Η συνεχιζόμενη κρίση εσωστρέφειας που ταλανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., το πολιτικό μας σπίτι, πρέπει να λάβει τέλος.
Είμαστε πολλοί εκείνοι που σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους έχουμε δείξει την πλήρη απέχθειά μας στα όσα διαδραματίζονται, και μάλιστα με τόση συχνότητα και ένταση που μονοπωλούν τα πρωτοσέλιδα, αποσπούν από την πολύ σοβαρή δουλειά που επιτελεί το κόμμα στην Βουλή και στην κοινωνία και αποπροσανατολίζουν από το επίδικο που είναι η άσκηση γόνιμης αντιπολίτευσης απέναντι σε μια ανάλγητη, κοινωνικά, κυβέρνηση.
Είμαστε πολλοί εμείς που τείναμε χείρα φιλίας και συντροφικότητας, απαιτώντας να βάλουμε στην άκρη όσα μας χωρίζουν και να δώσουμε αγώνα για αυτά που μας ενώνουν: την Αριστερά, την αλληλεγγύη, τη Δικαιοσύνη, την βοήθεια στους -έχοντες ανάγκη τη φωνή μας- συμπολίτες.
Κι είμαστε πολλοί όσοι κρούσαμε καμπανάκι κινδύνου για πιθανό εκτροχιασμό της κατάστασης και γιγάντωση μιας εσωκομματικής διαφοράς με ασύμμετρες συνέπειες για το κόμμα, τα μέλη, την κοινωνία.
Γιατί, μην αυταπατάστε, ούτε όσοι θεωρείτε εαυτούς σωτήρες και φύλακες της Αριστεράς, ούτε όσοι πιστεύετε ότι κατέχετε την μόνη και αδιάψευστη αλήθεια, ο λαός θα μας γυρίσει την πλάτη. Θα κουραστεί, αν δεν κουράστηκε ήδη, με τα αέναα πήγαινε-έλα των ηγετικών στελεχών, τις αδιάκοπες αμφισβητήσεις, την μηδαμινή προσπάθεια σύγκλισης και συνεργασίας.
Τελευταία έκκληση για χαμήλωμα των τόνων, ένα βήμα πριν την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Στο όνομα της ενότητας και της ιστορικής ευθύνης έναντι μιας ακροδεξιάς που επελαύνει σε όλη την Ευρώπη, της ανάγκης υπεράσπισης των καθημερινών δεινών των συμπολιτών μας, του ρόλου μας ως αξιωματική αντιπολίτευση, έστω και τώρα σύντροφοι και συντρόφισσες: Σταματήστε επιτέλους.
► Πάμε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής να μιλήσουμε πολιτικά και καθαρά. Η τήρηση από κάποιους τούτη την δύσκολη ώρα στάσης «ίσων αποστάσεων» δεν βοηθά ούτε το κόμμα, ούτε περιποιεί τιμή στους ίδιους.
► Να δούμε τις προτάσεις που θα κατατεθούν, γιατί έως τώρα δεν έχουμε καμία εναλλακτική πρόταση από όσους ομνύουν στο όνομα της Αριστεράς.
► Να σεβαστούμε την απόφαση της βάσης που εξέλεξε, με νωπή και ισχυρή εντολή, Πρόεδρο στο κόμμα.
► Να τηρήσουμε το Καταστατικό μας και τις συλλογικές αποφάσεις.
► Να συζητήσουμε ήρεμα, συντροφικά, όπως πρέπει και μπορεί να κάνει η Αριστερά. Η παρέλαση συντρόφων και συντροφισσών στα τηλεοπτικά παράθυρα, με μοναδικό θέμα σχολιασμού τα εσωκομματικά μας προβλήματα, δεν συνεισφέρει κατ’ ελάχιστο στο κόμμα, στην συνοχή και στην ενίσχυσή του.
► Να βάλουμε το μείζον πάνω από το έλασσον. Η προάσπιση των προβλημάτων της κοινωνίας, η διαφύλαξη του ρόλου μας ως αξιωματική αντιπολίτευση, η πορεία μας προς το λαό και η διάχυση των θέσεών μας, η οικονομική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και των εργαζομένων μας, είναι τα ζητήματα που πρέπει να μας απασχολήσουν και μάλιστα εξαντλητικά.
Τα υπόλοιπα, ανάμεσα στα οποία και η αλλαγή ονόματος, περισσεύουν αυτή την ώρα, την κρίσιμη και καταλυτική για όλους μας.
Ας αναλάβουμε όλοι και όλες τις ευθύνες μας, ας σκεφτούμε ψύχραιμα θέτοντας το «εμείς» πάνω από το «εγώ» κι ας αναλογιστούμε τις συνέπειες των πράξεων και παραλείψεών μας.
Και της σιωπής μας φυσικά, για όσους επιμένουν να σιωπούν…
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