Από τη περασμένη Δευτέρα 16 έως το Σάββατο 20 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε το 54ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), στο ελβετικό Νταβός. Κεντρικό θέμα του η «ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης» (Rebuilding Trust). Πέρσι ως κεντρικό άξονα συζητήσεων είχαν το «Δουλεύοντας μαζί, αποκαθιστώντας την Εμπιστοσύνη» (Working Together, Restoring Trust)!
Είναι αξιοθαύμαστο το πάλεμα τους στα παγωμένα αλώνια επί δυο συνεχείς χρονιές, προκειμένου να αποκαταστήσουν και τελικά να ανοικοδομήσουν την εμπιστοσύνη! Αναρωτιέται κανείς όλη αυτή η μάζωξη των CEOs και των πολιτικών, σ’ ένα υψόμετρο 1.560 μέτρων σε τι είδους εμπιστοσύνη αναφέρεται;
Στη συνέχεια οι δηλώσεις του ιδρυτή του φόρουμ, Κλάους Σβαμπ που καταγγέλλει: «Πολιτικές που βάζουν εμπόδια στο μέλλον της παγκοσμιοποίησης, που εδώ και μισό αιώνα βρίσκεται στο κέντρο της φιλοσοφίας που υπερασπίζεται το Νταβός!» Λύνουν το γρίφο περί «ανοικοδόμησης εμπιστοσύνης», μόνο που τα υλικά είναι εντελώς φθαρμένα!
Η Κάρεν Χάρις, εταίρος και οικονομολόγος της εταιρείας συμβούλων Bain & Company ως πραγματίστρια «φιλοτεχνεί» τον επίλογο δηλώνοντας στο AFP: «Για κάποιο διάστημα υπήρξε ελπίδα επιστροφής στην παλιά κανονικότητα που αντιπροσώπευε αυτό το είδος του παγκοσμιοποιημένου κόσμου. Πιστεύω ότι σήμερα υπάρχει η παραδοχή ότι αυτήν η εποχή τελειώνει…».
Ο Λάρυ Φινκ, διευθύνων σύμβουλος της Black Rock, της μεγαλύτερης εταιρείας διαχείρισης μετοχών στον κόσμο με 10 τρις δολ. σε μετοχές, σ’ ετήσιο γράμμα του στους μετόχους, Μάρτης του 2022, αναφερόμενος στη στρατιωτική αντιπαράθεση στην Ουκρανία την χαρακτήρισε σαν το σημάδι «ενός τέλους στην παγκοσμιοποίηση που έχουμε γνωρίσει τις τελευταίες τρεις δεκαετίες…» Και να σκεφτεί κανείς πως το Μάρτη του ’22 η αναμενόμενη Ουκρανική αντεπίθεση έδινε ακόμα κάποιες ελπίδες…
Το Φόρουμ στο Νταβός χωρίς ίχνος χιόνι αυτή τη φορά, προσπάθησε ματαίως να περισώσει οτιδήποτε και αν σώζεται από μια ψυχορραγούσα πλέον παγκοσμιοποίηση. Μια εικόνα μνημόσυνου για μια εποχή που τελειώνει ανεπιστρεπτί! Γεγονός που μελαγχολεί μεγιστάνες σαν τον Γουόρεν Μπάφετ που υποστήριζε πως: «Η παγκοσμιοποίηση είναι ταξικός πόλεμος, ένας πόλεμος τον οποίο η πλούσια τάξη – η τάξη μου – κερδίζει…».
Αληθινός όσο και κυνικός στα 90 του ο δισεκατομμυριούχος Γουόρεν Μπάφετ, αναφέρονταν σ’ ένα παγκοσμιοποιημένο μονοπολικό κόσμο. Σε ένα πλανήτη άγριας εκμετάλλευσης, που με διάσπαρτες πολεμικές εκρήξεις, αγωνίζεται ο δυτικός κόσμος – που προοδευτικά δύει – να εμποδίσει την αναδυόμενη πολυπολική πραγματικότητα.
Στο υπάρχον «σκηνικό» 26 «άνθρωποι» έχουν όσο πλούτο έχει το φτωχότερο 50% του πληθυσμού της Γης. Αυτά τα βαμπίρ το ’23 έγιναν πλουσιότερα κατά 2,5 δισεκ. δολάρια την ημέρα, εκμεταλλευόμενοι την πανδημία, τις μεγάλες και ανεξέλεγκτες αυξήσεις των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας! Την ίδια στιγμή που 3,8 δισεκ. άνθρωποι οδηγήθηκαν σε ακόμα μεγαλύτερη πείνα θανάτου…
Η Oxfam και άλλες ΜΚΟ εκτιμούν πως «σαρκοβόρα του πλούτου», έχουν καταθέσεις περίπου 7,6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σε πλήθος «ηλιόλουστες παρθένες νήσους»! Σύμφωνα με έρευνα της Le Monde και το Λουξεμβούργο λειτουργεί ως ένας υπεράκτιος κόμβος (offshore hub) με κατατεθειμένα σε τράπεζες του, περί τα 6 τρισ. ευρώ προστατευμένα πλήρως με την ασπίδα της ανωνυμίας!
Όμως υπάρχουν και καλές ειδήσεις από το φόρουμ του Νταβός, ο Ουκρανός ηγέτης Ζελένσκι έγινε ενθουσιωδώς δεκτός από τους συμμετέχοντες σ’ αυτό, ως… ροκ σταρ! Την ίδια ώρα που πλήθος κόσμου τον επευφημούσε, εκείνος αγνόησε ερωτήσεις δημοσιογράφων, σχετικά με την αποτυχία συνάντησης του με το πρωθυπουργό της Κίνας, την οποία διακαώς ο Ζελένσκι επιζητούσε…
Σπάθας Στέφανος στο Η Παλιά Πόλη δεν είναι για ξεπούλημα – Μια φωνή λογικής: “Ο Σωτήρης Μικάλεφ, πρώην Δήμαρχος μέ τό παρόν του άρθρο, υπεραμύνεται τά τής Κερκύρας, μέ σωστά σχόλια δυστυχώς ΕΚ ΤΩΝ…” Αυγ 7, 13:26
