Για το Σπύρο Καλούδη

Με μεγάλη συγκίνηση αποχαιρετώ το Σπύρο Καλούδη που πριν λίγες ημέρες έφυγε από τη ζωή.
Γιός του Γερασίμου Καλούδη, του για πολλά χρόνια Κοινοτάρχη των Αργυράδων και παθιασμένος Αργυραδίτης ο ίδιος. Με περισσή εντιμότητα, εξαίρετο ήθος και ακαταπόνητη δραστηριότητα, την οποία συνόδευε το χάρισμα του καλού ομιλητή, έδωσε ο Σπύρος τον καλύτερο εαυτό του για την Κέρκυρα και το λαό της. Πετυχημένος δικηγόρος Αθηνών, μέλος της νεολαίας Λαμπράκη και με αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών (1967-1974), εισήλθε στην Πολιτική Σκηνή το 1977. Όταν στις Βουλευτικές Εκλογές της 20ης Νοεμβρίου εκείνου το έτους κατήλθε ως υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ.
Συμμετείχα και εγώ στο ψηφοδέλτιο, καθώς και ο Σπύρος Ράλλης, ο οποίος και επανεξελέγη Βουλευτής Κερκύρας. Από τότε συνδεθήκαμε στενά στην οργάνωση του ΠΑΣΟΚ και γινήκαμε καλοί φίλοι. Παλέψαμε αργότερα μαζί. Εκείνος ως Βουλευτής Κέρκυρας από το 1981 και εγώ ως Δήμαρχος Κερκυραίων από το 1979 έως το 1990. Ο Σπύρος Καλούδης έγινε και Υφυπουργός Οικονομικών το 1987 στη Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Έμεινε συνεχώς επανεκλεγόμενος ως Βουλευτής μέχρι το 1990. Στις εκλογές της 8ης Απριλίου 1990 κέρδισε την έδρα, αλλά στη συνέχεια το Συμβούλιο της Επικρατείας, ερμηνεύοντάς τον τότε πολύπλοκο Εκλογικό νόμο, ακύρωσε την εκλογή του και ανακήρυξε, στη θέση του, Βουλευτή Κερκύρας τον Αλέκο Δεσύλλα της «ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ». Βαδίσαμε όπως προανέφερα, χέρι-χέρι με απόλυτη σύμπνοια και αμοιβαία εμπιστοσύνη. Και συμμεριστήκαμε και οι δύο μας τις χαρές και τις πίκρες των πολιτικοκοινωνικών αγώνων εκείνης της εποχής. Αγώνες στους οποίους , πάντως, τη δική μου συμμετοχή τη χαρακτήριζε, όχι η κομματική μου τοποθέτηση, αλλά η εκπλήρωση της υποχρέωσής μου να είμαι ο Δήμαρχος όλων των Κερκυραίων.
Δεν παραλείπω να προσθέσω ακόμη ότι ο Σπύρος Καλούδης ήταν εξαίρετος σύζυγος, πατέρας και αδελφός.
Συλλυπούμαι βαθύτατα την οικογένειά του. Ιδιαίτερα την αφοσιωμένη του σύζυγο και τον αδελφό του και τον καλό μου συνάδελφο Νίκο Καλούδη, Δικηγόρο Κερκύρας.
Καλό σου ταξίδι αλησμόνητε φίλε.