Κυριακή των Απόκρεω στην Κέρκυρα

Την Κυριακή των Απόκρεω ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, επισκέφτηκε την κωμόπολη της Κασσιόπης στη Βόρεια Κέρκυρα. Συγκεκριμένα, λειτούργησε και ομίλησε στην ενορία Υπεραγίας Θεοτόκου Κασσωπίτρας. Η εν λόγω ενορία ήτο κατά το παρελθόν η ιστορική Ιερά Μονή όπου συντελέσθηκε η θαυματουργική επέμβαση της Υπεραγίας Θεοτόκου κατά την οποία ομματώθηκε ο τυφλός Στέφανος. Την ενορία διαποιμαίνει με κατά Θεόν ζήλο και αγάπη ο Πρωτ. Ιωάννης Σαλβάνος, ο οποίος είναι και Αρχιερατικός Επίτροπος της περιοχής.
Ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα, το οποίο κατέκλυσε τον Ιερό Ναό, έλαβε αφορμή από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή της Δευτέρας Παρουσίας. Κατά την ομιλία του είπε ότι η εν λόγω περικοπή ελέχθηκε από τον Κύριό μας, όχι για να προκαλέσει φόβο στους ανθρώπους, αλλά επεδίωκε να ξεδιπλώσει την πραγματικότητα από την παρούσα ζωή σε αυτή της αιωνιότητος. Ιδιαίτερα, κατά την ημέρα εκείνη όπου θα γίνει η συντέλεια της παρούσης δημιουργίας ώστε να εκλείψει πλέον η ανομία και η ανταρσία των ανθρώπων κατά του Θεού. Αυτήν τη στάση του ανθρώπου, την προκάλεσε η προσχώρησή του στην επιρροή του διαβόλου. Πλέον, στην καινή δημιουργία η οποία είναι ητοιμασμένη για την οντολογική ζωή της ανθρωπότητος, ο Κύριός μας ομιλεί περί της επιλογής των ανθρώπων οι οποίοι θα γίνουν μέτοχοι της επουρανίου βασιλείας του Θεού.
Όμως, για την κρίση αυτή, δε θα χρησιμοποιηθούν ανθρώπινα μέτρα, όπως χρησιμοποιούνται οι ανθρώπινοι νόμοι και τα ανθρώπινα δικαστήρια. Τα πράγματα θα είναι πολύ πιο απλά. Έτσι, γεννάται ένα ερώτημα. Πώς θα κρίνει ο Θεός την ανθρωπότητα; Η απάντηση από τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι έχουν εμβαθύνει στο ζήτημα αυτό, είναι πως ο Θεός θα μάς κρίνει θεϊκά. Με τη δικαιοσύνη Του. Με το μέτρο της αγάπης και με το μέτρο της ελευθερίας. Τι είναι δικαιοσύνη για το Θεό; Δικαιοσύνη είναι ο ποταμός του ελέους Του. Δικαιοσύνη είναι η άκτιστη χάρις δια της οποίας οι άνθρωποι όταν γίνουν μέτοχοι, τότε μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει αυτή η δικαιοσύνη του Θεού. Αυτή όλη η πράξη, οι Πατέρες της Εκκλησίας μάς περιγράφουν ότι θα είναι όχι εν χρόνω, αλλά άχρονος. Δεν υπολογίζεται ο χρόνος της Κρίσεως. Ο καθένας θα λάβει τη θέση του χωρίς να έχει μάρτυρες οι οποίοι θα τον κατακρίνουν ή θα τον υπερασπίζονται. Δε θα χρειαστεί να επικαλεστεί ο καθένας μας βοηθόν σε αυτήν την κρίση του Θεού. Ένα πολύ όμορφο κατανυκτικό τροπάριο του Τριωδίου λέγει το εξής, «Ἐπὶ τῆς δίκης τῆς φοβερᾶς», δηλαδή όταν θα φθάσουμε σε αυτό το δικαστήριο, «ἄνευ κατηγόρων ἐλέγχομαι, ἄνευ μαρτύρων κατακρίνομαι·». Επομένως, δε χρειάζονται μάρτυρες να μάς κατηγορήσουν, ούτε εισαγγελείς για να μάς δικάσουν. Αυτό διότι: «αἱ γὰρ βίβλοι τοῦ συνειδότος ἀναπτύσσονται». Ανοίγει το βιβλίο της συνειδήσεώς μας, αυτό το οποίο το έθεσε ο ίδιος ο Θεός με τη δημιουργία στον έσω άνθρωπο και που αυτή η συνείδηση είναι ελευθέρα πάντοτε και προ αυτής της Κρίσεως της Δευτέρας Παρουσίας, να μάς υπενθυμίζει πράξεις, σκέψεις, επιθυμίες, είτε θετικές, είτε αρνητικές. Αυτό διότι, σε αυτό το βιβλίο είναι τα έργα μας κρυμμένα και τότε αναγκαστικά θα αποκαλυφθούν, «τὰ ἔργα τὰ κεκρυμμένα ἀνακαλύπτονται». Αυτή λοιπόν είναι η συνείδηση που μας λέγει ο Απόστολος Παύλος. Δηλαδή, ότι κατά την ώρα της Κρίσεως θα υπάρχουν οι λογισμοί και οι πράξεις οι εξ’ αντιθέτου οι οποίες θα αντιπαρατίθενται. Οι μεν αρνητικοί λογισμοί και πράξεις θα μας κατακρίνουν. Οι δε θετικές θα μας υπερασπίζονται. Όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος θα αλληλοκατηγορούνται. Έτσι, όπως αναφέρουν οι όμορφοι ύμνοι της Εκκλησίας μας που αναφέρονται στην Κυριακή των Απόκρεω πριν με καταδικάσεις Κύριε, «φεῖσαί μου ὁ Θεός, καὶ ἐλέησόν με», συγχώρησέ με.
