Αλεξάκης: Το Δικαίωμα του Εκλέγεσθαι και η Ευθύνη της Αυτογνωσίας

Κείμενο του επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Νέα Αρχή για την Νότια Κέρκυρα».

Αναλυτικά:
Σε κάθε Δημοκρατική κοινωνία, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα του πολιτεύματος. Δεν είναι απλώς μια νομική ή πολιτική δυνατότητα, είναι η δυνατότητα κάθε πολίτη να θέσει τον εαυτό του στην κρίση των συνδημοτών του και να διεκδικήσει έναν ρόλο εκπροσώπησης ή διοίκησης. Ωστόσο, μαζί με αυτό το δικαίωμα, αναδύεται και μια βαθιά, εσωτερική ευθύνη απέναντι στο σύνολο όσο και στον εαυτό μας: η ευθύνη της αυτογνωσίας.
Το εκλέγεσθαι δεν είναι προνόμιο, είναι καθήκον. Όποιος επιθυμεί να σταθεί μπροστά στους συνδημότες του ως υποψήφιος, οφείλει πρώτα να εξετάσει με ειλικρίνεια τις δυνατότητές του, τις γνώσεις του, την ηθική του συγκρότηση και την ικανότητά του να υπηρετήσει το κοινό καλό. Η πολιτική ζωή απαιτεί ήθος, ακεραιότητα, συνέπεια και επίγνωση των ορίων μας.
Η αυτογνωσία είναι η ικανότητα να κατανοούμε τις αδυναμίες μας, τα πάθη μας, αλλά και τις δυνάμεις μας. Είναι η προϋπόθεση για υπεύθυνη ηγεσία. Χωρίς αυτογνωσία, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι κινδυνεύει να μετατραπεί σε όχημα προσωπικής ματαιοδοξίας ή ιδιοτέλειας. Η επιθυμία για εξουσία δεν αρκεί. Χρειάζεται επίγνωση των απαιτήσεων του ρόλου, των συνεπειών των αποφάσεων και των περιορισμών που επιβάλλει η ευθύνη της ηγεσίας. Η αυτογνωσία λειτουργεί ως φίλτρο και ως πυξίδα. Φίλτρο, γιατί συγκρατεί την έπαρση και αποτρέπει την επιπόλαιη διεκδίκηση θέσεων που ξεπερνούν τις πραγματικές μας ικανότητες. Και πυξίδα, γιατί βοηθά στον προσδιορισμό εκείνων των πεδίων όπου μπορούμε να προσφέρουμε ουσιαστικά και με συνέπεια.
Στη σημερινή εποχή, όπου ο λαϊκισμός συχνά υποκαθιστά την ειλικρίνεια και η εικόνα υπερκαλύπτει την ουσία, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι πρέπει να επανανοηματοδοτηθεί. Αν η ψήφος είναι έκφραση εμπιστοσύνης, τότε το να θέτει κάποιος υποψηφιότητα χωρίς αυτογνωσία, είναι μια πράξη επικίνδυνης επιπολαιότητας. Αντίθετα, όταν συνδυάζεται το δικαίωμα του εκλέγεσθαι με την εσωτερική ετοιμότητα, τότε η πολιτική μετατρέπεται σε προσφορά και όχι σε αυτοπροβολή.
Σε μια υγιή δημοκρατία, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι πρέπει να συμβαδίζει με την εσωτερική ωριμότητα και την ειλικρινή αποτίμηση του εαυτού. Μόνο τότε η ανάληψη αξιώματος γίνεται πράξη ευθύνης και όχι αυτοπροβολής. Και μόνο τότε η εμπιστοσύνη των πολιτών ανταμείβεται με αποτελεσματική και έντιμη διακυβέρνηση.