Όπου και να κοιτάξεις γύρω σου η κυβερνητική πολιτική και οι επιλογές της σε πληγώνουν

O εκτραχηλισμός από την πολιτική ηθική οδηγεί την κυβέρνηση σε θλιβερά τεχνάσματα που προσβάλλουν τη δημοκρατική συνείδηση των πολιτών και έχουν μοναδικό σκοπό τη δική της διάσωση και την πλήρη αθώωση των πολιτικών, οι οποίοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί του πρωτοφανούς κακουργημα-τικού σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ. Έτσι, η κυβέρνηση ντύνεται υποκριτικά τον μανδύα της εντιμότητας και κάνει εξεταστική επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ από το 1998 και εντεύθεν, για να κερδίσει χρόνο, όταν είναι γνωστό ότι τα πρώτα χρήματα που διένειμε ο ΟΠΕΚΕΠΕ ήταν από το 2005 και μετά!

Δυστυχώς το πρόβλημα δεν είναι η κυβέρνηση. Είμαστε όλοι εμείς οι πολίτες που ανεχόμαστε αυτόν τον πολιτικό ηθικό ξεπεσμό-εξευτελισμό, γιατί ως φαίνεται σιγά αλλά σταθερά, μας μπόλιασαν με το μικρόβιο της ανοχής στον έκνομο πολιτικό και κυβερνητικό βίο με τη μέθοδο του Μιθριδάτη. Είναι επίσης λυπηρό ότι πολλοί διερωτώνται αν υπάρχει κάτι καλύτερο. Με άλλα λόγια διερωτώνται αν η χώρα μας αξίζει κάτι καλύτερο. Είναι αυτοί ακριβώς που συντηρούν την πολιτική δυσωδία που αναδύεται από τα σκάνδαλα και στερούν από τη χώρα μας αυτό που της αξίζει και αυτό που αξίζουμε όλοι εμείς, μην αφήνοντάς την να ξεφύγει από τη μιζέρια, την οπισθοδρόμηση αλλά και την οικονομική δυσπραγία των περισσότερων συμπολιτών μας.

Σύμφωνα με τη Eurostat, το 46% των Ελλήνων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν διακοπές, ενώ θεωρούνται τυχεροί αυτοί που μπορούν και πάνε στα χωριά τους ή να φιλοξενηθούν σε φιλικά τους σπίτια. Και φυσικά τι διακοπές να κάνουν, όταν το 65,62% δηλώνει εισόδημα κάτω των δέκα χιλιάδων ευρώ;

Όσο για την παραγωγική ικανότητα της χώρας, αυτή ισούται με το 54% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Εξ άλλου, αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών τα τελευταία 2 χρόνια είναι 15.1 δις, παρά το γεγονός ότι οι τουριστικές υπηρεσίες έχουν προσφέρει 21.6 δις! Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα, παραγωγική ικανότητα στο ναδίρ. Το πιστοποιεί και η Τράπεζα της Ελλάδας που ανακοίνωσε ότι το 2024 οι επενδύσεις στη χώρα ήταν 6 δις ευρώ. Το 60% όμως αυτών των επενδύσεων ήταν για αγορά κατοικιών και μόνο το 27% πήγε σε παραγωγικές επενδύσεις! Το πιστοποιεί επίσης και μια έρευνα της Ernst & Young, σύμφωνα με την οποία οι επενδυτές κατατάσσουν την Ελλάδα ως τη χώρα που έχει για αυτούς το χαμηλότερο ενδιαφέρον μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών χωρών. (Ως φαίνεται η κυβέρνηση μπερδεύει τελείως την πραγματικότητα με τις φαντασιώσεις της).

Εν τω μεταξύ, οι οφειλές στο συνταξιοδοτικό ταμείο ξεπέρασαν τα 50 δις και η συμμετοχή του κράτους στις πληρωμές των συντάξεων είναι 50%. Αν λάβει κάνεις υπόψη του τον γερασμένο πληθυσμό και την υπογεννητικότητα, το συνταξιοδοτικό αργά ή γρήγορα θα πνίξει τη χώρα, και μόνο η εθελοτυφλούσα κυβέρνηση δεν το βλέπει. Αλλά να μου πεις, ποιος ενδιαφέρεται για τις επόμενες γενεές… πάντα προηγούνται οι επόμενες εκλογές!

