Ο άρρωστος άνθρωπος συγκέντρωνε από πολύ παλιά την αυθόρμητη αντίδραση συμπάθειας, σεβασμού, συμπαράστασης και βοήθειας από τους άλλους… Από τους συνανθρώπους χωρίς εισαγωγικά…
Αυτά τα συναισθήματα, η κοινωνία στην εξέλιξή της τα μετέτρεψε σε συστηματική φροντίδα… Εμφανίστηκαν οι πρώτοι γιατροί-μάγοι-ιερείς, που σιγά-σιγά εξελίχτηκαν σε γνώστες της ορθής εφαρμογής των κατάλληλων θεραπευτικών μέσων, μέσα από την τεκμηρίωση… Εγιναν δηλαδή επιστήμονες…
Παράλληλη ήταν και η εξέλιξη των νοηλευτηρίων, που από ιερά των αντίστοιχων θεών Υγείας της κάθε θρησκείας εξελίχθηκαν σε αναπαυτήρια, σανατόρια, νοσοκομεία…
Με την εξέλιξη της επιστήμης, η κοινωνική πρόνοια και η επάρκεια των υγειονομικών υπηρεσιών ενός κράτους έγινε ένας ακριβέστατος τρόπος βαθμολόγησης του κοινωνικού της πολιτισμού… Ας το κρατήσουμε αυτό…
Είμαστε συγκριτικά ‘τυχεροί’ και οι απόγονοί μας ελπίζουμε, πως θα είναι τυχερότεροι, γιατί οι ρυθμοί εξέλιξης των θετικών επιστημών είναι πράγματι στους καιρούς μας εκπληκτικοί… Με την βοήθεια της τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας, οι βιολογικές επιστήμες έχουν πραγματοποιήσει άλματα γνώσης και θεραπείας για νοσολογικές οντότητες, που λίγες δεκαετίες πριν έμοιαζαν ανίκητες…
Αυτή την εξέλιξη, που θεωρητικά είναι αποκλειστικά αφιερωμένη στην βοήθεια προς την ανθρωπότητα, έρχεται ο τρόπος οργάνωσης της ανθρώπινης κοινωνίας, δηλαδή ο καπιταλιστικός, να την ανασχέσει και να την απειλήσει…
Είναι αυτός, που στην αρχική ανάπτυξη της επιστημονικής εκβιομηχάνισης έδωσε δύναμη και φτερά στην πρόοδο της Υγιεινής και της Θεραπευτικής… Και πάλι ο ίδιος είναι, που στην φάση της δομικής του κρίσης και της παρακμής του, απογυμνώνεται από κάθε ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας και χρησιμότητας για να κρατήσει ως κύριο γονιδιακό του χαρακτηριστικό την κερδοσκοπία…
Τα τελευταία χρόνια τα μεγάλα χημικά-φαρμακευτικά μονοπώλια -κυρίαρχα στον κόσμο- ασκούν και επιβάλλουν απόλυτο έλεγχο στις πολιτικές υγείας, που εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις…
Ετσι, τα προγράμματα επιστημονικής έρευνας, οι κατευθυντήριες επιλογές τους, η τιμολόγηση του φαρμάκου, η επιβολή της πατέντας κ.α. περιγράφουν αδρά το σύγχρονο πλαίσιο της εφαρμοζόμενης ιατρικής θεραπείας…
Ταυτόχρονα, κυβερνητική πολιτική στα καπιταλιστικά κράτη είναι ο υποβιβασμός όλων των επιπέδων φροντίδας υγείας με κύριο στόχο την ‘ακριβή’ νοσοκομειακή παροχή υπηρεσιών… Καθόλου τυχαία, ευρωπαϊκές μητροπολιτικές χώρες (Αγγλία, Γαλλία Γερμανία, Σκανδιναβικά κράτη κ.α.), που δικαιούνταν να περηφανεύονται για τον υψηλό κοινωνικό χαρακτήρα των συστημάτων υγείας τους έχουν κατά τις τελευταίες 2-3 10ετίες γνωρίσει μία πρωτοφανή υποχρηματοδότηση και -φυσικά- έναν απίστευτο υποβιβασμό…
