Απ’ τα παλιά, φορτωμένος με χιλιάδες αναμνήσεις… Αυτός ήταν ο Τσίπρας στο δημοτικό θέατρο του Πειραιά, το βράδυ της περασμένης Τρίτης, σε μια εκδήλωση για «το πρόβλημα της ακρίβειας που καταδυναστεύει το λαό», η οποία οργανώθηκε από το «Ινστιτούτο Τσίπρα».
Μας θυμήθηκε, λοιπόν, ο Αλέξης γιατί, όπως είπε στο κλείσιμο της εκδήλωσης, μετά τις ομιλίες των πρώην υπουργών Χριστοδουλάκη, Κατσέλη, Δραγασάκη και Χουλιαράκη, για ακόμα μια φορά η χώρα «μας» οδηγείται σε τοίχο από τις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Και εμείς νομίζαμε πως για πέντε ολόκληρα χρόνια μας είχε ξεχάσει. Βιαστήκαμε και λαθέψαμε, ενώ εκείνος αντιθέτως είχε απομονωθεί προκειμένου να μελετήσει κυβερνητικές λύσεις, γιατί όπως είπε: «Αγγίζει το 40 % αυτών που δηλώνουν ότι τα χρήματα τους τελειώνουν πριν τελειώσει ο μήνας, και άλλοι τόσοι ότι τα φέρνουν βόλτα οριακά…».
Η σωτηρία του τόπου, λοιπόν, εξακολουθεί να είναι το άγχος του∙ από παλιά με αυτό νυχτοξημέρωνε και τώρα, που σφίγγουν ξανά το ζωνάρι οι συμπατριώτες του, το μέτρησε το πράγμα και μάλλον το αποφάσισε να ζώσει τ’ «άρματα» και να κατέβει στα μαρμαρένια αλώνια της πολιτικής αναμέτρησης, θυσία για τη σωτηρία μας!
Γεμάτο το θέατρο του Πειραιά από γκριζαρισμένες έως λευκές στην πλειοψηφία ηλικίες… Δεν είναι μεγάλο, εξακόσιες θέσεις διαθέτει, έπεσε και χειροκρότημα για τα όσα είπε ο Αλέξης, προκειμένου να σωθεί για πολλοστή φορά η χώρα, και αυτά που πρέπει επειγόντως να εφαρμοστούν, αλλά που τα ξέχασε την προηγούμενη φορά που ήταν πρωθυπουργός!
Αναφέρθηκε και στα ευρωομόλογα του Ντράγκι ως σωτηρία αυτής της αμερικανικής ευρωπαϊκής καταρρέουσας αποικίας. «Ανακάλυψε» πως το νεοφιλελεύθερο μοντέλο δεν μπορεί να λειτουργήσει σε περιόδους κρίσεων! Ξέχασε πως η κυβέρνηση του και οι προηγούμενες έκαναν κατ’ επανάληψη ανακεφαλαιωποίηση τραπεζών με ζεστό κρατικό χρήμα για να σωθούν οι νεοφιλελεύθεροι τραπεζίτες!
Επιχείρησε μια ολιγόλεπτη παγκόσμια ανάλυση, αποσιωπώντας όμως τις πραγματικές αιτίες των πολέμων που απειλούν ακόμα και με πυρηνική καταστροφή το πλανήτη. Αυτό μάλλον για να μην εκθέσει εκείνους που τον διόρισαν πρόεδρο της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια. Σιγή ασυρμάτου για την ανάδυση ενός πολυπολικού κόσμου, όπως και για τη σύναξη των BRICS στο Καζάν της Ρωσίας, ως παγκόσμιο γεγονός.
Αυτός είναι ο «νέος» Τσίπρας που προσκύνησε τον τιμωρό της χώρας μας Σόιμπλε και όλο το ευρωπαϊκό κονκλάβιο και που με την ιστορική κωλοτούμπα του ακύρωσε το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος το ’15. Αυτός που ως πρωθυπουργός «έκτισε» τη «στρατηγική συνεργασία» Ελλάδας – ΗΠΑ με τον πολλαπλασιασμό των αμερικανο-νατοϊκών βάσεων και προώθησε τη στενή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου με το γενοκτόνο Ισραήλ.
Μας θυμήθηκε ακόμα γιατί φοβάται, λέει, την άνοδο της ακροδεξιάς όπως συμβαίνει σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες. Και συνεχίζει: «Το μόνο παρήγορο και ουσιαστικά ελπιδοφόρο είναι ότι κάτι αρχίζει σιγά σιγά να κινείται. Όχι σε επίπεδο πολιτικής αντιπολίτευσης. Εκεί ο «κανένας» συνεχίζει να προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Αλλά σε επίπεδο κοινωνικής αντιπολίτευσης…»
Αυτή είναι η ουσιαστική αιτία της επανεμφάνισης του… ηγέτη Τσίπρα, το «κάτι που αρχίζει και κινείται, ως κοινωνική αντιπολίτευση…» και πρέπει να την ποδηγετήσουν… Ανησυχεί το «σύστημα» το πως θα εξελιχθεί αυτό το κοινωνικό φαινόμενο αφού όλο και θα δυσκολεύουν οι λαϊκές συνθήκες διαβίωσης. Έτσι ενεργοποιούν «σωτήρες» προκειμένου να προλάβουν τα τυχόν απρόοπτα…