Δρυ: «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»

Ανακοίνωση της παράταξης Μένουμε Ιόνιο, για το θέμα της γέφυρας της Λευκάδας.

Αναλυτικά:

Εδώ και μία ολόκληρη εβδομάδα, με απόφαση του Λιμεναρχείου, η πλωτή γέφυρα που ενώνει τη Λευκάδα με την Αιτωλοακαρνανία παραμένει εν μέρη εκτός λειτουργίας – για δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο. Λόγω μιας αλληλουχίας λαθών και παραλείψεων, έληξε το πιστοποιητικό λειτουργίας, το οποίο είχε ήδη παραταθεί κατ’ εξαίρεση για έναν χρόνο (έως τις 13/07/2025), ενώ ο απαραίτητος δεξαμενισμός όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκε, αλλά δεν έχει καν ξεκινήσει, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα κατοίκων, επισκεπτών και επαγγελματιών, εν μέσω τουριστικής περιόδου.

Η απόφαση αυτή – όσο αναγκαία κι αν ήταν για λόγους ασφάλειας ή τεχνικής φύσεως – ανέδειξε με τον πλέον δραματικό τρόπο την παντελή έλλειψη επικοινωνίας, πρόβλεψης, σχεδιασμού και την ασφυξία της γραφειοκρατίας, που καθηλώνει διαχρονικά το ελληνικό Δημόσιο:
• Η Κυβέρνηση, στην οποία υπάγεται η γέφυρα μέσω του Υπουργείου Υποδομών, εμπλέκει από πέρυσι και το Υπουργείο Ναυτιλίας, ενώ την «δοτή» ευθύνη για τη συντήρηση έχει ήδη η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Ένας γραφειοκρατικός γόρδιος δεσμός που θα ήταν πιο εύκολο να λυθεί παρά να τον συντηρούν.
• Το Υπουργείο Υποδομών, με έναν νόμο και ένα άρθρο, «ξεφορτώθηκε» την αρμοδιότητα συντήρησης, μεταβιβάζοντάς την στην Περιφέρεια, αναθέτοντάς της και τα λειτουργικά έξοδα. Το κονδύλι των 2.500.000 € που προοριζόταν αρχικά για τη συντήρηση, αναθεωρήθηκε από τη νέα Περιφερειακή Αρχή στα 1.180.000 €, ως υπερεκτιμημένο. Η χρηματοδότηση εγκρίθηκε από το Υπουργείο τον Ιανουάριο του 2025, όταν η συντήρηση όφειλε να έχει ήδη ολοκληρωθεί από τον Ιούλιο του 2024(!). Εκτός τόπου και χρόνου, λοιπόν, και το Υπουργείο.
• Η Περιφερειακή Αρχή Ιονίων Νήσων, η οποία ναι μεν ορθά αναθεώρησε το κόστος του έργου (αν πράγματι ήταν υπερκοστολογημένο), αγνόησε όμως τον παράγοντα χρόνου, καθώς είχε στη διάθεσή της μόλις 7 μήνες. Επιπλέον, δεν προέβλεψε την αντίδραση εργολάβων, που έχοντας συνηθίσει σε «παχυλές» αμοιβές, σαμποτάρισαν τον διαγωνισμό, μη συμμετέχοντας καν, γεγονός που προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερες καθυστερήσεις μέσα στη γνωστή δαιδαλώδη γραφειοκρατική διαδικασία. Η Περιφερειακή Αρχή όφειλε να έχει μεριμνήσει για εναλλακτικό σχέδιο (plan B) για τη βασική πύλη εισόδου-εξόδου της Λευκάδας. Η απουσία ενός τέτοιου σχεδίου δεν είναι απλώς αδικαιολόγητη – είναι επικίνδυνη. (Να σημειωθεί εδώ ότι η παράταξη «Μένουμε Ιόνιο» ήδη από τον Μάιο 2024 είχε καταθέσει επερώτηση, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την ανάγκη έγκαιρου και ορθού προγραμματισμού.)

Αναρωτιόμαστε λοιπόν:
Μήπως οι «λεονταρισμοί» για μείωση κόστους, όσο καλοπροαίρετοι κι αν ήταν, τελικά αποδειχθούν πιο δαπανηροί; Αν ξεκινήσει ένας νέος γραφειοκρατικός κυκεώνας με ενστάσεις ή απόρριψη του προσυμβατικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο, στο τέλος η Περιφέρεια μπορεί να κληθεί να χρηματοδοτήσει από ίδιους πόρους τη λειτουργία εναλλακτικής λύσης, όπως ferry boat, για την κάλυψη της μετακίνησης — με απρόβλεπτο κόστος και απώλειες για την τοπική οικονομία.

Μία εβδομάδα μετά τη λήξη του πιστοποιητικού της γέφυρας, κανένα επίσημο χρονοδιάγραμμα και καμία υπεύθυνη ενημέρωση δεν έχει δοθεί στους πολίτες. Το μόνο που έχει ανακοινωθεί είναι δελτία τύπου που αναζητούν υπαιτίους, χωρίς να απαντούν στο ουσιώδες ερώτημα: πότε και πώς θα αποκατασταθεί η λειτουργία της γέφυρας;

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι επιτακτική ανάγκη:
1. Η Περιφερειακή Αρχή να αναλάβει τις ευθύνες της. Όχι γενικά και αόριστα, αλλά με πράξεις, διαφάνεια και ενημέρωση.
2. Να ανακοινωθεί άμεσα ρεαλιστικό και δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα, όχι μόνο για την αποκατάσταση της λειτουργίας της γέφυρας, αλλά και για την κάλυψη των αναγκών μετακίνησης στο ενδιάμεσο.
3. Να δρομολογηθεί άμεσα προσωρινή λύση, έστω με πλωτά μέσα ή ferry, για την απρόσκοπτη μετακίνηση κατοίκων, τουριστών και αλιευτικών σκαφών.
4. Να επαναξιολογηθεί συνολικά η διαχείριση της γέφυρας, με στόχο την εξασφάλιση σταθερής και επαρκώς χρηματοδοτούμενης λειτουργίας της — γιατί δεν μπορεί όταν κρίνεται απαραίτητο να παίζεται κορώνα-γράμματα η σύνδεση ενός ολόκληρου νησιού.

Η γέφυρα της Λευκάδας δεν είναι ένα απλό έργο υποδομής. Είναι η βασική αρτηρία του νησιού — η σύνδεση με τη στεριά, με την οικονομική ζωή, με την υγειονομική ασφάλεια, με το τουριστικό του μέλλον. Χωρίς αυτήν, η Λευκάδα δεν λειτουργεί. Και η κοινωνία της δεν αντέχει άλλο τον εμπαιγμό, την αδράνεια και την έλλειψη σχεδίου. Ο χρόνος τελείωσε. Τώρα χρειάζονται λύσεις.