Μετά τις Ευρωεκλογές, «τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’αυτό μένειν»!  

Οι Ευρωεκλογές της 9^ης Ιουνίου, αποτελούν παρελθόν. Τα αποτελέσματά τους όμως, εξακολουθούν να κυριαρχούν στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα, τόσο για όσα ακολούθησαν και εξακολουθούν να διαδραματίζονται στην εσωτερική κομματική σκηνή, όσο και για όσα συμβαίνουν έκτοτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου καταγράφηκε μία απροσδόκητη στροφή μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων στην ακροδεξιά!

Στη Γερμανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Ουγγαρία, και σε πολλές άλλες χώρες, η άνοδος της ακροδεξιάς, ήρθε να ταράξει τα νερά,  σε μία Ευρώπη, που διέρχεται βαθιά κοινωνική κρίση. Στην Ευρώπη, που «πεθαίνει» δημογραφικά, που «μαραζώνει» οικονομικά, που η φτώχεια εξαπλώνεται απειλητικά, που τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα συρρικνώνονται δραματικά. Στην Ευρώπη, που έχει χάσει το βηματισμό για την ολοκλήρωσή της, και που σε κρίσιμα γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά ζητήματα άγεται και φέρεται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Στη Γαλλία, μετά το «στραπάτσο» του Μακρόν στις ευρωεκλογές, και την πρόωρη προσφυγή σε βουλευτικές εκλογές, η άνετη νίκη στον α΄ γύρο του Λεπενικού ακροδεξιού κόμματος «Εθνική Συσπείρωση», υπό τον νεαρό Μπαρντελά, επιβεβαίωσε τη δυναμική της Λεπέν στη Γαλλική πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, Αν μάλιστα κερδίσει στον σημερινό  β΄ γύρο τον απαραίτητο αριθμό εδρών για την συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης, τότε είναι βέβαιο ότι θα υπονομεύσει την προεδρική εξουσία του Μακρόν και τη λειτουργία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Πέραν τούτου, δεν αποκλείεται να επηρεάσει καθοριστικά και τις αποφάσεις της Ε.Ε. σε κρίσιμα ευρωπαϊκά ζητήματα!

Το τραγικό, πάντως, με όσα συμβαίνουν με την ακροδεξιά στην Ευρώπη, είναι ότι οι ιθύνοντες της Ε.Ε. κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν γιατί οι λαοί  γυρίζουν την πλάτη στα συστημικά κόμματα και τις κυβερνήσεις τους. Το ιερατείο… των Βρυξελλών, όπως πάντα, κατέφυγε στην υποκριτική καταδίκη του λαϊκισμού και των κομμάτων που τον υπηρετούν, νομίζοντας ότι έτσι θα «φρενάρει» την ολοένα αυξανόμενη μεταστροφή στην ακροδεξιά. Ούτε ίχνος αυτοκριτικής! Καμία συζήτηση για αναζήτηση των αιτίων, και αλλαγή στάσης στην αντιμετώπιση της κρίσης που διατρέχει την Ε.Ε. σε μείζονες κοινωνικούς, οικονομικούς και θεσμικούς τομείς! Ασχολήθηκαν μόνο με τα πρόσωπα που θα καταλάβουν τις καίριες θέσεις στα κυρίαρχα όργανα της Ε.Ε. Αυτό δείχνει ότι δεν έχουν καμία διάθεση για αλλαγή, επιμένοντας σε μία Ευρώπη που παρεκκλίνει από τις αρχές και το όραμα της δημιουργίας της.

Κατά τούτο, είναι φανερό, ότι όσο η Ευρώπη, χωρίς καμία επαφή με τις κοινωνίες και τα προβλήματά τους,  θα επιμένει στις επιταγές της  παγκοσμιοποίησης και σε νεοφιλελεύθερες και τεχνοκρατικές πολιτικές, που ευνοούν μονομερώς τα μεγάλα τραπεζικά, συντεχνιακά και οικονομικά συμφέροντα και οδηγούν τους λαούς σε ανασφάλεια, σε περιθωριοποίηση, σε ανισότητες και φτωχοποίηση, τόσο θα ρίχνει νερό στο μύλο της ακροδεξιάς, με απρόβλεπτες συνέπειες! Είναι, επίσης, βέβαιο ότι όσο η Ευρώπη θα ενεργεί σε μείζονες τομείς, (όπως π.χ. η ενεργειακή της αυτάρκεια, η εξωτερική πολιτική και άμυνα, η αγροτική και η βιομηχανική παραγωγή, η ανταγωνιστικότητα, η κλιματική κρίση, το δημογραφικό κλπ.), όχι με όρους κοινωνίας και λαών, αλλά υποκινούμενη από συμφέροντα ξένων δυνάμεων, άλλο τόσο θα συντομεύει το χρόνο τρομακτικών ανατροπών και εξελίξεων στο εσωτερικό της!