Διάσωση εν πλω δύο χελωνών στο Μαθράκι: Είχαν μπλεχτεί σε δίχτυα

Η απελευθέρωση δύο θαλάσσιων χελωνών από αλιευτικά δίχτυα στα ανοιχτά του Μαθρακίου από κάτοικο της περιοχής, φέρνει στο προσκήνιο δύο παράλληλες πραγματικότητες για το θαλάσσιο περιβάλλον της Κέρκυρας: την διαρκή απειλή από τα εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία και την ταυτόχρονη, αυξημένη εμφάνιση του είδους στις παραλίες του νησιού, μια εξέλιξη που οι επιστήμονες συνδέουν με την κλιματική αλλαγή.

Το περιστατικό καταγράφηκε όταν ο Γιώργος Αργυρός, μέλος του Πολιτιστικού Αναπτυξιακού Περιβαλλοντικού Συλλόγου Μαθρακίου, εντόπισε δύο χελώνες εγκλωβισμένες σε δίχτυ. Σύμφωνα με την ανάρτηση του συλλόγου, ο κ. Αργυρός παρενέβη, έκοψε τα δίχτυα και απελευθέρωσε τα δύο θαλάσσια ερπετά στο φυσικό τους περιβάλλον.

Το βίντεο της απελευθέρωσης επιβεβαιώνει το συμβάν, με τον σύλλογο να εκφράζει δημόσια τα συγχαρητήριά του στο μέλος του.

Η απειλή των «διχτυών-φαντασμάτων»

Το περιστατικό στο Μαθράκι δεν είναι μεμονωμένο. Ο εγκλωβισμός σε αλιευτικά εργαλεία, γνωστός και ως «παρεμπίπτουσα αλιεία», αναγνωρίζεται ως η κυριότερη άμεση απειλή για τις θαλάσσιες χελώνες στη Μεσόγειο. Δεκάδες χιλιάδες χελώνες εκτιμάται ότι παγιδεύονται κάθε χρόνο σε δίχτυα και παραγάδια.

Ο εγκλωβισμός τις εμποδίζει να ανέβουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν, οδηγώντας συχνά στον πνιγμό. Ειδικότερα, τα «δίχτυα-φαντάσματα» (ghost nets) —αλιευτικά εργαλεία που έχουν χαθεί ή εγκαταλειφθεί— συνεχίζουν να λειτουργούν ως παθητικές παγίδες για χρόνια, θανατώνοντας ανεξέλεγκτα χελώνες, φώκιες, δελφίνια και άλλα θαλάσσια είδη.

Αυξημένη παρουσία, αυξημένοι κίνδυνοι

Η διάσωση έρχεται σε μια περίοδο που η παρουσία της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στις παραλίες της Κέρκυρας είναι πιο έντονη από ποτέ. Δημοσίευμα του Corfupress.com έχει ήδη αναδείξει την εντυπωσιακή αύξηση στις φωλιές ωοτοκίας, ακόμη και σε πολυσύχναστες παραλίες του νησιού. Οι επιστήμονες αποδίδουν αυτή την αλλαγή συμπεριφοράς κυρίως στην κλιματική αλλαγή. Η άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας καθιστά βορειότερες περιοχές, όπως το Ιόνιο, καταλληλότερες για την αναπαραγωγή τους, σε σχέση με τις παραδοσιακές, νοτιότερες παραλίες της Μεσογείου.