“Ποιος είναι ο σχεδιασμός της Περιφερειακής Αρχής, για την έγκαιρη και ολοκληρωμένη δακοκτονία;”

Επερώτηση της ΛΑΣΥ Ιονίων για τη δακοκτονία.

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:
Ποιος είναι ο σχεδιασμός της Περιφερειακής Αρχής, για την έγκαιρη και ολοκληρωμένη δακοκτονία σε όλες τις Περιφερειακές ενότητες

Αυτές τις μέρες, ζήσαμε συγκλονιστικές εικόνες, με τη μετακίνηση χιλιάδων αγροτών από κάθε μεριά της Ελλάδας για το μεγάλο συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας.
Αυτές τις μέρες, αποτυπώθηκαν μεγάλες στιγμές αλληλεγγύης και υποστήριξης στον δίκαιο αγώνα των αγροτών από φοιτητές, εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, πλημμυροπαθείς, συνταξιούχους από όλο το λαό. Έναν αγώνα που μας αφορά όλους γιατί όλοι βιώνουμε την ίδια εχθρική πολιτική.
Αυτές τις μέρες νοιώσαμε ακόμα πιο αισιόδοξοι, βλέποντας τη δύναμη της λαϊκής πλειοψηφίας, που όταν είναι αποφασισμένη, όταν στηρίζεται στην αλληλεγγύη, δείχνει ικανή να αντιμετωπίζει και τις πιο μεγάλες δυσκολίες.
Οι αγρότες δίνουν αγώνα επιβίωσης. Αντιμέτωποι, με το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής, το πανάκριβο ενεργειακό κόστος, τον ληστρικό ΕΛΓΑ, την ΚΑΠ που τους οδηγεί στον αφανισμό. Εκείνοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τις χαμηλές τιμές στην παραγωγή τους, εμείς με τις υψηλές τιμές των προϊόντων στο «ράφι»
Ταυτόχρονα βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα κράτος που αφήνει απροστάτευτη την παραγωγή τους από πλημμύρες, πυρκαγιές και ασθένειες, όπως ο δάκος.
Όπως είναι γνωστό η δακοκτονία αποτελεί μια από τις πιο βασικές επεμβάσεις προστασίας του ελαιοκάρπου από προσβολές του δάκου της ελιάς, που υποβαθμίζει την ποιότητα και φυσικά την ποσότητα της ελιάς και κατ’ επέκταση και του λαδιού. Και επειδή τα προϊόντα αυτά αποτελούν βασική πηγή της διατροφής του λαού μας, είναι επίσης σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν, η προστασία του θα έπρεπε να αποτελεί πρώτιστης σημασίας ζήτημα.
Παρόλα αυτά για άλλη μια χρονιά, με ευθύνη της κυβέρνησης και των περιφερειών που αποδέχονται και υλοποιούν την πολιτική για τη δακοκτονία, ακολουθείται η τακτική με την ανάθεση της όλης διαδικασίας σε εργολάβους με κακοπληρωμένους εργαζόμενους, με μπαλώματα, με κουτσουρεμένα κονδύλια, που αφήνει εκτεθειμένους τους μικρούς και μεσαίους ελαιοπαραγωγούς, παρόλο που τους παρακρατούν και σχετικό χαράτσι 2%.
Να θυμίσουμε ότι κατά την περσινή περίοδο ο επαναληπτικός ψεκασμός στην Π.Ε Κέρκυρας δεν πραγματοποιήθηκε. Υπάρχουν ελλείψεις στην αντιμετώπιση, με τις παγίδες, η έναρξη του πρώτου ψεκασμού που ακολουθεί την ανάρτηση των παγίδων είναι εκτός χρόνου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί ο πληθυσμός της πρώτης και πιο κρίσιμης γενιάς του δάκου, οι προσλήψεις γεωπόνων λίγες δεν φτάνουν για εκτελεστεί σωστά το πρόγραμμα, ο διαγωνισμός για την προμήθεια φαρμάκων γίνεται αργά με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται στη αρχή ό,τι υπάρχει από την προηγούμενη χρονιά.
Επιπλέον με βάση τα στοιχεία, από το 2009 οι εκάστοτε κυβερνήσεις προχωρούν χρόνο με το χρόνο σε σταδιακή μείωση των ποσών που διατίθενται για την προστασία των καλλιεργειών με ψεκασμούς.
Όταν λοιπόν μειώνονται οι δαπάνες για τη δακοκτονία από την άλλη αυξάνονται τα κοστολόγια στους ελαιοπαραγωγούς και μάλιστα προτρέπουν με επίσημες ανακοινώσεις των διευθύνσεων Αγροτικής Ανάπτυξης να κάνουν οι ίδιοι οι παραγωγοί επικαλύψεις με ψεκασμούς αν θέλουν να σώσουν το βιός τους, τότε μιλάμε για πλήρη απαξίωση της δακοκτονίας αφήνοντας τους ελαιοπαραγωγούς στην τύχη τους όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια.
Με μπαλώματα δε δίνεται ουσιαστική λύση. Για να έχει θετικό αποτέλεσμα η διαδικασία της δακοκτονίας και για τον παραγωγό και για τον εργαζόμενο που θα αγοράσει το λάδι, απαιτεί άλλες προϋποθέσεις που θα εξασφαλίζουν κρατική ευθύνη, γενικευμένο σχεδιασμό – προγραμματισμό, συλλογική αντιμετώπιση, επιστημονική στήριξη, με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών της μικρομεσαίας αγροτιάς και την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων, για την ικανοποίηση των αναγκών της λαϊκής οικογένειας.
Σε αυτή τη κατεύθυνση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και η τεράστια διαχρονική επιστημονική γνώση για τη βιολογία του δάκου αλλά και για την αντιμετώπισή του, από το επιστημονικό προσωπικό της Περιφέρειας και του Υπουργείου, που σήμερα απαξιώνεται με την πολιτική των περικοπών και εκχώρησης σε ιδιώτες. Η δακοκτονία δεν μπορεί να είναι ατομική ευθύνη καθενός παραγωγού.

