιτία για την απαξίωση της αναγκαιότητας πραγματοποίησης τεχνικών έργων και πολιτικών εμπλουτισμού των υπόγειων και επίγειων υδροφορέων.
Ο λαός της Ζακύνθου είναι εξοργισμένος και το θύμα όλων αυτών των πολιτικών που υλοποιούν κυβέρνηση, Δημοτική Αρχή Ζακύνθου και Περιφερειακή Αρχή, στα πλαίσια των κατευθύνσεων της Ε.Ε. και των ιεραρχήσεων των επιχειρηματικών ομίλων και της κερδοφορίας τους.
Οι ευθύνες Κυβερνήσεων και Τοπικών Αρχών είναι τεράστιες και διαχρονικές απέναντι στο λαό της Ζακύνθου, για το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό ώστε ο λαός της Ζακύνθου να έχει άφθονο, πόσιμο ασφαλές νερό και φθηνό.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Νίκος Γκισγκίνης, Αλεξάνδρα Μπαλού, Παναγιώτης Σοφός