ΣΕΠΕ: Εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με αυτά των μονίμων

“Εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με αυτά των μονίμων – Απαράδεκτες συνθήκες στην αναρρωτική άδεια και στις άδειες που συνδέονται με τη μητρότητα και την οικογένεια” λέει ο ΣΕΠΕ Κέρκυρας.

Αναλυτικά:

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία και καταγγελία του για τις συνεχιζόμενες, απαράδεκτες διακρίσεις στα εργασιακά δικαιώματα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε σχέση με τους μόνιμους συναδέλφους τους. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας, βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας και άνισης μεταχείρισης, ιδιαίτερα όσον αφορά το δικαίωμα στην άδεια.

Είναι αδιανόητο εν έτει 2025 οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί να μην έχουν τα ίδια δικαιώματα σε βασικές άδειες, όπως η αναρρωτική άδεια, με τους μόνιμους συναδέλφους τους. Αυτή η διάκριση δεν είναι απλώς άδικη, αλλά θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών, επηρεάζοντας παράλληλα αρνητικά την ομαλή λειτουργία των σχολείων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των εξωφρενικών συνεπειών αυτής της άνισης μεταχείρισης αποτελεί η πρόσφατη περίπτωση αναπληρώτριας εκπαιδευτικού, μέλους του Σωματείου μας, η οποία, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας και αφού έλαβε αναρρωτική άδεια, έλαβε ως αποζημίωση το ευτελές ποσό των μόλις 175 ευρώ για μισό μήνα! Ένα ποσό που σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί ούτε καν για την κάλυψη των στοιχειωδών εξόδων νοσηλείας και φαρμακευτικής αγωγής. Είναι εξοργιστικό και απαράδεκτο ένας εργαζόμενος, ο οποίος προσφέρει με αφοσίωση τις υπηρεσίες του στην εκπαίδευση, να βρίσκεται σε τέτοια οικονομική δυσχέρεια! Αυτό το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Αναδεικνύει με τον πλέον τραγικό τρόπο τις συνέπειες της εργασιακής ανασφάλειας και της έλλειψης ισότιμων δικαιωμάτων. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί αναγκάζονται είτε να εργάζονται ενώ είναι άρρωστοι, θέτοντας σε κίνδυνο τη δική τους υγεία αλλά και την υγεία μαθητών και συναδέλφων, είτε να λαμβάνουν άδεια με τον φόβο της πενιχρής ή και μηδενικής αποζημίωσης, αδυνατώντας να καλύψουν ακόμη και τις βασικές τους ανάγκες.

Πέρα από την αναρρωτική άδεια, οι διακρίσεις επεκτείνονται και σε άδειες ζωτικής σημασίας που συνδέονται άμεσα με τη δημιουργία και την ανατροφή οικογένειας. Είναι αδιανόητο να μην χορηγείται με πλήρεις αποδοχές η άδεια επαπειλούμενης κύησης στις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια την εγκυμοσύνη και αναγκάζοντας τις συναδέλφους να επιλέξουν μεταξύ της υγείας τους και της εργασίας τους. Συγκεκριμένα, οι αναπληρώτριες σε κύηση στην περίπτωση επαπειλούμενης κύησης δεν δικαιούνται άδεια μεγαλύτερη των 20 ημερών, για να μπορέσουν να γεννήσουν με ασφάλεια, χωρίς να κινδυνεύσουν οι ίδιες ή τα παιδιά τους. Αντίθετα, οδηγούνται είτε σε άδειες χωρίς αποδοχές αρά πιθανά και χωρίς ασφάλιση, είτε αναγκαστικά στην εργασία τους με κίνδυνο να χάσουν το μωρό, είτε παραιτούνται. Μια εκπαιδευτικός που απειλείται η εγκυμοσύνη της δεν μπορεί να είναι λειτουργική, άρα και οι μαθητές κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή και δεν έχουν τον εκπαιδευτικό που δικαιούνται. Συνεπώς η επαπειλούμενη κύηση δεν είναι μόνο για την ίδια την εργαζόμενη μια τεράστια δυσκολία αλλά και για τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο σε περίπτωση αδιαθεσίας της δασκάλας, νηπιαγωγού ή ΕΕΠ-ΕΒΠ αναπληρώτριας.