Επερωτάται ο κ. Περιφερειάρχης:
Τι μέτρα έχει λάβει για τον έγκαιρο και ολοκληρωμένο προγραμματισμό της δακοκτονίας σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες;
Σε ποια φάση βρίσκεται ο σχεδιασμός της Περιφέρειας, η προμήθεια της αναγκαίας ποσότητας των κατάλληλων φαρμάκων;

Πώς τοποθετείται στα πάγια αιτήματα του αγροτικού κινήματος για τη δακοκτονία:
Να εξασφαλιστεί ενιαία πανελλαδικά, ολοκληρωμένη, επιστημονικά άρτια και ασφαλής εφαρμογή του προγράμματος της δακοκτονίας, με ευθύνη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των υπηρεσιών του.
Να εξασφαλισθούν τα αναγκαία κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δακοκτονία και να καταργηθεί η εισφορά του 2% για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς.
Να σταματήσει να ανατίθεται σε εργολάβους (είτε μέσω ιδιωτών είτε μέσω δήμων, κοινωφελών επιχειρήσεων κτλ) το πρόγραμμα δακοκτονίας, που έχει τραγικές επιπτώσεις στους μικρομεσαίους παραγωγούς.
Να αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ το 100% της ζημιάς από το δάκο, χωρίς πρόσθετα ασφάλιστρα.
Να γίνουν άμεσα προσλήψεις όλου του απαραίτητου επιστημονικού – τεχνικού προσωπικού, στις αρμόδιες υπηρεσίες με εξασφάλιση και των απαραιτήτων μέτρων προστασίας.
Κατώτερη εγγυημένη τιμή για το λάδι που να καλύπτει το κόστος παραγωγής και να αφήνει εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της παραγωγικής δραστηριότητας.

Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης
Γκισγκίνης Νίκος, Μπαλού Αλεξάνδρα, Σοφός Παναγιώτης