Αυλωνίτης: Το έγκλημα των Τεμπών δεν θα θαφτεί κάτω από μπάζα

Γραπτή δήλωση του βουλευτή Κέρκυρας για τα Τέμπη.

Αναλυτικά:

Το έγκλημα των Τεμπών δεν θα θαφτεί κάτω από μπάζα, ούτε κάτω από τακτικισμούς και αιφνιδιασμούς στις ανακριτικές διαδικασίες.

Το έγκλημα αυτό, που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα και την Ευρώπη, απαιτεί πλήρη διαλεύκανση – όχι μισές αλήθειες και αμφισβητούμενες αποφάσεις. Εντέλει η Δικαιοσύνη πρέπει να αρθεί στο ύψος του θεσμικού της ρόλου και να άρει με τη στάση της όλες τις υπόνοιες για συγκάλυψη. Να απαιτήσει όλα τα πορίσματα, όλες τις καταθέσεις, όλα τα στοιχεία.

Και υπάρχει σωρεία τέτοιων «γκρίζων» σημείων:
Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, που κάποτε η ίδια η κυβέρνηση αποδέχθηκε και εν συνεχεία αμφισβήτησε, γιατί αποδείχθηκε ότι περιείχε στοιχεία που δεν εξυπηρετούσαν το κυβερνητικό αφήγημα.
Η έκθεση αυτοψίας της ΔΑΕΕ, που κάνει την εμφάνισή της δυόμιση χρόνια μετά το έγκλημα και την οποία «πρόθυμοι» δημοσιολογούντες έσπευσαν να βαφτίσουν πόρισμα, γεμάτη αοριστίες και υποθέσεις, χωρίς ούτε ένα σαφές συμπέρασμα. Ψέμα πάνω στο ψέμα και παραπληροφόρηση που εξυπηρετεί την Κυβέρνηση και τους εμπλεκομένους στο έγκλημα.

Και μέσα σε όλα αυτά, τις παραλείψεις, τη μισή πληροφόρηση, τον διαρκή αγώνα για αλήθεια, ο ανακριτής έσπευσε να κλείσει τη δικογραφία. Βιαστικά, προκλητικά, προσβάλλοντας όχι μόνο τις οικογένειες των θυμάτων, αλλά ολόκληρη την κοινωνία που φώναξε στους δρόμους: «Δικαιοσύνη».
Την κλείνει λίγο πριν την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Δεν θέλω να πιστέψω ότι έγινε σκόπιμα.

Υπηρετώ τον χώρο της Δικαιοσύνης 40 χρόνια. Σέβομαι τη Δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της, αλλά και οι κρίνοντες κρίνονται. Οφείλουμε δικαίωση σε 57 ψυχές, οφείλουμε δικαιοσύνη και αλήθεια σε εκείνους που έψαχναν στα συντρίμμια να βρουν σπαράγματα των αγαπημένων τους, οφείλουμε φως στην κοινωνία και πάλη ενάντια στα σκοτάδια.

Αυτό όμως που επιχειρείται στην υπόθεση των Τεμπών δεν οδηγεί στην αλήθεια, δεν είναι δικαιοσύνη, δεν είναι δικαίωση. Καταλαβαίνω πολύ καλά τον πόνο των οικογενειών, την οργή τους, την αγωνία τους. Πρέπει όμως να αντιληφθούν ότι το παραμικρό ίχνος βιασύνης ή επιλεκτικής μεταχείρισης στοιχείων θα ισοδυναμεί με νέα συγκάλυψη, η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία.

Και γι’ αυτό οφείλουμε να αντισταθούμε σε όποια απόπειρα συγκάλυψης, από όπου και αν προέρχεται και με όποιο κόστος. Μέχρι τέλους.