Η εορτή της Αγίας Αικατερίνης στην Κέρκυρα (pics)

Στον νεοανακαινισθέντα Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης στο ιστορικό κέντρο της πόλεως της Κέρκυρας ιερούργησε και ομίλησε ανήμερα της εορτής της Αγίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος. Ο ως άνω Ιερός Ναός είναι κτισμένος το 1690 από τον ιερομόναχο Νικόδημο ο οποίος έφερε την καταγωγή του από την Κρήτη. Ο κτήτορας του Ιερού Ναού κατέφθασε στην ελεύθερη Κέρκυρα έπειτα από την κατάληψη της Κρήτης από τους Οθωμανούς. Αρχικά, εκτίσθη ως Ιερά Μονή η οποία φιλοξένησε πολλές μοναστικές αδελφότητες στο πέρασμα του χρόνου. Όμως, εδώ και τριάκοντα έτη, ο ως άνω Ιερός Ναός εγκαταλείφθηκε από τη φθορά τους χρόνου ούτως ώστε τα τελευταία έτη να καταρρεύσει και η στέγη. Αισίως όμως, με τη μέριμνα των κατά καιρούς δημοτικών αρχών και της Περιφέρειας καθώς και με τη συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού και της τοπικής Εφορίας Αρχαιοτήτων, ειδικά δε και με την καθοριστική συμβολή της κας εφόρου, επήλθε η πλήρης αποκατάστασή του Ιερού Ναού.
Παρόντες στην πανήγυρη ήταν ο Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Στέφανος Γκίκας, ο Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας κ. Στέφανος Πουλημένος και ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Μάμαλος ως εκπρόσωπος του κ. Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων ο οποίος απουσίαζε για υπηρεσιακούς λόγους. Επιπλέον, παρευρέθηκαν οι Πρόεδροι του Δημοτικού και Περιφερειακού Συμβουλίου, ο Αντιπρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου καθώς και δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι. Ο ναός ήτο κατάμεστος από πλήθος πιστών οι οποίοι κατέκλυσαν τους χώρους εντός και εκτός του Ιερού Ναού. Ο ως άνω Ιερός Ναός από παλαιότερα λειτουργείτο από τη γειτνιάζουσα ενορία του Αγίου Ελευθερίου. Έτσι, ο ακούραστος προϊστάμενος του Ιερού Ναού πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Κοσκινάς φρόντισε για τον ευπρεπισμό και τη γενικότερη προετοιμασία της Ιεράς Πανηγύρεως. Επίσης, έψαλε και η πολυφωνική χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου με χοράρχη τον κ. Ιωάννη Καρύδη.
Ο Σεβασμιώτατος, έπειτα από τα αναγνώσματα της Θείας Λειτουργίας, απευθυνόμενος τόσο προς τις Αρχές του τόπου, όσο και προς το εκκλησίασμα, δοξολόγησε από συγκίνηση και ευγνωμοσύνη τον Τριαδικό Θεό που αξιώθηκε πρώτη φορά στα εικοσιδύο χρόνια της ποιμαντορίας του να ιερουργεί στον εν λόγω νεοανακαινισθέντα ιστορικό και παλαίφατο Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης. Αφού συνεχάρη όλους τους συνεργήσαντας για την ανακαίνιση του Ιερού Ναού, ανεφέρθη στο πρόσωπον της Αγίας Αικατερίνης, στη ζωή της πανεύφημης αυτής νύμφης του Χριστού, η οποία προκλήθηκε εις γάμον κοινωνίαν και απέρριψε αυτήν την πρόταση λέγοντας πως εάν θα εύρισκε κάποιον ο οποίος θα ήταν σοφότερος εκείνης ή ωραιότερος τότε θα επείθετο. Για αυτό το λόγο και της εκόμισαν πλειάδα φιλοσόφων, επιστημόνων δηλαδή της εποχής, ώστε η ίδια να αποφασίσει για τη ζωή της. Πλην όμως, τους κατατρόπωσε με τη σοφία με την οποία ήταν προικισμένη. Όμως, η σοφία αυτή δεν προερχόταν μόνον από τη θύραθεν παιδεία αλλά κυρίως από της σοφία του Θεού. Για αυτό το λόγο, αντέταξε τους σοφούς – κομψούς των ασεβών δια της μαχαίρας του Πνεύματος. Αναφορικά δε με την ωραιότητα, την αντέταξε με την ωραιότητα τους Νυμφίου Χριστού. Ως αποτέλεσμα, δέχθηκε το μαρτύριον και προσέφερε την καθαρότητα της ψυχής της, την αληθινή αγάπη προς το Νυμφίο Χριστό και είχε στηριγμό την ελπίδα και την δύναμη της πίστεως.
Στην εποχή μας μπορεί οι άνθρωποι να στηρίζονται στην ελπίδα και στη δύναμη είτε της επιστήμης, είτε της τεχνολογίας, είτε της ευμάρειας και του πλούτου αλλά δεν μπορούν να ακολουθήσουν το Χριστό κατά το παράδειγμα της Αγίας Αικατερίνης. Η Αγία αποξένωσε από τον εαυτό της κάθε τι το οποίο μπορούσε να την κρατήσει δεσμία στα παρόντα και στα επίγεια. Σήμερα λοιπόν, όλοι εκείνοι οι οποίο στηρίζουν τις ελπίδες τους και αντλούν τη δύναμη από τα προαναφερθέντα αποδεικνύεται πόσο ευάλωτοι, πόσο ασταθείς και πόσο αδύναμοι υπάρχουν για τη ζωή τους. Σήμερα η κοινωνία μας καταρρέει ηθικά και πνευματικά, με αποτέλεσμα αυτή η κατάρρευση του πνεύματος των αξιών και τους ήθους, να συμπαρασύρει την ανθρώπινη κοινωνία και στην υλική κατάρρευση. Έτσι, παραμένει η κοινωνία μας σε ένα σκοτάδι πνευματικό, διότι δεν μπορεί σε αυτές τις συνθήκες να ατενίσει το φως της Θεότητος. Η Αγία Αικατερίνη ας δώσει το έναυσμα στην αντίσταση των προκλήσεων και των πειρασμών που αλλοίωσαν το φρόνημα και την πίστη και την ελπίδα της ανθρωπότητας.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε χρόνια πολλά σε όλους τους παρισταμένους, ευχαρίστησε τη δημοτική αρχή που συνεργάζεται με την τοπική Εκκλησία και παραδίδεται ο Ιερός Ναός στη λατρεία της τοπικής κοινωνίας. Ακόμη, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιον υπέρ αναπαύσεως του κτήτορος ιερομονάχου Νικοδήμου και υπέρ των Κερκυραίων πεσόντων εθελοντών του λόχου Λαντζίδη κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι οποίοι σκοτώθηκαν από τους Ιταλούς κατακτητές κατά τη διάρκεια ειδικής επιχείρησης αντιπερισπασμού.