Δήμος: Υπέρ μας για τα ανταποδοτικά τέλη των ξενοδοχείων, ο Γιάννης Κούρκουλος

Θέση υπέρ της απόφασης του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων που διαφοροποιεί τα δημοτικά τέλη για τα δωμάτια των ξενοδοχείων σε σχέση με τις κατοικίες, παίρνει ο επί τρεις θητείες πρώην Δήμαρχος Κερκυραίων, Γιάννης Κούρκουλος, με αφορμή απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία έκανε αποδεκτή την προσφυγή δύο ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με το Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας:

Ο κ. Κούρκουλος αναφέρει, ότι η απορριπτική απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης πάσχει νομικά και πρέπει να ακυρωθεί από την Επιτροπή του άρθρου 152 του νόμου 3463/2006.

Τεκμηριώνοντας τη θέση του, ο πρώην Δήμαρχος υπενθυμίζει προηγούμενη, ανάλογη περίπτωση επιβολής αυξημένων τελών, που αφορά σε Βιομηχανικές Επιχειρήσεις, η οποία έγινε αποδεκτή από το Συμβούλιο της Επικρατείας (απόφαση 3203/1982 του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ) και μάλιστα με το ίδιο σκεπτικό, δηλαδή την αυξημένη επιβάρυνση των υπηρεσιών καθαριότητας.

Επιπλέον, αναφέρει: «Τα ξενοδοχεία πράγματι φιλοξενούν πολύ περισσότερους ενοίκους στο ίδιο εμβαδό σε σχέση με τις κοινές κατοικίες και επιβαρύνουν έτσι πολλαπλάσια την Υπηρεσία αποκομιδής των απορριμμάτων, όπως υποστηρίζει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου».

Αναλυτικά η επιστολή του πρώην Δημάρχου στην εφημερίδα CorfuPress αναφέρει συγκεκριμένα τα εξής:

Κύριε Διευθυντή,
Διάβασα στην έγκριτη εφημερίδα σας, στο φύλλο της 5-1-2025, ότι η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων, κατόπιν προσφυγής ενδιαφερομένων, δεν έκανε αποδεκτό το σκέλος της πρόσφατης απόφασης του Δημοτικού μας Συμβουλίου περί αναπροσαρμογής των ανταποδοτικών τελών καθαριότητας, το αναφερόμενο στον καθορισμό αυξημένων τελών για τις Ξενοδοχειακές Μονάδες. Και ότι δεν δέχθηκε τη διαφοροποίηση των τελών για τα δωμάτια των Ξενοδοχείων σε σχέση με τις κατοικίες.

Επιτρέψατέ μου να παρατηρήσω επί του θέματος ότι η απορριπτική απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης πάσχει νομικώς και πρέπει να ακυρωθεί από την Επιτροπή του άρθρου 152 του νόμου 3463/2006 , στην οποία ασφαλώς θα προσφύγει η Δημοτική Αρχή.

Υπάρχει προηγούμενο σε ότι αφορά σε ανάλογη περίπτωση , όπως είναι η επιβολή αυξημένων τελών σε Βιομηχανικές Επιχειρήσεις.

Αναφέρομαι στην με αριθμό 3203/1982 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία δέχθηκε «ότι η διαφοροποίηση της θέσεως των βιομηχανιών έναντι των κατοικιών διά του καθορισμού διά τας πρώτας αυξημένου συντελεστού … δικαιολογείται εκ της κατά κοινήν πείραν ουσιώδους διαφοράς μεταξύ των κατηγοριών τούτων από απόψεως χρήσεως των ακινήτων και της εντεύθεν διαφοροποιήσεως των μεταξύ των αναγκών παροχής υπηρεσιών καθαριότητας».

Τα Ξενοδοχεία πράγματι φιλοξενούν πολύ περισσότερους ενοίκους στο ίδιο εμβαδό σε σχέση με τις κοινές κατοικίες και επιβαρύνουν έτσι πολλαπλάσια την Υπηρεσία αποκομιδής των απορριμμάτων, όπως υποστηρίζει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Και να σκεφθεί κανείς ότι τότε είχαμε καθορίσει συντελεστή για τις κατοικίες 38 δραχμές ανά τετραγωνικό μέτρο και για τους Βιομηχανικούς και Ξενοδοχειακούς χώρους 114 δραχμές, δηλαδή αυξημένο κατά το τριπλάσιο.
Η σχετική δε δίκη είχε διεξαχθεί κατόπιν προσφυγής (αιτήσεως ακυρώσεως) της τότε υπάρχουσας Βιομηχανίας «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΣΥΛΛΑΣ ΑΕ».

Με ιδιαίτερη εκτίμηση
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