Αντίστοιχα, η περιορισμένη σε διάρκεια και οι όροι χορήγησης της άδειας ανατροφής για τους αναπληρωτές συνιστά κατάφορη αδικία και υπονομεύει την προσπάθεια των νέων γονέων να συνδυάσουν την οικογενειακή ζωή με την επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Επιπλέον, για να θεωρούνται επιλέξιμες για το επίδομα μητρότητας (κύησης και λοχείας) πρέπει να έχουν τουλάχιστον 200 ένσημα τα τελευταία 2 χρόνια που προηγούνται της πιθανής ημερομηνίας τοκετού.

Επιπλέον, σε μια εποχή που η επιστήμη προσφέρει λύσεις σε ζητήματα υπογονιμότητας, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί δεν έχουν πλήρη και ισότιμη πρόσβαση σε άδειες που σχετίζονται με την Υποβολή σε Μεθόδους Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Αυτό αποτελεί τροχοπέδη για εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη αντιμετώπισης του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Η Πολιτεία, αντί να στηρίζει έμπρακτα τις προσπάθειες των πολιτών για τη δημιουργία οικογένειας, μέσω της διασφάλισης ισότιμων δικαιωμάτων στην εργασία, τις υπονομεύει με τέτοιες διακρίσεις.

ΥΠΑΙΘ και κυβέρνηση, (όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) πιστοί στις οδηγίες της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ για επέκταση και εδραίωση της ελαστικής εργασίας, ως εργαλείο πλήρους κατάργησης των κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων, διαίρεσης και υπερεκμετάλλευσης των εργαζόμενων, επιμένουν στην ανάλγητη, βάρβαρη και απάνθρωπη πολιτική τους. Είναι βέβαιο όμως ότι όσο αποδεχόμαστε τη διαιώνιση και κανονικοποίηση της απανθρωπιάς, ανοίγει ο δρόμος για ακόμα μεγαλύτερες υποχωρήσεις και καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων για όλους. Στις συνθήκες μάλιστα της σημερινής κρίσης, ραγδαίας φτωχοποίησης, διάλυσης του κοινωνικού κράτους και ιδιωτικοποίησης των πάντων, η κατάσταση επιδεινώνεται. Η επίθεση σοκ και δέους κυβέρνησης-κεφαλαίου που συνοδεύεται μάλιστα ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα από καταστολή, διώξεις και δικαστήρια εναντίον του δικαιώματος της απεργίας και των εργαζομένων που αντιστέκονται, στοχεύει να μας οδηγήσει σε παραλυτική αδράνεια και αποδοχή ήττας.

Απαιτούμε:

Την άμεση εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με αυτά των μόνιμων συναδέλφων τους σε όλες τις μορφές άδειας, συμπεριλαμβανομένης της αναρρωτικής άδειας, της άδειας επαπειλούμενης κύησης, της άδειας ανατροφής, της άδειας για Υποβολή σε Μεθόδους Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, κ.ά.
Την πλήρη μισθολογική κάλυψη όλων των δικαιούμενων αδειών για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, ώστε να μην υπάρχει πλέον κανένας συνάδελφος που θα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση εξαιτίας ασθένειας ή οικογενειακού λόγου.
Την άμεση τροποποίηση των σχετικών νομοθετικών διατάξεων που διαιωνίζουν αυτές τις άδικες διακρίσεις και υπονομεύουν την οικογενειακή και προσωπική ζωή των αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

Δεν ανεχόμαστε άλλο οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί να αντιμετωπίζονται ως εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας. Η προσφορά τους στο δημόσιο σχολείο είναι ανεκτίμητη και η Πολιτεία οφείλει να την αναγνωρίσει έμπρακτα, διασφαλίζοντας ισότιμα δικαιώματα και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για όλους τους εκπαιδευτικούς. Η εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών αποτελεί και ένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, στηρίζοντας έμπρακτα την ελληνική οικογένεια.

Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας και όλους τους συναρμόδιους φορείς να αναλάβουν άμεσα τις ευθύνες τους και να προχωρήσουν στις απαραίτητες ενέργειες για την ικανοποίηση των δίκαιων αυτών αιτημάτων.