Η δικαιοσύνη του Θεού όπως λέγει και η έκτη ευχή της ακολουθίας του Ιερού Ευχελαίου «ὡς ἡ μεγαλωσύνη σου, οὕτω καὶ τὸ ἔλεος σου». Πόσο είναι η μεγαλωσύνη του Θεού; Είναι απροσμέτρητη. Και πόσο είναι το έλεος του Θεού; Ατελείωτο. Η δικαιοσύνη του Θεού είναι το έλεός Του. Η αγάπη Του και η μεγαλωσύνη του. Θα μας κρίνει με το μέτρο της αγάπης και ο Θεός κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη είναι αγάπη. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μας λέγει ότι ο Θεός κατά τη δημιουργία του έθεσε εσωτερικά στον καθένα μας τεμάχιον αγάπης, δηλαδή ένα μικρό μέρος της θεότητός Του. Αυτό, απαιτεί, σύμφωνα και με την παραβολή των ταλάντων να το διπλασιάσουμε και να την πολλαπλασιάσουμε αυτή τη θεϊκή δωρεά εντός μας. Επομένως, τι ζητάει ο Θεός; Αυτό το οποίο έκανε για εμάς, να θυσιαστεί από αγάπη υπέρ ημών, ζητάει και εμείς να θυσιαστούμε από την αγάπη την οποία μας έθεσε ο ίδιος μέσα μας και για το Θεό και για το συνάνθρωπο. Η θυσία μας για το Θεό είναι η οικείωσις των εντολών του και κατ’ επέκταση της θείας χάριτός Του. Η αγάπη για τον συνάνθρωπο είναι η παραίτησις από το εγώ και το συμφέρον μας και η θυσία για τον αδελφό μας.
Τρίτον, θα μας κρίνει με την ελευθερία την οποία μάς χάρισε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από την ελευθερία του Θεού να την ζούμε και εμείς. Δε μας εξανάγκασε σε τίποτα. Ελεύθερα Τον εγκαταλείπουμε και ελεύθερα επιστρέφουμε. Ας θυμηθούμε την παραβολή του Ασώτου που δε διαμαρτυρήθηκε ο πατέρας στην ελεύθερη αποστασία του υιού. Αλλά και στην ελεύθερη επιστροφή δεν τού έθεσε κανόνες. Απεναντίας, έθυσε το μόσχο το σιτευτό. Επομένως, εμείς, από μόνοι μας, ελεύθερα θα επιλέξουμε τη θέση μας κατά την Ημέρα της Κρίσεως. Θα την επιλέξουμε με εκείνους που ταιριάζουμε. Είτε με τα αρνία, είτε με τα ερίφια. Ελευθέρως επομένως θα κατατάξουμε τον εαυτό μας. Όπως και στην παρούσα ζωή. Ουδείς εξαναγκάζεται να γίνει μέτοχος του Σώματος του Χριστού μας και μέλος της Εκκλησίας. Ελεύθερος επιλέγει εκείνος ο οποίος επιθυμεί τη ζωή της ηδονής, τη ζωή της φιλοδοξίας, τη ζωή της αποστασίας.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στο εκκλησίασμα να έχουμε αγαθή συνείδηση, αγάπη για το Θεό και το συνάνθρωπο και ελεύθερη επιλογή στην πορεία μας την επίγεια, η οποία θα μας οδηγήσει στη ζωή τη ελευθερία της αιωνιότητος. Ομοίως, έδωσε παραινέσεις και ευχές για την επερχόμενη Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.