Έρχεται Φθινόπωρο με ξεκαθάρισμα πολιτικών λογαριασμών

«Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει», έλεγε ο Αγάθων – Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

Κυβέρνηση αντιμέτωπη με απογοήτευση και λαϊκή οργή

Το καυτό Καλοκαίρι ημερολογιακά δύει, αφήνοντας πίσω του, τον υδράργυρο να χορεύει στους 40 και 45 βαθμούς και ένα εξίσου υπέρ φλογισμένο πολιτικό παρασκήνιο, – με πολιτικούς ή πολιτευόμενους να τα σιγομουρμουρίζουν,  σε παραλιακά ταβερνάκια ή σε καφενεία ορεινών χωριών της ωραίας ελληνικής επαρχίας – , το οποίο ξεπερνά σε σχεδιαζόμενες ίντριγκες, ακόμα κι εκείνο του Βυζαντίου ή το αντίζηλό του, της αρχαίας Ρώμης.

Απέναντι σ΄ αυτήν την καλοκαιριάτικη δύση, στον ορίζοντα αρχίζει να  αχνοανατέλλει ένα θυελλώδες έως και λίαν τρικυμιώδες πολιτικό Φθινόπωρο. Το πολιτικό σκηνικό της χώρας περνάει μια περίοδο επικίνδυνων αναταράξεων. Κατά γενικήν ομολογία, όλων των δημοσκόπων – ερευνητών των τάσεων της κοινής γνώμης, τα μηνύματα πολιτικής απαξίωσης που οι εκλογείς έστειλαν προς όλους τους πρωταγωνιστές της πολιτικής μας ζωής, – συμπολίτευσης κι αντιπολίτευσης – , με την πρωτόγνωρη αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες, Μαΐου, Ιουνίου και Οκτωβρίου του 2023, πέρασαν απαρατήρητα από την πολιτική ελίτ.   

Μέσα α αυτό το πραγματικά πρωτόγνωρα ιδιόμορφο πολιτικό – κοινωνικό κλίμα, η κυβέρνηση, του Κυριάκου Μητσοτάκη, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πλατιά κοινωνική αντιπολίτευση, η οποία εξελίσσεται με ολοένα και πιο γοργούς ρυθμούς, σε λαϊκή απογοήτευση, αγανάκτηση, οργή, από τις ακολουθούμενες πολιτικές στην εξωτερική πολιτική, την οικονομία, την υγεία, την παιδεία, τη δημόσια τάξη κι ασφάλεια. Μπροστά σ αυτήν την κοινωνική πραγματικότητα, οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου καταστρώνουν σχέδια «κυβερνητικής ανάκαμψης», με κάποιου είδους κυβερνητικό ανασχηματισμό, κάποιο φιλόδοξο – έστω και φτωχό «πακέτο παροχών» από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως της Θεσσαλονίκης, ενώ πολλοί εισηγούνται ακόμη και πρόωρες ανοιξιάτικες κάλπες σε συνδυασμό και με τη «σφαγή» που παρατηρείται  στην μείζονα και την ανοργανωσιά στην ελάσσονα αντιπολίτευση, ενώ υπάρχουν και ψίθυροι για αλλαγή του εκλογικού νόμου με αύξηση του μπόνους στο πρώτο κόμμα. Παράλληλα, οι επιτελείς της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στην γαλάζια παράταξη, καταστρώνουν τα δικά τους σχέδια για να «σώσουν» την παράταξη, η οποία έχει «λοξοδρομήσει» από τις παλιές αξίες της «Λαϊκής Καραμανλικής Δεξιάς». Προς τούτο, δε, δεν θα δίσταζαν να επιχειρήσουν και μια «αλλαγή καπετάνιου εν πλω», αν οι περιστάσεις το απαιτήσουν.

