Α’ Κατανυκτικός εσπερινός στην Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας

Το απόγευμα της Κυριακής της Τυρινής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, όπως κάθε χρόνο, τέλεσε τον Α’ Κατανυκτικό εσπερινό στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος, συνεχίζοντας την καθιερωμένη πλέον παράδοση, να πραγματοποιεί ο ίδιος μετά το πέρας των κατανυκτικών Εσπερινών, ομιλίες με θέματα που σχετίζονται με την συμπόρευση μας στο πάθος του Κυρίου μας.
Ο Σεβασμιώτατος στην πρώτη του ομιλία, έκανε λόγο για τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και ομίλησε περί Θείου Έρωτος.
Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε πως ο πνευματικός αγώνας ο οποίος γίνεται εντονότερος την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής, γίνεται από τον καθένα μας, αλλά και εν συνόλω, ως σώμα της αγίας Εκκλησίας, σύμφωνα και με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων μας.
Ο σκοπός του αγώνα μας είναι η προσέγγιση του μυστηρίου του Πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου μας, ώστε να λάβουμε πρόγευση της δικής μας Ανάστασης-Πνευματικής, όσο είμαστε στον παρόντα κόσμο και στη ζωή της βιοτικής φροντίδας και μέριμνας.
Στην ομολογία της Αγίας μας Εκκλησίας, σε πολλά σημεία γίνεται λόγος περί Θείου Έρωτος. Μάλιστα δε, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφερόμενος στον Θείο έρωτα, λέγει το πόσο ωφελεί η ησυχία, από τις φωνές του έξω κόσμου, για να αφουγκραστεί κάποιος την εσωτερική φωνή της συνείδησης του, τη φωνή του Θεού. Ο Θεός μας καλεί πάντοτε, λέγοντας μας «Υιέ μου δός μοι σην καρδίαν»
Για να δοθεί όμως η καρδιά μας αληθινά στον Θεό, πρέπει να καθαρισθεί, πρέπει να φλέγεται από την αγάπη Του, από Θεϊκό έρωτα. Η εικόνα του ερωτευμένου νέου, που η καρδιά του τρώθηκε από αγάπη για το πρόσωπο που επιζητεί να γίνει δικό του, μπορεί λίγο να μας εισαγάγει στην εικόνα του Θεϊκού Έρωτος.
Ο ερωτευμένος νέος, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, έχει προσκολλημένη την καρδιά του στην ύπαρξη της μοναδικής του αγάπης.
Ο άνθρωπος που αγάπησε υπερβολικά τον Θεόν, δεν έχει χώρο στην σκέψη του, στην καρδιά του ή στην ύπαρξη του για τίποτε άλλο. Δεν έχει μέριμνες περί υλικών πραγμάτων, περί φιλοδοξιών, περί ηδονής. Κάθε είδους αμαρτία είναι ξένη και ασυμβίβαστη με την ζωή του, μπροστά στην μοναδική του αγάπη, που είναι ο Θεός.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ζήτησε Συγνώμη απ όλους τους παρευρισκομένους κληρικούς και λαϊκούς ως ποιμένας και επίσκοπος, συναισθανόμενος ότι μέσα στην πνευματική οικογένεια της Μητροπόλεως, ως άνθρωπος δεν είναι αλάνθαστος και αναμάρτητος. Ταυτόχρονα διάβασε και την συγχωρητική ευχή προς όλα τα μέλη της τοπικής εκκλησίας, και ησπάσθη όλους τους κληρικούς και τους λαϊκούς, οι οποίοι ήταν παρόντες.