Ολοκληρώθηκε το 50ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Κέρκυρα (pics)

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το 50ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στην Κέρκυρα με ομιλήτρια την Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη.

Σύμφωνα με τους διοργανωτές:

Η μαζική παρουσία Κερκυραίων κάθε ηλικίας στον φιλόξενο χώρο της άνω πλατείας επιβεβαιώνει τους αδιάλειπτους αγωνιστικούς δεσμούς του Κόμματος και της ΚΝΕ με τις λαϊκές οικογένειες στο νησί.

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με τραγούδια α καπέλα από τη «Συντροφιά από το Βαλανειό».

Παράλληλα στο Φοιτητικό Στέκι πραγματοποιήθηκε συζήτηση με ομιλήτρια την Έλλη Σωτηροπούλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, για το Πανεπιστήμιο που έχουμε ανάγκη σήμερα. Το ενδιαφέρον εκατοντάδων επισκεπτών τράβηξε η θεματική έκθεση που δεσπόζει στον χώρο για τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στην Κέρκυρα με αφετηρία το πρώτο, το 1977.

Παράλληλα τους μικρούς φίλους του Φεστιβάλ κέρδισε ο παιδότοπος και το στέκι του «κόκκινου Αερόστατου». Δεκάδες παιδιά ξέδωσαν στο εργαστήρι κατασκευής πλαστελίνης με θέμα την ειρήνη των λαών και στο εργαστήρι κατασκευής μπαλονιών. Επίσης, οι διοργανωτές τούς επιφύλαξαν μία έκπληξη με την παρουσίαση αθλημάτων, με επιδείξεις αλλά και συμμετοχή των παιδιών, ενώ ακολούθησε συζήτηση για τον αθλητισμό με συμμετοχή νέων αθλητών. Ξεχωριστή θέση στο Φεστιβάλ έχει το περίπτερο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά με τη συμμετοχή του ΕΣΥΝ και του Διάπλους.

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τη μεγάλη συναυλία από τη Ρίτα Αντωνοπούλου και τους «Ρεβάνς», που καταχειροκροτήθηκαν από τον κόσμο που γέμισε την πάνω πλατεία.

Τα 50 χρόνια Φεστιβάλ είναι ένας εργατικός – λαϊκός, επαναστατικός πολιτικός – πολιτιστικός θεσμός

Στο ξεκίνημα της ομιλίας της, η Ελένη Μπέλλου αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη συμβολή του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» στην ιδεολογική, πολιτική και πολιτιστική δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ με σκοπό την ταξική – πολιτική αφύπνιση πρώτα από όλα των νέων. Σημείωσε ότι το Φεστιβάλ έδωσε βήμα έκφρασης και επικοινωνίας σε καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από τους ηρωικούς άθλους του ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας ότι και η Κέρκυρα έχει τη δική της τέτοια ιστορία, το Λαζαρέτο ως φυλακή, τόπο βασανιστηρίων, αλλά και ποιητές καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και άλλα γεγονότα της ταξικής πάλης.

«Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα 50 χρόνια Φεστιβάλ είναι ένας εργατικός – λαϊκός, επαναστατικός πολιτικός – πολιτιστικός θεσμός που έδωσε διέξοδο στην ερασιτεχνική δημιουργία, καλλιέργησε τη συνεργατική στάση στη δουλειά που στοχεύει σε κοινωνικό έργο και όχι σε κέρδος», επισήμανε χαρακτηριστικά. Αυτή η αδιάλειπτη χρονική αλυσίδα των Φεστιβάλ, επισήμανε, κινδύνευσε να σπάσει το 1990 όταν η ένταξη του Κόμματός μας στο πολιτικό σχήμα – συμμαχία του «Συνασπισμού της Αριστεράς» οδήγησε βήμα – βήμα στην ακύρωση της οργανωτικής πολιτικής και ιδεολογικής αυτοτέλειας του Κόμματος και της ΚΝΕ. Γι’ αυτό υποστήριξε ότι τα 50 αυτά χρόνια του Φεστιβάλ συμπυκνώνουν τα διαχρονικά συμπεράσματα για το ΚΚΕ, την ανάγκη ύπαρξης του Κόμματος ως τον αναντικατάστατο φορέα για την κοινωνική ανατροπή του καπιταλισμού και το πέρασμα στον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Στη συνέχεια ανέφερε ότι αυτά τα 50 χρόνια σημαδεύτηκαν από τη μεγάλη κίνηση της Ιστορίας προς τα πίσω με την ανακοπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δημιουργώντας σε πλατιές λαϊκές μάζες την εντύπωση ότι τα πράγματα είναι «στάσιμα, δεν αλλάζουν».

«Ούτε η ζωή ούτε η κοινωνία είναι στάσιμη, όπως διαπιστώνουμε π.χ. με τις επιστήμες, την τεχνολογία», σημείωσε για να αναδείξει τις αντιφάσεις που δημιουργεί στην εποχή μας η παρωχημένη και στάσιμη οικονομική και πολιτική οργάνωση του καπιταλισμού.

Αναφέρθηκε στις τεχνολογικές προόδους και τα νέα επιστημονικά επιτεύγματα που ενώ θα μπορούσαν να υπηρετήσουν τον άνθρωπο και τις λαϊκές ανάγκες, αντίθετα ο νέος σήμερα βλέπει δικαιώματα όπως το οκτάωρο, η 5ήμερη δουλειά, η κυριακάτικη αργία, η Παιδεία, η προστασία της ανθρώπινης ζωής και των λαϊκών περιουσιών από φυσικές καταστροφές κ.ά. να μπαίνουν στην «κλίνη του Προκρούστη».