Έχουμε βέβαια και τον υπουργό οικονομικών που πανηγυρίζει για τη μείωση της προμήθειας των τραπεζών μέσω διατραπεζικών συναλλαγών που κάνουν οι πολίτες από τα ΑΤΜ, τη στιγμή που οι τράπεζες έχουν αναβαλλόμενους φόρους πάνω από δώδεκα δις ευρώ, τα οποία είναι άτοκα δάνεια των φορολογούμενων πολιτών προς τις τράπεζες. Συγχρόνως, υπουργός οικονομικών και τράπεζες, χωρίς την παραμικρή αιδώ, εμπαίζουν τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο. Ήταν οι τράπεζες που έπεισαν ακόμη και γιδοβοσκούς να δανειστούν σε ελβετικό φράγκο και ενώ πολλοί εξ αυτών έχουν πληρώσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, σήμερα χρωστούν περισσότερα απ’ όσα δανείστηκαν! Ντροπή σας! Κυβέρνηση και τράπεζες, σταματήστε τους εμπαιγμούς. Και είναι αδιανόητο αλλά και εκ του πονηρού, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος με το κύρος που διαθέτει, να μην επεμβαίνει ώστε να σταματήσει ο εμπαιγμός των δανειοληπτών. Ούτε το κράτος, ούτε η τράπεζα της Ελλάδος διέσωσαν τις τράπεζες. Οι φορολογούμενοι πολίτες τις διέσωσαν. Και σήμερα η πλεονεξία των τραπεζών δεν τις αφήνει να δουν ότι αν τους βοηθήσουν θα κερδίσουν αμφότεροι. Τράπεζες και πολίτες.

Όσον αφορά την εξωτερική μας πολιτική, σκέτη απελπισία. Απέναντι στον Ράμα, στον Ερντογάν, στον Χαφτάρ, στον Σίσι και άλλες “προσωπικότητες”, βάζουμε ποιον; Τον κύριο Γεραπετρίτη, ο οποίος σείει την αγιαστούρα και τον σταυρό του διεθνούς δίκαιου λες και είναι εξορκιστής δαιμόνων και όχι υπουργός εξωτερικών. Είναι άξιο απορίας πώς κάποιοι άνθρωποι αναλαμβάνουν ύψιστης εθνικής σημασίας θεσμικά καθήκοντα, ενώ εμφανέστατα είναι ολίγιστοι. Φυσικά άλλοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί…Και είναι κρίμα που σε ένα τόσο δύσκολο διεθνές περιβάλλον, έχουμε έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας που όχι μόνο στερείται διεθνών προσβάσεων και διεθνούς κύρους, αλλά ως φαίνεται δεν είναι καν σε θέση να δώσει κάποιες συμβουλές στην κυβέρνηση, η οποία περιορίζεται σε μία μίζερη διαχείριση της καθημερινότητας, με παντελή έλλειψη δημιουργικής φαντασίας και ικανότητας να ωθήσει τη χώρα μπροστά. Δυστυχώς, όπου και να κοιτάξεις γύρω σου η πολιτική της κυβέρνησης και οι επιλογές της σε πληγώνουν.

Σημείωση

Ο κύριος Λοβέρδος δήλωσε ότι θα επιστρέψει δριμύτερος στην πολιτική τον Σεπτέμβριο και θα συνεργαστεί μάλιστα με μεγάλο κόμμα. Αν υπαινίσσεται τη ΝΔ, ένα μόνο έχω να πω στον Κυριάκο Μητσοτάκη: Οι ερχομοί ή οι αποχω-ρήσεις τέτοιων “προσωπικοτήτων” από τη ΝΔ, την καθιστούν κάτι που μοιάζει με… τρύπα. Γιατί ως γνωστόν, στην τρύπα όταν προσθέτεις σαβούρα, αυτή μικραίνει, αλλά όταν της αφαιρείς, μεγαλώνει. Για σκεφτείτε, Σαμαράς και ίσως Κώστας Καραμανλής εκτός ΝΔ και Λοβέρδος εντός! Αυτό δεν λέγεται ΝΔ, αλλά ιδεολογικός ακταρμάς. Είναι επίσης καλό να γνωρίζουν κάποιοι, ότι η αλαζονεία δεν υποκαθιστά την έλλειψη ηγετικών προσόντων! Πάντως πρωθυπουργός που να έχει κάνει εχθρούς, αντί για συμβούλους, τέσσερεις εν ζωή πρώην πρωθυπουργούς της χώρας δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν. Ε, αυτό να του πιστωθεί! Έχω μία απορία. Γιατί δεν αλλάζει την ταμπέλα από το “μαγαζί”;