Αντιπολίτευση αδύναμη έως ανύπαρκτη

Από την άλλη πλευρά του πολιτικού Φεγγαριού, του πολιτικού μας σκηνικού, δεν υπάρχει αντιπολίτευση, ούτε καν ως πολιτική ή συνταγματική έννοια. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ θυμίζει εν πολλοίς μια ενδοοικογενειακή σφαγή για την κληρονομιά των προπατόρων. Ουδείς γνωρίζει στην πλατεία Κουμουνδούρου αν η συνεχιζόμενη πολιτική κρίση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι στην αρχή ή στο τέλος της ή πρόκειται για μια «κρίση χωρίς τέλος». Στο κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης, στο πάλαι ποτέ κραταιό κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου, βρίσκονται σε μια διαρκή «κούρσα ηγεσίας» με αναπάντητο το δίλημμα : «Πολιτευόμαστε με τις ιστορικές δάφνες του παρελθόντος» ή με τις «αναγκαίες συνεργασίες του παρόντος».; Όσοι πολιτεύονται με το πρώτο σκέλος του διλήμματος δεν βρίσκουν ακόλουθους, καθώς άλλες οι ανάγκες της κοινωνίας στην εποχή του «παλιού καλού ΠΑΣΟΚ» κι άλλες οι σημερινές. Όσοι πολιτεύονται με το δεύτερο σκέλος, το συνεργατικό, δεν βρίσκουν συνεργάτες, καθώς πέραν των δικών τους κομματικών συνόρων επικρατούν εμφύλιοι σπαραγμοί.

Μέσα σ αυτήν την σκληρή και ωμή πραγματικότητα είναι πλέον σαφές πως, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ούτε το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, είτε πολιτικά μεμονωμένα, είτε συνεργαζόμενα, μπορούν να αντιπολιτευτούν την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.!

Νέα Δημοκρατία και 30%

Με αγωνία οι επιτελείς των Μεγάρων Μαξίμου και Πειραιώς, προσμένουν τις πρώτες δημοσκοπήσεις του Φθινοπώρου. Θα ήταν αισιόδοξα τα μηνύματα, σε περίπτωση που οι μετρήσεις των τάσεων της κοινής γνώμης δώσουν ποσοστό γύρω στο 30% ή έστω κι αυτό το 28,3% των Ευρωεκλογών. Στην απευκταία περίπτωση, κατά την οποία τα ποσοστά των Φθινοπωρινών μετρήσεων δίδουν στην γαλάζια παράταξη ποσοστό κάτω και από το 25%, όπως οι σχετικές πληροφορίες επιμένουν για τις κυλιόμενες, τότε, οποιαδήποτε εκτίμηση για τις κινήσεις του Μεγάρου Μαξίμου θα απέβαινε ριψοκίνδυνη, έως και λίαν αβέβαιη.

Η κυβέρνηση, εκτός από την διαχείριση των ζητημάτων της καθημερινότητας, με πρώτο και κυρίαρχο εκείνο της ακρίβειας, της κατάρρευσης του εθνικού συστήματος υγείας, τις ελλείψεις στην παιδεία, την ανασφάλεια των πολιτών, τη οικονομική δυσπραγία στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης εξαιτίας αναιμικών οικονομικών προγραμμάτων, που στερούν την ελληνική επαρχία από έργα υποδομών ζωτικής σημασίας, ( όπως ύδρευση, αποχέτευση, οδοποιία), καλείται να βρει ένα σαφές και πειστικό αφήγημα που να ανατρέψει το σε βάρος της πολιτικό – οικονομικό – κοινωνικό κλίμα και να επαναφέρει την κυβερνώσα παράταξη σε επικοινωνιακή κυριαρχία.

Όμως κι αυτός ο στόχος καθίσταται δύσκολος έως και ανέφικτος, καθώς δεν υπάρχει οργανωμένη αντιπολίτευση, η οποία θα δημιουργούσε συνθήκες πόλωσης, άρα και επανασυσπείρωσης  των γαλάζιων ψηφοφόρων, που για διάφορους λόγους έχουν απομακρυνθεί από την γαλάζια κάλπη.

ΕΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ – ΝΙΚΗ – ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ

Προς ώρας, στην αφρό της πολιτικής επικαιρότητας, παραμένουν τα συμβαίνοντα στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Ωστόσο, δεν μπορούν και δεν πρέπει να διαφύγουν της προσοχής ενός καλού πολιτικού παρατηρητή – αναλυτή, τα όσα εσχάτως συμβαίνουν στην δεξιά όχθη της Νέας Δημοκρατίας.

Στο κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, τις τελευταίες εβδομάδες εξελίσσεται ένα εσωκομματικό «ξεκαθάρισμα πολιτικών λογαριασμών», τα πρώτα επεισόδια του οποίου έγιναν και σε απευθείας μετάδοση από το κανάλι ALERT, επιρροής του Κυριάκου Βελόπουλου. Η διαγραφή του βουλευτή επικρατείας Παύλου Σαράκη και η απομάκρυνση κεντρικών παρουσιαστών και σχολιαστών του καναλιού, με σκληρές μετωπικές επιθέσεις κατά του προέδρου του κόμματος, Κυριάκου Βελόπουλου, συγκλίνουν στην άποψη πως στο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, – που αθροιστικά ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ του Κυριάκου Βελόπουλου + ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νατσιού + ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ της Ευρωβουλευτού Αφροδίτης Λατινοπούλου + λοιπές δεξιές οργανώσεις = φθάνουν σε ένα ποσοστό γύρω στο 18% – , μπορούν με έναν νέο και λαοφιλή επικεφαλής να συνασπιστούν σε ενιαίο κόμμα και να αποτελέσουν έναν εν δυνάμει κυβερνητικό εταίρο της Νέας Δημοκρατίας, υπό τη σημερινή της ηγεσία ή με οποιαδήποτε άλλη.

Υπενθυμίζουμε πως η άποψη για ένα «σωστό» κόμμα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, έχει συζητηθεί κι επί κυβερνήσεως Αντώνη Σαμαρά και Γενικό Γραμματέα της κυβέρνησης της Παναγιώτη, (Τάκη), Μπαλτάκο.

ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ = Τέλος

«Η ηγεσία δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. Δεν μπορεί να δώσει πολιτική λύση. Χρειάζεται αλλαγή και εγώ θα συμβάλω σε αυτή την προσπάθεια αλλαγής», είπε ο «αψύς», ανεξάρτητος βουλευτής Χανίων, Παύλος Πολάκης, στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, στην οποία είναι μέλος.

Τι είπε, ο «αψύς» κρητικός.; Αυτό που οι περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ θα ήθελαν να πουν στον κατά τίτλο, – όχι κατ ουσία – , πρόεδρο, Στέφανο Κασσελάκη. Απλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, βρέθηκε ένας «τρελός» για να βγάλει το «φίδι από την τρύπα» ή έστω, «τα κάστανα από τη φωτιά».!

Ουδείς έχει δικαίωμα να απαξιώνει και να μηδενίζει έναν ιστορικό χώρο, μια ιστορική παράταξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχει τελειώσει. Ό, τι  γίνεται τώρα είναι τυμβωρυχία σε ένα πολιτικό πτώμα. Στην θέση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα, με νέο όνομα, νέα σύμβολα, νέα πρόσωπα, νέα δομή, νέες οργανώσεις, νέες ιδέες και πρόσημο κεντροαριστερό.!

Και σ αυτήν την προσπάθεια ο ρόλος του Αλέξη Τσίπρα, θα είναι πρωταγωνιστικός. Κι αν χάσει…, θα χάσει αφού πρώτα θα έχει δώσει μια ουσιαστική πολιτική μάχη. Η ιστορία επιβραβεύει κι εκείνους που χάνουν τις μάχες. Ποτέ τους Πόντιους Πιλάτους, που απλά ξεπλένουν να χέρια τους.!