Στο καζίνο των εκλογών δεν κερδίζει ο Λαός!

Όταν ο Μαρξ έγραφε ότι «αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες», είχε απόλυτο δίκιο, τα πραξικοπήματα τον επιβεβαιώνουν. Επειδή οι δικτατορίες χαλάνε την εικόνα του συστήματος εξουσίας, θωράκισαν την εκλογική διαδικασία με σειρά «φίλτρων» προστασίας της «δημοκρατίας» τους από τα όποια δυσμενή απρόοπτα.

Στα «φίλτρα» του μονοεδρικού συστήματος των δυο γύρων στηρίχτηκε το επιτελείο του Μακρόν, για να προχωρήσει ο Γάλλος πρόεδρος στη διάλυση του γαλλικού κοινοβουλίου. Δημοσιεύματα περί του «καταστροφικού Μακρόν της μοναχικής, τραγικής φιγούρας που έφερε το χάος στη Γαλλία…» ήταν ένα σκηνικό αποπροσανατολισμού!

Ψυχογραφήματα ενός «επικίνδυνου» Μακρόν που αποφασίζει, δήθεν, από μόνος του για την τύχη της Γαλλίας, «εξαφανίζουν» από το κάδρο την παρουσία μιας παντοδύναμης οικονομικής ελίτ, η οποία διαχρονικά αναδεικνύει προέδρους και κυβερνήσεις, αποφασίζοντας για την πορεία αυτής της χώρας, προοπτικά και με τη Μαρί Λε Πεν…

Τα αποτελέσματα την επομένη του δεύτερου γύρου των γαλλικών εκλογών δεν επηρέασαν τις μετοχές της BNP Paribas, της μεγαλύτερης τράπεζας της Γαλλίας, ενώ της πανίσχυρης Societe Generale ενισχύθηκαν κιόλας κατά 0,7%, γεγονός που δείχνει πως το μετεκλογικό κλίμα δεν τρόμαξε τους… αργυραμοιβούς!

Διατείνονται πως: «Η καταβύθιση του ακροδεξιού κόμματος αποδεικνύει την αδυναμία της Μαρίν Λε Πεν να κατακτήσει κυβερνητική εξουσία!» Ως καταβύθιση εννοούν τη τρίτη θέση σε κατοχή εδρών της “Εθνικής Συσπείρωσης”, ενώ σε αριθμό ψήφων πάντα του πρώτου γύρου, είναι ατυχώς πρώτη η Μαρίν, με πάνω από 10 εκ. ψήφους μαζί με συμμάχους της. Το φρόνιμο είναι να μετράς ανθρώπους και όχι τα εκλογικά τρικ του συστήματος.

Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο μετράει 9 εκ. ψηφοφόρους, ο Μακρόν 6,7 εκ. και οι Γκωλικοί 1,5 εκ. Στον δεύτερο γύρο μετρήθηκαν και 1,2 εκ. λευκά ψηφοδέλτια! Στην Ελλάδα της «δημοκρατίας» τα λευκά πετιούνται στο σκουπιδοτενεκέ χωρίς να προσμετρούνται ως έγκυρα!

Από την επομένη των εκλογών, άρχισαν να «ράβουν» το κουστούμι μιας σε αναμονή Μακρονικής κυβέρνησης αναφέροντας πως: «Στις εκλογές δεν κέρδισε η Αριστερά υπό τον προβληματικό Μελανσόν, αλλά ένας συνασπισμός 4 κομμάτων με ιδιαίτερα ενισχυμένους τους Σοσιαλιστές!»

Μια κυβέρνηση με «μπόνους» την πρωθυπουργική πολυθρόνα στους «πραγματιστές» σοσιαλιστές. Ενδιαφέρον προκαλεί η πολεμική στον Μελανσόν από κύκλους ποικίλων πολιτικών αποχρώσεων, εντός και εκτός Γαλλίας, παρά τις δηλώσεις του για μη συμμετοχή σε κυβέρνηση Μακρόν.

Αποσιωπώντας πως η συγκρότηση του λαϊκού μετώπου και η ένταξη σ’ αυτό της «Ανυπότακτης Γαλλίας» πραγματοποιήθηκε κάτω από τη δυναμική μεγάλων συνδικάτων, εργατικών οργανώσεων και λαϊκών κινημάτων, με το μαχητικό μαζικό παρών της νεολαίας, σε δρόμους και πλατείες των Γαλλικών πόλεων!

Χιλιάδες συλλήψεις, νεκροί και τραυματίες από πλαστικές σφαίρες, χημικά και ρόπαλα της ένστολης τρομοκρατίας. Απεργίες, μπλόκα και οδοφράγματα για το συνταξιοδοτικό, την ανεργία, την υγεία, το μεροκάματο, την ακρίβεια, το κοινωνικό κράτος, το κίνημα των προαστίων, το στεγαστικό κ.α!  

Με σημαδεμένη εκλογική «τράπουλα» δεν μπορεί να ελπίζεις, ο παππούς Κάρολος ήταν κατηγορηματικός σ’ αυτό! Συμμετέχεις για να βάλεις την «οργισμένη βουή» του επαναστατημένου δρόμου, δηλαδή τον νεαρό Ραφαέλ Αρνώ ως εκπρόσωπο της Αντιφασιστικής Νέας Φρουράς καθώς και άλλους συντρόφους του, στο σικέ κοινοβούλιο του Μακρόν…

Η ακινησία της «κομματικής καθαρότητας» είναι χρήσιμη για τους… προφήτες κάποιας μελλούμενης επανάστασης, αρνητική όμως στην εξέλιξη της ιστορίας. Αντίθετα η κινηματική συμμετοχή, ακόμα και με τα όποια αναπόφευκτα πισωγυρίσματα, είναι μια βασανιστική προσπάθεια ανατροπής με πολύ ενδιαφέρον!