Οι λαϊκές ανάγκες θυσία στα συμφέροντα των καπιταλιστών

Με αφορμή το πρόβλημα της λειψυδρίας που αντιμετώπισαν πολλές περιοχές και η Κέρκυρα φέτος το καλοκαίρι, αλλά και τις εκτεταμένες φυσικές καταστροφές που έζησε η χώρα, σημείωσε ότι τα περί «κλιματικών αλλαγών» είναι «στάχτη στα μάτια» του λαού προκειμένου να αποδεχτεί ότι είναι ανίσχυρος απέναντι στις φυσικές δυνάμεις και να ασπαστεί την αστική διαχείριση που αποκρύβει την ουσία των προβλημάτων αυτών.

Υπεύθυνος είναι οι επιλογές, τα συμφέροντα των καπιταλιστών, που είναι οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής και ως τέτοιοι οργανώνουν την οικονομία, μέρος της οποίας είναι και η ύδρευση, η άρδευση, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η έκταση και το είδος των υποδομών και υπηρεσιών που υπάρχουν και το πώς λειτουργούν για την προστασία από έκτακτα ή και πιο κανονικής συχνότητας – ροής φυσικά φαινόμενα, με κριτήριο την κερδοφορία τους τόνισε και συμπλήρωσε: «Τα προβλήματα είναι πολιτικά. Η αστική εξουσία δεν θέλει και δεν μπορεί να διαθέσει δυνάμεις και υλική δαπάνη για την οργάνωση της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στις σημερινές φυσικές συνθήκες αξιοποιώντας όλες τις σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες».

Αντίστοιχα για τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού υπογράμμισε ότι η ίδια η ζωή κατέρριψε το πλεονέκτημα των «γκαρσονιών πολυτελείας», οι μισθωτοί του τουριστικού κλάδου γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι η τουριστική ανάπτυξη και τα κέρδη συμβαδίζουν με συνθήκες εργασίας «σκλαβιάς» και άγριας εντατικοποίησης, για να επισημάνει ότι αυτή η κατάσταση είναι ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων.
Παλεύουμε να αλλάξουμε την κοινωνία, χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες

«Είναι, λοιπόν, καιρός, αναγκαιότητα, πιο μαζικά και αποφασιστικά, νεότερες και ωριμότερες ηλικίες γυναικών και ανδρών να σηκώσουν κεφάλι», να διαμορφώσουν ένα συνειδητό εργατικό – λαϊκό κίνημα και μέσα από τα συνδικάτα και τους συλλόγους να αγωνιστούν με στόχο να «αλλάξουν την κοινωνία χτυπώντας την καρδιά της χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες».

Η Ελένη Μπέλλου στη συνέχεια αναφέρθηκε στα επικίνδυνα «σύννεφα» πολέμου που έχουν συγκεντρωθεί στην περιοχή, επισημαίνοντας τους κινδύνους για τον λαό που δημιουργεί η πολιτική εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. «Η Ελλάδα από τον νότο ως τον βορρά είναι γεμάτη “μαγνήτες” αντεπίθεσης της άλλης ιμπεριαλιστικής πλευράς, είτε λέγεται Τουρκία, είτε Ιράν, είτε Ρωσία. Η Κέρκυρα έχει γνωρίσει τι σημαίνει “αντίποινα” στην αντιπαράθεση – σύγκρουση της μιας ιμπεριαλιστικής πλευράς έναντι της άλλης, το γνώρισε με τον βομβαρδισμό και την κατάληψη από τη φασιστική Ιταλία το 1923», σημείωσε.

Μπροστά στον κίνδυνο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου υπογράμμισε ότι οι εργαζόμενοι και οι νέοι πρέπει να γνωρίζουν τι να πράξουν σε αυτή την περίπτωση, να μην αποπροσανατολιστούν και αναζητήσουν διέξοδο σε ακροδεξιά ή φασιστικά κόμματα που «σπεκουλάρουν» πάνω σε πραγματική αντιπολεμική διάθεση αποπροσανατολισμού όπως είδαμε σε εκλογές κρατιδίων της Γερμανίας. Αντίθετα κάλεσε τους παρευρισκόμενους να διδαχθούν από την πείρα του επαναστατικού εργατικού κινήματος, από τα λάθη, ακόμα και την προδοσία ηγετών που συμβιβάστηκαν με τον ταξικό αντίπαλο, την προδοτική στάση της σοσιαλδημοκρατίας και την πολύτιμη παρακαταθήκη της εξέγερσης του Οκτώβρη της Ρωσικής Σοσιαλιστικής Επανάστασης το 1917.

«Δεν είμαστε θεατές, ούτε μοιρολάτρες, είμαστε, πρωτοπόροι, επαναστάτες, επαγρυπνούμε, ζούμε δημιουργικά, επαναστατικά», κατέληξε, έτσι ώστε «το επόμενο 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – “Οδηγητή” να ανοίξει νέο τόμο Ιστορίας, για να γίνει ο σοσιαλισμός όχι το μέλλον, αλλά το παρόν σας».