Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Όποιος/α δεν το παραδέχεται, απλά βοηθά -εδώ που φτάσαμε- στη σώρευση και στη γιγάντωση των προβλημάτων μας.
Ζητήματα που έχουν σχέση με τις ταυτοτικές και καταστατικές μας θέσεις, την στόχευση, την αναγκαιότητα ή όχι συνεργασιών, τις «κόκκινες γραμμές» που θέτουμε, αποτελούν αντικείμενα σχετιζόμενα με αντικρουόμενες θεωρήσεις, πρόσκαιρες συμμαχίες και άνωθεν «απανταχούσες».
Για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα όμως απαιτείται πραγματική θέληση κι όχι δογματική περιχαράκωση, συντροφικότητα και όχι αποκλεισμοί, συγκερασμός απόψεων κι όχι αφ’ υψηλού θεώρηση.
Εν προκειμένω, η άνευ προηγουμένου απόφαση της Κ.Ε. να αποκλειστεί ο Κασσελάκης από την εκλογική διαδικασία, παραμένει αναιτιολόγητη. Το «γιατί» δεν έχει αποτυπωθεί πουθενά επισήμως και επιπλέον, δεν διαφεύγει της προσοχής ο κίνδυνος, με την επίκληση πάλι της αυθεντικής ερμηνείας του Καταστατικού, να οδηγηθούμε σε άκρως αντιδημοκρατικές ατραπούς αποκλεισμών και από το Συνέδριο. Να περιφρονηθεί έτσι, ο ρόλος του ανώτατου Οργάνου του κόμματος και να περιοριστεί μόνο σε ρόλο διεκπεραιωτικής έγκρισης των αποφάσεων της Κ.Ε.
Μέγα ολίσθημα, αν αυτή είναι η σκέψη και η επιδίωξη κάποιων!
Εσχάτως, μετά από δεκαετίες στη δικηγορία, την Αυτοδιοίκηση και την πολιτική έμαθα ότι απέκτησα την ταμπέλα «Κασσελίστας». Μαζί με αγαπημένους συντρόφους και συντρόφισσες που βάλαμε τα δυνατά μας, να ακουστεί δυνατά η φωνή του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, πάψαμε να είμαστε σοβαροί, υπολογίσιμοι, σύντροφοι και γίναμε «οι άλλοι». Υποπέσαμε βλέπετε στο αμάρτημα να στηρίξουμε τον Κασσελάκη, να πούμε ότι δεν συνάδουν με τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς οι αποκλεισμοί.
Συνεχίζω, με μεγαλύτερη ένταση, να το φωνάζω και τώρα, όχι γιατί έτσι υπερασπίζομαι τον Κασσελάκη, αλλά γιατί έτσι υπερασπίζομαι την ποιότητα της δημοκρατίας, της συμπεριληπτικής πολιτικής και της Αριστεράς που υπηρετώ, που θέλω να είμαι μέλος και να νιώθω περήφανος.
Ποιος ιθύνων νους αποφάσισε να στερήσει από τη βάση του κόμματος την επιλογή της ψήφου στον Κασσελάκη;
Ποιος συνέλαβε την ιδέα της καθυπόταξης των μελών και φίλων, σε ακραίες τακτικές;
Πως αποκλείεις κάποιον και επιτρέπεις σε άλλους, πολλαπλώς παρεκτρεπόμενους, να ομιλούν εκ μέρους της Αριστεράς, να συμμετέχουν ή να καθοδηγούν εκλογικές διαδικασίες;
Δώστε τέλος σε αυτό το εγκληματικό λάθος, μην αφήσετε το κόμμα να κατρακυλά σε κατηφόρα χωρίς γυρισμό. Αφήστε το Συνέδριο να αποφασίσει, δώστε εμπιστοσύνη στα μέλη μας και μην φοβάστε την ανανέωση.
Μην αφήσετε το θυμό της βάσης να γιγαντωθεί γιατί κινδυνεύουμε να δούμε το σπίτι μας, τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ερείπια. Και πάνω στα ερείπια, δεν θα έχει σημασία πια, ποιος θα επικρατήσει.