Ο περιορισμός των εξόδων κοινωνικής σκοπιμότητας, ει δυνατόν στα όρια της κατάργησης, είναι από τις βασικές επιδιώξεις του νεοφιλελευθερισμού… Ετσι, εκτός των άλλων, προωθείται η …’μεταφορά’ του κρατικού τομέα υγείας στα χέρια των φυσιολογικά κερδοσκοπικών ιδιωτικών, διεθνών μεγαλο-συγκροτημάτων νοσηλευτικών υπηρεσιών…
Μία μεταβίβαση, που θα γίνει …’κοψοχρονιά’. Οφελος στην εξαγορά, δηλαδή, ασύδοτη κερδοσκοπία κατά την ιδιωτική λειτουργία, που θα ακολουθήσει…
Φυσικά, η όλη διαδικασία θα εγκαταστήσει πολύ σύντομα ένα κοινωνικό εφιάλτη, που μικρά του δείγματα απολαμβάνουμε στην χώρα μας από την πρώτη μέρα εφαρμογής των μνημονιακών επιταγών από ΟΛΕΣ τις μετά το 2010 κυβερνήσεις… Τα τελευταία χρόνια με σαφώς επιταχυνόμενους ρυθμούς… Και ακόμη πιο τελευταία με τον Σπυρίδωνα-Αδώνιδα ‘μεγάλο τιμονιέρη’ της δημόσιας υγείας, λάτρη των μνημονιακών μέτρων και εξαιρετικά κατάλληλο για την προώθηση κάθε ιδιωτικοποίησης.
Το νομοσχέδιο – έκτρωμα για την Ψυχική υγεία είναι μία υπόθεση πολύ πιο σοβαρή από όσο θέλουμε ή μπορούμε να καταλάβουμε εκ των προτέρων… Δυστυχώς, θα το κατανοήσουμε εκ των υστέρων…
Καθαρό αποτέλεσμα όλων των ‘μεταρρυθμίσεων’ θα είναι η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην Υγεία, όπως αυτό περιγράφεται ακόμη και στις γενικές αρχές του αστικού συντάγματος… Η δυνατότητα προσφυγής σε ιατρικές φροντίδες θα καθορίζεται από το βαλάντιο του αιτούντος…
Το ίδιο και ακόμη πιο προκλητικά θα ισχύει για την συνταγογράφηση. Νεώτερα, ακριβότερα σκευάσματα, που η επιστημονική γνώση προσφέρει για την πρόληψη και την ίαση θα βρίσκονται σε απαγορευτική ζώνη για τους πολλούς.
Ακόμη και οι ιδιώτες, που πληρώνουν χοντρά τα …’προνόμια’ της ιατρικής τους φροντίδας θα συναντούν όλο και περισσότερο την άρνηση των ασφαλιστικών εταιρειών, που θα ποντάρουν σε ‘πρωτόκολλα’ αμφιβόλου επιστημονικότητας για να νομιμοποιούν την αρνητική τους διάθεση…
Σε κάποια φάση, μάλιστα δεν αποκλείεται να δούμε και ‘πόλεμο’ μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και φαρμακευτικών βιομηχανιών, που σύντομα θα ξεπεραστεί και θα βρουν την χρυσή τομή συνύπαρξής τους σε βάρος μας…
Αν οι κοινωνίες δεν αντιδράσουν ας γνωρίζουμε, ότι το ορατό όριο των ‘μεταρρυθμίσεων’ στον χώρο της Υγείας θα είναι τα υγειονομικά συστήματα των ΗΠΑ ή της Ελβετίας, που το κοινωνικό του περιεχόμενο συνοψίζεται στο: έχεις λεφτά ζεις, δεν έχεις πεθαίνεις…